نبض تند عاشقان در مسیر بهشت ...

 به گزارش سرویس دین و زندگی خبرگزاری رضوی؛ محرم و صفر که می‌شود کوچه و خیابان‌های مشهدالرضا سیاه‌پوش می‌شوند و مجاوران قبله نور در اندوه عالم آل محمد شال عزا بر تن می‌کنند. هر چه به پایان ماه  صفر نزدیک‌تر می‌شویم نبض شهر بهشت تندتر و تندتر می زند و شوری خاص در گوشه و کنار پایتخت معنوی ایران دیده می‌شود. خادمیاران افتخاری رضوی نیز که خود را برای این روزها آماده کرده‌اند،  برای میزبانی شایسته از زائران حضرت رضا(ع) تلاش می کنند .
حسی مرا به جاده های منتهی به مشهد می‌کشاند، نمی خواهم خود را از دیدن این همه عشق و اخلاص محروم کنم. هم قدم با زائرین پیاده  راهی جاده‌ها می‌شوم تا بخشی از حال و هوای این مسیر عاشقی را به تصویر بکشم.
 اینجا همه زیبایی و عشق است و دیگر هیچ، احساس است و دیگر هیچ، اینجا دیگر کسی به فکر کارهای دنیایی نیست، پیر و جوان، کوچک و بزرگ همه آمده‌اند ، عده‌ای به قصد خدمت‌رسانی و عده‌ای به قصد رسیدن به محضر امامشان. جاده قدیمی مشهد به نیشابور مملو از جمعیت است، زائران پیاده‌ای که تعداد زیادی از  آنان را قشر نوجوان و جوان تشکیل می‌دهد در گروه‌های متفاوت از 5 تا 50 نفره ، پرچم‌های بزرگی بارنگ‌های سبز، مشکی و قرمز در دست دارند و به سمت جاده‌ عاشقی طی مسیر می‌کنند. در این کاروان‌ها جلوه‌های زیبایی از عاشقی نمایان است ؛ از مادری که با فرزند خردسالش این کاروان را همراهی می‌کند تا مادربزرگی که دهرچند خود به سختی راه می‌رود اما از عشق به امام رضا(علیه‎السلام) پرچم مشکی "یا علی بن موسی‌الرضا(علیه‎السلام)" را به دست گرفته است و زیر لب، در تک تک قدم‌هایش ذکر یا رضا یا رضا می‌گوید.
 
 
تک تک قدم هایم را نذر ظهور امام زمان (عج) می کنم
دختر نوجوانی را می‌بینم که نوشته ای به پشت کوله خود با این مضمون نصب کرده است«یا صاحب‌الزمان (عج) تک تک قدم‌هایم را نذر آمدنت می‌کنم» از ویمی خواهم تا گفتگویی با او داشته باشد، زهرا گفت: از تربت حیدریه به همراه کاروان به مشهد الرضا مشرف می شود.
وی افزود: هر چه به حرم امام هشتم(ع) نزدیک تر می شوم قلبم تندتر می زند و حس عجیبی در من ایجاد شده است، لحظه شماری می کنم تا هر چه سریعتر به مشهد مقدس برسم.
این نوجوان زائر بیان کرد: از همان ابتدا به نیت امام زمان (عج) راهی شدم و تک تک قدم هایم را نذر ظهور ایشان کرده ام، از همه زائران می خواهم تا برای ظهور امام زمان (عج) دعا کنند.
  زندگیم را امام رضایی کن
جواد ساده یکی دیگر از زائرانی است که از فریمان راهی مشهدالرضا شده است؛ وی که 31 سال  دارد؛ گفت: حضور در این مسیر تاثیر زیادی در زندگی من دارد و بسیار لذت بخش است.
وی افزود: من به حال خدمتگزارانی که در ایستگاه ها به زائران خدمت می کنند غبطه می خورم، از آنها می خواهم در آن حال معنوی به یاد زائران هم باشند.
این زائر پیاده در جمله به امام رضا(ع) می گوید : ما با قدوم دل به حرم شما می آییم،  دوست دارم وقتی به شهرم بر می گردم زندگیم امام رضایی شود.
 
حل مشکلات روستایمان را از امام رضا(علیه‌السلام) می‌خواهم
محمد  یکی دیگر از زائرانی است که به همراه دوستان نوجوان خود از روستای نصرآباد پیاده راهی مشهدالرضا شده است.  او که با ۶ تن از دوستانش از روز گذشته پیاده به سمت مشهد مقدس حرکت کرده است، می گوید: جز مهربانی و عشق در این سه سال که  پیاده به مشهد می آید ندیده است، جاده ها مملو از زایرانی است که با وجود سختی های زیاد از حرکت‌ نمی ایستند و هر سال بر تعدادشان افزوده می شود.
محمد ادامه می‌دهد: تنها به عشق امام رضا(علیه‌السلام)  پیاده راهی مشهد شدم.
او می گوید: روستای ما با مشکلات زیادی مواحه است، کمبود اب، نبود شعل برای جوانان یک معضل شده است، دوست دارم پس از برگشتن از مشهد امام رضا(علیه‌السلام) مشکلات روستایمان را حل کند تا جوانان از روستا کوچ نکنند و در کنار خانواده هایشان بمانند .

