آموزش غیر حضوری ترجیح خانواده ها/نگرانی از حفظ سلامت دانش آموزان جدی است

خبرگزاری رضوی_ امسال به دلیل شیوع ویروس کرونا بازگشایی مدارس 15 روز زودتر آن هم با اما و اگر های متفاوت آغاز شد و برخلاف سال های گذشته که دانش آموزان با شوق و ذوق و لباس های نو به مدارس می رفتند، ترس از انتقال این ویروس منحوس باعث شد تا بسیاری از خانواده ها ترجیح دهند فرزندشان به صورت غیرحضوری تحصیل کند. نگرانی از سلامت دانش آموزان موضوع بسیار مهمی است که همه بر آن اذعان دارند و باید به گونه ای برنامه ریزی شود که والدین با خیال آسوده فرزند خود را راهی کلاس درس و مدرسه کنند.
یکی از والدین که چند روز پیش برای تکمیل ثبت نام فرزند خود در یکی از مدارس حضور یافته بود می گوید: «چند روز پیش که برای ثبت نام به مدرسه پسرم رفتم، مدیریت مدرسه گفت اگر دوست ندارید پسرتون رو نفرستید اما به هرحال ۵ میلیون برای ثبت نام و ۱۰ میلیون برای تبلت باید پرداخت کنید، من هم امسال تصمیم گرفتم بچه‌ام را کلا به مدرسه نفرستم"، " از کادر اجرایی مدرسه فرزندم پرسیدم با این اوضاع کرونا قرار است چطور بچه ها را کنترل کنید؟ آنهم وقتی درصد بالایی از مبتلایان هیچ گونه علائمی از بیماری ندارند اما به راحتی می توانند آن را به بقیه منتقل کنند؟ تنها جوابی که شنیدم این بود: دانش آموزان قبل از ورود به کلاس باید دست هایشان را بشورند و زنگ تفریح کنار هم نباشند، شما هم‌ به عنوان والدین شان موظف هستید این نکات را به آنها گوش زد کنید"، "من به‌عنوان مادر امروز اجازه ندادم دخترم به مدرسه برود وقتی یقین دارم پروتکل هایی که از نام میبرند فقط یک نمایش کوتاه است از طرفی چطور می توان بچه های کم سن و سال را کنترل کرد و مدام بهشان تذکر داد که کنار هم ننشینند و یا از خوراکی های هم نخورند؟»

توصیه های کرونایی مدارس 
 نگرانی هایی که در کلام خانواده ها به وفور دیده می شود کاملا منطقی است و در همین زمان که فقط چند ساعت مدارس بازگشایی شده اند عکس های ارسالی از رعایت نکردن پروتکل ها و قرار گرفتن دانش آموزان در کنار یکدیگر، کلاس های شلوغ و صف های طولانی هم این نگرانی ها را تشدید می کند و هم باردیگر این سوال را مطرح می کند که وزارت بهداشت و آموزش با کدام تئوری اقدام به این ریسک کردند؟ چطور می شود کودکان پر شر و شور را قانع و راضی کرد که ۵ ساعت در یک کلاس باشند اما هم ‌کنار هم نروند؟
طوری که رئیس کمیسیون بهداشت مجلس گفته رعایت پروتکل‌ها توسط دبستانی‌‌ها شوخی است، اینکه فکر کنیم دانش آموزان مخصوصا مقاطع پایین را طوری مدرسه ببریم که پروتکل‌ها رارعایت کنند بیشتر به یک شوخی شبیه است. نمی‌توان بچه‌ها را حضوری به مدرسه بفرستیم ولی خودشان مجازی در مراسم آغاز سال تحصیلی شرکت کنند. بسیاری خانواده‌ها توان خرید ماسک ندارند.

