خبرگزاری رضوی به مناسبت روز ملی کودک گزارش می دهد؛
محبت و آرامش نیاز کودکان در زندگی
خبرگزاری رضوی- ملیحه رفیع طلب؛ امروز در تقویم کشور ما به عنوان روز ملی« کودک» نامگذاری شده تا قدری بیشتر به کودکانمان که آینده سازان کشور هستند توجه کنیم و بدانیم فراهم کردن شرایط مناسب برای زندگی تنها وظیفه والدین در قبال کودکانشان نیست و تربیت صحیح و زمینه سازی شکوفا شدن استعدادها هم نکته مهمی است که نباید مورد غفلت قرار گیرد.
این روزها مشکلات زندگی شهری و والدینی که هر دو شاغل هستند باعث شده تا پدر و مادر کمتر در کنار فرزندانشان باشند. غفلت از محبت به فرزند می تواند صدمات روحی جبران ناپذیری را برای کودکان به دنبال داشته باشد. موضوعی که در سنین نوجوانی و جوانانی به عقده های دورنی تبدیل شده و برخی معضلات اجتماعی و ناسازگاری های خانوادگی را به دنبال خواهد داشت.
همه این موارد باعث شده تا هر سال روزی به نام کودکان نامگذاری شود تا به ما یادآوری شود همه تلاش هایی که برای رفاه کودکانمان انجام می دهیم تنها نباید به بعد مادی ختم شود و سایر نیازهای فرزندانمان در سنین پایین را نیز باید مدنظر قرار دهیم.
مهارت ارتباط با کودک
پدر و مادر نقطه امید و آرامش کودک است. کودکان همواره نیاز به محبت، شادی و حمایت دارند و زمانی هیجانی مثبتی و احساسی خوشایند از خود بروز می دهند که نیازهای عاطفی و تمایل به دیده شدن در آنها مرتفع شود و توجه والدین در این راستا امری مهم است و نتیجه اش سلامت روحی و روانی کودک است.
روانشناسان کودک شاد را مترادف داشتن زندگی سالم و جامعه موفق می دانند. «ویلیام گلاسر» بنیان‌گذار تئوری انتخاب می‌گوید: «کودکان شاد، دانش‌آموزانی خوب و بزرگسالانی مسئولیت‌پذیر و مستقل خواهند شد. »
پس والدین باید بدانند ایجاد محیطی شاد و مفرح تا‌چه اندازه می تواند در آینده فرزندشان نقش موثری داشته باشد. برخی متخصصان شادی کودک را مهم تر از درس خواندن می دانند.
شاد بودن و خلاق بودن یک مهارت است و این پدر و مادر است که در قدم اول باید با فراهم کردن خانه ای شاد این مهارت را به کودک خود آموزش دهد. تشویق، تحسین و تنبیه به جا را می توان از جمله راه های شاد کردن نام برد. احساساتی همچون اندوه، ترس، نگرانی، دلهره و اضطراب در کودک و در مواجه با مسائل وجود دارد و اگر والدین راهکارهای مقابله با این عواطف را به کودک خود آموزش بدهند فرزندشان رفتاری کنترل گر را از خود نشان میدهد. بسیاری از والدین وقتی رفتاری غیر صحیح را از کودک خود میبینند در همان لحظه واکنش نامناسبی را از خود نشان می دهند و همین باعث می شود روحیه کودک خدشه دار شود و ترسو و پرخاشگر بار بیاید، درحالی که اشتباه کودک را با روش های مختلف می توان به او نشان داد تا از آن درس بگیرد نه اینکه منزوی و بدخلق شود. گفتن عباراتی مانند تو دختر و یا پسر بدی هستی، اگر این کار را انجام دهی دیگر دوستت ندارم و یا به پدرت خواهم گفت، در روحیه کودک تاثیر سوء می گذارد و به تدریج کودک را تلخ و منزوی میکند.
اول بلوغ فکری
مهربانی توام با محکم بودن کودک را قانع می کند که از پدر و مادر خود حرف شنوی داشته باشد، اما متاسفانه بسیاری از والدین این جزییات بسیار مهم را یا نمی دانند یا به آن اهمیت نمیدهند. شاید یک دلیل آن عدم آگاهی پدر و مادر و نرسیدن به بلوغ فکری باشد. وقتی زن و مردی قبل از اینکه به بلوغ فکری برسند و از لحاظ رفتاری و روانشناسی و مالی در وضعیت مناسبی نباشند، اقدام به فرزند آوری می کنند بزرگترین ظلم را در حق آن بچه می کنند. گاهی فشارهای بیرونی نظیر دخالت خانواده ها و رسوم قدیمی و سنتی که هیچ توجیهی پشت آن نیست باعث می شود دختر و پسری به اجبار و بدون در نظر گرفتن آینده به فکر به دنیا آوردن بچه بیافتند که این امر تبعات خوبی را به دنبال ندارد. یادمان نرود قرار است با اضافه شدن عضوی به خانواده مان زندگی شادی و با کیفیتی را تجربه کنیم، و برای آن کودک نیز لحظات خوبی را رقم بزنیم پس بهترین راهکار این است که زن و مرد قبل از اقدام به فرزند آوری از نظر روانشناسی تست شوند و موقعیت مالی خود را نیز در نظر بگیرند. پدر و‌مادر باید مهارت "به زیستن" را به کودک خود آموزش دهند، روحیه کودک خود را در نظر بگیرند و اندوه و ناراحتی او را درک کنند.
