در کشور ما متأسفانه هنر بعد از مباحث دیگر قرار گرفته است

به گزارش سرویس هنر خبرگزاری رضوی؛ هنر خوشنویسی که با خلق زیبایی‌ها همراه است با نگارش ساده مطالب متفاوت است و خوشنویس علاوه بر نگارش یک متن، اثری هنری زیبا خلق می‌کند. پیمان سادات نژاد 30 سال است که پا به عرصه خوشنویسی گذاشته است؛ هنر خوشنویسی را در دوره ابتدایی از طریق یکی از بستگانش که استاد خوشنویسی بود فرا گرفته است. در ادامه این گزارش با این هنرمند خوش‌ذوق به گفتگو می‌نشینیم:
 
آقای سادات نژاد معرفی کوتاهی از خود داشته باشید و اینکه چند سال است که به صورت حرفه‌ای هنر خوشنویسی را دنبال می‌کنید؟
در سال 1353 در ایلام متولد شدم؛ بیش از 22 سال سابقه کار حرفه‌ای در هنر خوشنویسی دارم و 10 سال است که به صورت تخصصی در جشنواره‌های ملی و فراملی شرکت می‌کنم. اکثر فعالیت‌های هنری من به صورت نمایشگاهی بوده است و هفت نمایشگاه خوشنویسی در خارج از کشور و تعدادی هم در ایران برپا کردم؛ و یک سال نیز به عنوان مشاور رایزن فرهنگی هندوستان و سریلانکا بودم.
 
اساتیدی که شما را در این مسیر همراهی کردند و اکنون موفقیت‌های خود را مدیون آنان می‌دانید بفرمایید؟
اولین بار دوم ابتدایی خوشنویسی را از استاد مهدی کاظمی فراگرفتم و بعد از آن اساتیدی چون غلامحسین امیرخانی، علی شیرازی، یحیی سعادت و علی‌اشرف صندوق آبادی من را در این مسیر همراهی کردند.
 
تاکنون چند بار در جشنواره خوشنویسی رضوی شرکت کردید و از موفقیت‌های خود در این جشنواره و جشنواره‌های دیگر بفرمایید؟
جشنواره‌ها بهترین فرصت برای معرفی اثر هنرمندان است من در اکثر جشنواره‌ها شرکت کردم از جمله جشنواره ملي خوشنويسي طريق جاويد، جشنواره ملي هنرهاي تجسمي، جشنواره فراخوان ملي نينوا، جشنواره بین‌المللی خوشنويسي حليه تركيه و ... حائر رتبه اول تا سوم بودم و در جشنواره‌های فجر بدون استثناء در بخش هنرهای تجسمی رتبه اول تا سوم را داشته‌ام. در جشنواره خوشنویسی رضوی نیز هر سال شرکت کردم و تنها در سال 1385 رتبه‌ای را کسب نکردم.
 

 
آقای سادات نژاد کدام اثر هنری خود را بیشتر دوست دارید؟
در کارهای نمایشگاهی ممکن است تعدادی را بیش‌تر دوست داشته باشم اما در جشنواره‌ها چون بهترین اثر خود را ارائه می‌دهم نمی‌توانم بگویم کدام اثر را بیش‌تر دوست دارم.
 
انگیزه شما از شرکت در جشنواره خوشنویسی رضوی چیست؟
هدف اول من برای حضور در جشنواره تقابل و رویارویی کار هنری من با دیگر هنرمندان حاضر در جشنواره رضوی است؛ در واقع جشنواره رضوی و حلیه ترکیه به دلیل اینکه با موضوعات اعتقادی و مذهبی است و مذهب در زندگی ما گره خورده است احساس تعهد بیشتری را در من برای شرکت در این جشنواره به وجود می‌آورد. من با شرکت در جشنواره رضوی نماینده سیره رضوی به زبان خوشنویسی هستم.
 