امیدوار به لطف آقا
 به مسیر خود ادامه می‎دهم، حضور گسترده زائران در هوای سرد و مسیر  جاده برایم شگفت‌آور است، به راستی آنان می‌توانستند از قاب تلویزیون نظاره‌گر عزاداری در حرم مطهر رضوی باشند و یا با وسیله نقلیه بدون هیچ گونه خستگی، تشنگی، گرسنگی و ... به مشهد الرضا بیایند و به پابوسی آقا مشرف شوند، اما چه چیزی باعث شده تا آنان سختی راه را تحمل کنند و  اینگونه به حرم مطهر آقا مشرف شوند؟ آری آنان به خوبی درک کرده‌اند که آقایشان بسیار رئوف و مهربان است و  آنها را نا امید برنمی‌گرداند.
اشتیاقم برای مشاهده این زیبایی‌ها بیشتر می‌شود ، چند نوجوان حدوداً  15 ساله را می بینم در حالی که یکی از آنان پرچم به دست است، گویی آن که پرچم در دست دارد مدیر گروه است و جلوتر از همه حرکت می‌کند و بقیه پشت سر او،  به نظرم همین نوجوانان اگر در کلاس و مدرسه  باشند شاید بر سر اینکه چه کسی مدیر باشد دچار اختلاف شوند اما باید اعتراف کنم در این مسیر درس‌های بسیاری  فرا می‌گیرند.
در همان حین خانواده‌ای از کنارم می‌گذرند در حالی که پدر فرزند دختر 4 یا 5 ساله خود را بر دوش گذاشته و فرزند 7 ساله اش به دنبال پدر می‌دود و گاهی جلوتر از پدر حرکت می‌کند،  زیبایی‌های کنار جاده، لحظاتی او را متوقف می‌کند اما بعد ادامه مسیر می‌دهد. مادرش مراقب است تا دردانه‌اش به وسط جاده ندود.  

هرکس هر چه دارد برای خدمت آورده است 
در جاده مسیر بهشت، عده ای دیگر هم آمده‌اند اما نه به عنوان زائر بلکه به عنوان خدمت‌گزار. ایستگاه‌های زیادی با خدمات متنوع از جمله کفاشی، خیاطی، آرایشگری، مهدکودک، مشاوره، پاسخ به مسائل شرعی، پذیرایی، استراحتگاه موقت و ... برپا شده است، انواع نوشیدنی‌های گرم از جمله به‌ لیمو، نعنا، آویشن و چای برای رفع خستگی زائران در هوای نسبتاً سرد در ایستگاه‌ها گذاشته شده است، هر زائری که عبور می‌کند به انتخاب خود لیوانش را از آن نوشیدنی پر می‌کند و دوباره به مسیر خود ادامه می‌دهد، خدمتگزاران بسیاری در حال خدمت کردن به زائران هستند، برخی ایستگاه‌ها شبانه‌روز فعال هستند و برخی تا غروب آفتاب، کودک و نوجوان، جوان، میان‌سال و پیر از هر قشری در ایستگاه‌ها حضور دارند، خطاطی که اگر چه در بیش از 10 کشور جهان نمایشگاه خطاطی برپا کرده است و استاد دانشگاه است، آمده و برای نوجوانان و جوانان با خط خوش خود یا علی بن موسی‌الرضا(علیه‎السلام) را بر صفحه مقوا حک می‌کند و به آنها هدیه می کند ، یا کارشناس قرآنی که با کمک نقاشی،  داستان قرآنی می گوید برای کودکان و نقاشی‌های برتر آنها را بر دیوار غرفه نصب می‌کند، فردی هم با پخش شلغم در هوای سرد به زائرانگرما می بخشد .یکی دیگر از خادم یاران که کفاش است دستگاه کفاشی خود را به ایستگاه آورده است و در این چند روز کفش‌های پاره شده زائران را می‌دوزد و با هر تشکر زائر «التماس دعا» می‌گوید.
 
خدمت رسانی برای سپاس از امام رضا(ع)
آرایشگری  در حال اصلاح موی یکی از جوانان زائر است  وقتی از او می پرسم با چه هدفی به زائران خدمت می کند؛ می گوید : مگر جز عشق به امام رضا(ع) هدفی دیگر می توانم داشته باشم، سالهاست افتخار همجواری با امام هشتم(ع) را دارم برای سپاس از ایشان به اینجا آمده ام. رضایی افزود: سال دوم است که در ایستگاه ها به زائران خدمت می کنم و معتقدم خدمت به دیگران علاوه بر تاثیرات معنوی در زندگی ؛  به خانه برکت می دهد.
این خادمیار رضوی بیان کرد: از همه زائران می خواهم تا برای سلامتی بیماران دعا کنند.
خورشید خود را به کوه‌ها نزدیک و نزدیک‌تر می‌کند و روشنایی خود را به پشت کوه‌ها می‌برد، با پنهان شدن خورشید و تاریک شدن هوا، سرما را به خوبی احساس می‌کنم،  زائران در ایستگاهی برای اقامه نماز و اسکان توقف می‌کنند. 
پس از اقامه نماز سوار بر ماشین می‌شوم در حالی که همچنان زائران را پیاده در مسیر جاده می‌بینم ....