فعالیت های هدف دار و مناسب سن و شخصیت کودکانشان را فراهم کنند و فراموش نکنند بازی با کودک تا‌چه اندازه می تواند استعداد فرزندشان را شکوفا کند. کودکان در بازی هایی که انجام می دهند رویا پردازی می کنند، از آرزوهایشان می گویند، از اتفاقاتی که ناراحتشان کرده، در حین بازی با خود حرف می زنند، حتی ناراحت می شوند و گریه می کنند و به همین دلیل است که می گویند بهترین زمان برای پی بردن به درون کودک زمانی است که مشغول بازی کردن است.
بازی با کودک را جدی بگیریم
از سنی به بعد می توان بازی های جمعی و دوستانه را برای کودک فراهم کرد و بودن در جمع همسالان بسیار زیاد بر شخصیت گذاری اش تاثیر می گذارد. بازی هایی با کاغذ، ساختمان بازی، شعبده بازی، معما و پازل و بازی های فکری، لی لی در فضای بسته، قایم موشک، جمله سازی و... که هرکدام متناسب با سن کودک باشد پیشنهاد می شود. علاوه بر در نظر گرفتن احساس کودک و بازی، تغذیه کودک نیز حائز اهمیت است.
زمان خوردن غذای کودک باید مشخص باشد، و با جذابترین شکل ممکن بشقاب کودک تزئین شود تا اشتهای او تحریک شود. حفظ طعم غذا نیز مهم است و والدین بدانند استفاده از سبزیجات تازه و مغزهای خوراکی برای رشد جسمی و ذهنی کودک مهم است و بخصوص که به فصل سرما نزدیک می شویم از ابتلا به سرماخوردگی جلوگیری می کند.
توجه به کودکان
بسیاری از کشورهای پیشرفته جهان شرایط ویژه ای را برای والدین خصوصا مادران شاغل در نظر گرفته اند تا بتوانند زمان بیشتری را در منزل و کنار فرزندان خود باشند تا زمینه تربیت نسل شاداب و کارآمد برای فردای کشور فراهم شود . موضوعی که به نظر می رسد باید مورد توجه مسئولان کشور قرار گرفته و قوانین لازم را در این خصوص به تصویب رسانند.
این روزها مشکلات زندگی شهری و والدینی که هر دو شاغل هستند باعث شده تا پدر و مادر کمتر در کنار فرزندانشان باشند. غفلت از محبت به فرزند می تواند صدمات روحی جبران ناپذیری را برای کودکان به دنبال داشته باشد. موضوعی که در سنین نوجوانی و جوانانی به عقده های دورنی تبدیل شده و برخی معضلات اجتماعی و ناسازگاری های خانوادگی را به دنبال خواهد داشت.
همه این موارد باعث شده تا هر سال روزی به نام کودکان نامگذاری شود تا به ما یادآوری شود همه تلاش هایی که برای رفاه کودکانمان انجام می دهیم تنها نباید به بعد مادی ختم شود و سایر نیازهای فرزندانمان در سنین پایین را نیز باید مدنظر قرار دهیم.
مهارت ارتباط با کودک
پدر و مادر نقطه امید و آرامش کودک است. کودکان همواره نیاز به محبت، شادی و حمایت دارند و زمانی هیجانی مثبتی و احساسی خوشایند از خود بروز می دهند که نیازهای عاطفی و تمایل به دیده شدن در آنها مرتفع شود و توجه والدین در این راستا امری مهم است و نتیجه اش سلامت روحی و روانی کودک است.
روانشناسان کودک شاد را مترادف داشتن زندگی سالم و جامعه موفق می دانند. «ویلیام گلاسر» بنیان‌گذار تئوری انتخاب می‌گوید: «کودکان شاد، دانش‌آموزانی خوب و بزرگسالانی مسئولیت‌پذیر و مستقل خواهند شد. »
پس والدین باید بدانند ایجاد محیطی شاد و مفرح تا‌چه اندازه می تواند در آینده فرزندشان نقش موثری داشته باشد. برخی متخصصان شادی کودک را مهم تر از درس خواندن می دانند.