شما از جشنواره رضوی چه انتظاراتی دارید؛ آیا از نحوه برگزاری آن راضی هستید؟
در کشور ما جشنواره‌های زیادی در این زمینه برگزار می‌شود که نشان‌دهنده جایگاه ویژه خوشنویسی است و روند برگزاری جشنواره رضوی نیز خوب است اما از نظر داوری به نظر من سیستم داوری باید ترکیبی از سه یا چهار استاد برجسته باشد.
همچنین یکی از انگیزه‌ بخش‌ترین چیز برای حضور هنرمند در جشنواره رضوی جایزه آن است. در سایر کشورهای مسلمان رقم جایزه‌ها در جشنواره‌ها بسیار بالا است، از این‌ رو هنرمندان کارهای حرفه‌ای خود را ارائه می‌دهند اما در جشنواره‌های ایران به دلیل رقم پایین جوایز، هنرمندان تمام هنر خود را به جشنواره ارائه نمی‌دهند. من انتظار دارم جشنواره رضوی که به سیره رضوی می پردازد، جوایز بهتری داشته باشد تا هنرمندان بهترین هنر خود را ارائه دهند.
در خصوص موضوع جشنواره نیز باید بگویم، تنها معطوف به امام رضا (ع) باشد و دست هنرمند را باز بگذارند.
انتظار دیگر من این است که مجموعه آثاری که در جشنواره حائز رتبه می‌شوند با خرید آثار از هنرمندان به عنوان مجموعه قدرتمندی در موزه امام رضا (ع) نگهداری شود.

اگر بخواهید وضعیت هنر خوشنویسی را در ایران بررسی کنید به چه چیزی اشاره می‌فرمایید؟
از چند سال گذشته در ایران خوشنویسی جایگاه ویژه‌ای یافته و پیشرفت کرده است؛ این امر مدیون اساتید تراز اولی است که این هنر را از بلوکه شدن در حوزه انجمن‌ها خارج کرده و در معرض عموم قراردادند.
خوشنویسی به عنوان هنر ابتذال ناپذیر تنها هنری است که پیوند ناگسستنی با ادبیات دارد، این هنر برای جلوه دادن کلمه استفاده می‌شود که این ویژگی موجب انتقال سریع مفاهیم به صورت خوشنویسی می‌شود این سریع‌الانتقال بودن مفاهیم خوشنویسی موجب شده تا مسئولین توجه بیشتری به این هنر داشته باشند.
همه هنرها در ذات خود غنی هستند و هر هنری غنای خاص خود را دارد و هنرمندی که از هنر استفاده مادی کند موفق نمی‌شود اما اگر مادیات به هنر ضمیمه شد اشکالی ندارد.
یکی از انتقاداتی که من از مسئولین دارم این است که در کشور ما متأسفانه هنر همیشه بعد از مباحث دیگر قرار گرفته است.و این اشکال کار مدیریتی است؛ در همه جای دنیا هنرمند جایگاه بسیار ویژه‌ای دارد و از نظر مالی تأمین است اما اینجا معکوس است یعنی هنر بعد از دغدغه‌های مالی قرار گرفته است.
 

 
جشنواره رضوی تا چه میزان در دستیابی به اهداف عالیه خود موفق بوده است؟
کشور ما اسلامی و معتقد به سیره ائمه است؛ در زیرینه ترین لایه‌های زندگی مردم ائمه جایگاه بسزایی دارند؛ ائمه در تمام مراحل زندگی افراد وجود دارند از این‌رو ما باید فرهنگ رضوی را به عنوان تنها امامی که مضجع نورانی شان در ایران است در خانواده‌ها پیاده کنیم اما از تحریف کردن در معرفی و ترویج سیره امام رضا (ع) باید دوری کنیم و جشنواره رضوی نیز با این‌ رویکرد موفق‌تر از گذشته عمل کند.
 
از احساس خود نسبت به امام رضا (ع) بفرمایید؟ و چه تاثیری در زندگی شما داشته اند؟
در سال 92 به مدت دو سال به واسطه کتابت قران کریم ساکن مشهد مقدس شدم. نگاه من به امام رضا (ع) خاص است اتفاقاتی در آن زمان برای من رخ داد که نمی‌توانم بگویم و فقط می‌توانم بگویم ایشان در زندگی من از شأن و مرتبت بسیار بالا و خاصی برخوردار هستند و حضور من در جشنواره رضوی از دو سال گذشته معطوف به این اتفاقات است.