پول مواد ضدعفونی نداریم
از طرفی واقعا برخی مسئولان مربوطه با چه منطقی می گویند تمامی موارد بهداشتی را رعایت می کنیم وقتی خانواده ها گله مند هستند ازینکه مدیر مدرسه فرزندشان موقع ثبت نام هزینه ای جدا بابت الکل و ضدعفونی از آنها اخذ کرده و می گوید اگر هزینه پرداخت نکنید نمی توانیم کلاس ها و وسایل را ضدعفونی کنیم چرا که وزارت بهداشت این ملزومات را در اختیار ما نگذاشته اند؟ وقتی سازمان بهداشت جهانی اعلام می کند حضور یک نفر ناقل و مبتلا در مکانی می تواند به آلوده شدن ۴۰۰ نفر منجر شود، آقایان پشت میز نشسته کشور ما که حتی زنگ مدرسه را به صورت ویدیو کنفرانسی برگزار می کنند، از استرس خانواده ها و معلمان خبر دارند؟ این ۴۰۰ نفر بعد از ۵ ساعت حضور در مدرسه نزد خانواده هایشان می روند، هرکدام می توانند چند نفر را مبتلا کنند؟ اصلا با چرتکه و ماشین حساب هم‌ نمی توان فهمید که ممکن است چه فاجعه ای رخ دهد، آن هم وقتی تشخیص این بیماری فقط از طریق تست pcr ممکن است و عمل تب سنجی که متولیان  از آن دم‌ می زنند که قبل از ورود دانش آموزان به کلاس انجام میدهیم، به هیچ وجه نشان از سالم بودن یا درگیری به این بیماری واگیردار نیست و جالب اینجاست از یک هفته پیش توصیه های کرونایی مدارس بارها منتشر شده از جمله؛ دستان خود را قبل از ورود به مدرسه و همچنین قبل و بعد از پایان هر کلاس به مدت یک دقیقه با آب و صابون بشویید. برای قطع زنجیره انتقال ویروس تمام کادر مدرسه حتما از ماسک و دستکش استفاده کنند. دانش آموزان نباید از آبخوری مدارس استفاده کنند و لازم است هر دانش آموز بطری آب شخصی به همراه داشته باشد. دانش آموزان باید قانون فاصله گذاری اجتماعی را رعایت کرده و حداقل یک و نیم تا دو متر از یکدیگر فاصله داشته باشند. به دانش آموزان توصیه می‌شود از لوازم التحریر شخصی خود استفاده کنند و از دیگران ابزاری قرض نگیرند.
اما گله ها و نارضایتی ها از بازگشایی مدارس طیف وسیعی دارد و گستره این نارضایتی ها و تعطیلی کلاس ها در فضای مجازی قابل مشاهده است. همین چند ساعت پیش اسماعیل آذری نژاد طلبه جوانی که با قصه خوانی هایش برای کودکان مناطق محروم به شخصیت دوست داشتنی تبدیل شده در پیام توئیتی نوشت: «ارغوان دختر هشت ساله ام را بدون علایم خاصی با یک احتمال ضعیف، بردم تست کرونا داد، تست مثبت بود. تصور کنید توجهی به آن احتمال ضعیف، نمی کردم، امروز به مدرسه می رفت، چند نفر را آلوده به کرونا می کرد؟!»
اینها قصه و شعر نیست، واقعیتی از این بیماری پنهان و خطرناک است که مسئولان به دلایل واهی چشمان خود را بسته اند و گوش های خود را گرفته اند. 

اجباری نیست!
هرچند چند ساعت پیش رئیس جمهور در جلسه ستاد ملی کرونا اعلام کرد ️«شاید والدینی نخواهند فرزندشان را به مدرسه بفرستند؛ ما اجباری نداریم، ما که نمی خواهیم دستبند بزنیم و دانش آموز را بیاوریم، صدا و سیما برای اطمینان مردم، دوربین رو به مدارس ببرد و واقعیت را نشان بدهد.» اما نگرانی خانواده از حضوز فزندانشان درمدارس جدی است.
در همین شرایط رئیس سازمان نظام پزشکی به وزیر آموزش‌وپرورش نوشت: «اکثر موارد تسری کرونا در دوره بدون علامت است و عدم حضور دانش‌آموزان در ایام علامت‌دار حلال مشکل انتقال بیماری نیست. علت واقعی این تصمیم غیرمنتظره برای مردم مکشوف نیست و امیدوارم علتی خارج از مصالح آموزشی و پرورشی نباشد ولی هر چه هست با شرایط خطیر بیماری کرونا و سلامت دانش آموزان و خانواده آنها سازگاری ندارد و یقیناً موجب تحمیل بیماران بیشتر بر جامعه پزشکی، پرستاری و کادر درمان خواهد شد. اکثر کشورهایی که در کنترل این بیماری شرایط بسیار بهتری از ایران دارند و حتی مرگ‌ومیر ناشی از کرونا در آن کشورها کمتر از یک‌صدم موارد در کشور ما است هنوز در مورد بازگشایی حضوری مدارس تأمل و احتیاط می‌کنند. از نظر علوم اپیدمیولوژی و بهداشت در شرایط همه‌گیری بیماری‌های واگیر اولین محل‌هایی که باید تعطیل شوند مدارس و آخرین محل‌هایی که بازگشایی می‌شوند مدارس هستند.» 
حالا باید منتظر بود و دید تدابیر اندیشیده شده می تواند استانداردهای بهداشتی را تامین کند یا باید در آینده شاهد تعطیل شدن برخی مناطق باشیم.