شاد بودن و خلاق بودن یک مهارت است و این پدر و مادر است که در قدم اول باید با فراهم کردن خانه ای شاد این مهارت را به کودک خود آموزش دهد. تشویق، تحسین و تنبیه به جا را می توان از جمله راه های شاد کردن نام برد. احساساتی همچون اندوه، ترس، نگرانی، دلهره و اضطراب در کودک و در مواجه با مسائل وجود دارد و اگر والدین راهکارهای مقابله با این عواطف را به کودک خود آموزش بدهند فرزندشان رفتاری کنترل گر را از خود نشان میدهد. بسیاری از والدین وقتی رفتاری غیر صحیح را از کودک خود میبینند در همان لحظه واکنش نامناسبی را از خود نشان می دهند و همین باعث می شود روحیه کودک خدشه دار شود و ترسو و پرخاشگر بار بیاید، درحالی که اشتباه کودک را با روش های مختلف می توان به او نشان داد تا از آن درس بگیرد نه اینکه منزوی و بدخلق شود. گفتن عباراتی مانند تو دختر و یا پسر بدی هستی، اگر این کار را انجام دهی دیگر دوستت ندارم و یا به پدرت خواهم گفت، در روحیه کودک تاثیر سوء می گذارد و به تدریج کودک را تلخ و منزوی میکند.
اول بلوغ فکری
مهربانی توام با محکم بودن کودک را قانع می کند که از پدر و مادر خود حرف شنوی داشته باشد، اما متاسفانه بسیاری از والدین این جزییات بسیار مهم را یا نمی دانند یا به آن اهمیت نمیدهند. شاید یک دلیل آن عدم آگاهی پدر و مادر و نرسیدن به بلوغ فکری باشد. وقتی زن و مردی قبل از اینکه به بلوغ فکری برسند و از لحاظ رفتاری و روانشناسی و مالی در وضعیت مناسبی نباشند، اقدام به فرزند آوری می کنند بزرگترین ظلم را در حق آن بچه می کنند. گاهی فشارهای بیرونی نظیر دخالت خانواده ها و رسوم قدیمی و سنتی که هیچ توجیهی پشت آن نیست باعث می شود دختر و پسری به اجبار و بدون در نظر گرفتن آینده به فکر به دنیا آوردن بچه بیافتند که این امر تبعات خوبی را به دنبال ندارد. یادمان نرود قرار است با اضافه شدن عضوی به خانواده مان زندگی شادی و با کیفیتی را تجربه کنیم، و برای آن کودک نیز لحظات خوبی را رقم بزنیم پس بهترین راهکار این است که زن و مرد قبل از اقدام به فرزند آوری از نظر روانشناسی تست شوند و موقعیت مالی خود را نیز در نظر بگیرند. پدر و‌مادر باید مهارت "به زیستن" را به کودک خود آموزش دهند، روحیه کودک خود را در نظر بگیرند و اندوه و ناراحتی او را درک کنند.
فعالیت های هدف دار و مناسب سن و شخصیت کودکانشان را فراهم کنند و فراموش نکنند بازی با کودک تا‌چه اندازه می تواند استعداد فرزندشان را شکوفا کند. کودکان در بازی هایی که انجام می دهند رویا پردازی می کنند، از آرزوهایشان می گویند، از اتفاقاتی که ناراحتشان کرده، در حین بازی با خود حرف می زنند، حتی ناراحت می شوند و گریه می کنند و به همین دلیل است که می گویند بهترین زمان برای پی بردن به درون کودک زمانی است که مشغول بازی کردن است.
بازی با کودک را جدی بگیریم
از سنی به بعد می توان بازی های جمعی و دوستانه را برای کودک فراهم کرد و بودن در جمع همسالان بسیار زیاد بر شخصیت گذاری اش تاثیر می گذارد. بازی هایی با کاغذ، ساختمان بازی، شعبده بازی، معما و پازل و بازی های فکری، لی لی در فضای بسته، قایم موشک، جمله سازی و... که هرکدام متناسب با سن کودک باشد پیشنهاد می شود. علاوه بر در نظر گرفتن احساس کودک و بازی، تغذیه کودک نیز حائز اهمیت است.
زمان خوردن غذای کودک باید مشخص باشد، و با جذابترین شکل ممکن بشقاب کودک تزئین شود تا اشتهای او تحریک شود. حفظ طعم غذا نیز مهم است و والدین بدانند استفاده از سبزیجات تازه و مغزهای خوراکی برای رشد جسمی و ذهنی کودک مهم است و بخصوص که به فصل سرما نزدیک می شویم از ابتلا به سرماخوردگی جلوگیری می کند.
توجه به کودکان
بسیاری از کشورهای پیشرفته جهان شرایط ویژه ای را برای والدین خصوصا مادران شاغل در نظر گرفته اند تا بتوانند زمان بیشتری را در منزل و کنار فرزندان خود باشند تا زمینه تربیت نسل شاداب و کارآمد برای فردای کشور فراهم شود . موضوعی که به نظر می رسد باید مورد توجه مسئولان کشور قرار گرفته و قوانین لازم را در این خصوص به تصویب رسانند.
