گزارش خبرگزاری رضوی؛
جشنواره امام رضا(ع)، کانون همبستگی ملی و بین المللی فرهیختگان حول محور امام رئوف
به گزارش خبرگزاری رضوی، بیستمین جشنواره بین المللی امام رضا علیه السلام در حالی به کار خود پایان داد که مشهد غرق در سرور و شادی میلاد این سلاله پاک آل محمد ص بود و با این اتفاق مبارک بر خیل زائران و علاقمندان کویش افزوده شد چرا که علاوه بر زائرانی که به یمن این میلاد خجسته راهی سرزمین طوس شدند، جمع کثیری از زائران به واسطه تلاش و همتی که برای گسترش و تعمیق سیره و فرهنگ رضوی داشتند، برات این زیارت را از آن خود کرده بودند که این را هم از عنایت خاص حضرتش می دانستند.
برج سپید خیابان خاقانی مشهد محفلی شد برای گردهمایی و اختتامیه جشنواره ای که در قالب آن، فرهنگ و هنر و ادبیات همسو گردیدند جهت بالندگی و پویایی فرهنگ رضوی و سکوی بلندی برای معرفی جهانی این قطعه از بهشت.
از همین رو بود که هر کس به اندازه ارادت و عشقی که به ساحت امام هشتم داشت در وادی هنر برای سیره رضوی بازی کرد، قلم زد، شعر سرود.
نویسنده ای از حلقه های تاریخی تاریک حمله به حرم پرده برداشته بود تا داستانی از یاد رفته را احیاء نماید. داستانی که از همزمانی حمله روس ها به حرم آقا جان مان حکایت داشت اما همزمان با ماجرای قصه کشتی تایتانیک بوده است لکن در اذهان مردم غرق شد و از یادها فراموش ... و اینک داستانی کوتاه به قلم خانم رقیه کریمی بار دیگر آن را بازسازی و یادآوری می کند تا تاریخ به یاد بیاورد که همواره جهان در صدد به حاشیه راندن ارزش ها و حرمت های مذهبی و فرهنگی جوامع پیرو حق است.
و این همان جنبش عشقی است که سبب شد «میرزا» از بزرگان قبایل پاکستان و میهمان جشنواره بین المللی امام رضا(ع)، با خوابی از حضرت رضا (ع)، زمین ها و باغش را بفروشد تا نماد حرم رضوی را در آنجا به یادگار بسازد و بگذارد و محفلی برای انس بیشتر هموطنانش با امام رئوف ایجاد کند.
یا اهتمام شاعرانی چون بیابانکی و آل کثیر که با تمام قوت و همتشان در ادبیات فارسی و عرب، در صدد ارائه اثری هستند که با طنین انداز شدن ردیف و قافیه اش، بصیرت رضوی را برای مخاطب رقم بزند و بیت به بیت کرامات و سجایای اخلاقی منش علوی امام مهربانی ها را برای جهان به تصویر کشد.
چرا که اعتقاد شاعرانی چون بیابانکی بر این است که سفر به این قطعه از بهشت باید معرفت افزا باشد و بصیرت ده؛ که این معرفت با زبان هنر بهتر از هر زبان دیگری قابل انتقال است و زبان شعر طنین این هدف را بهتر خواهد نواخت.
بیابانکی شاعر برجسته میهمان جشنواره بیستم امام رضا(ع) تأکید داشت برای نسل کم تحمل امروز باید محتوای متناسب با روحیات تولید شود که در حوصله آنها باشد و این جشنواره در این مسیر خوب وارد شده و باید مستمر باشد.
و حال لابی برج سپید و راهرو به راهرو این ساختمان بزرگ، تکریم کننده برگزیدگانی است که از هیچ تلاشی برای تعالی فرهنگ رضوی دریغ نکرده اند؛ اینجا حتی مذهب و قومیت و فرهنگ متفاوت هم مانع همبستگی و هم افزایی شرکت کنندگان در رقابت برای اثبات زیبایی و کرامات ساحت مقدس شمس الشموس، نشده و نخواهد شد.
اینجا مملو از افرادی بود که نوع لباس و تفاوت فرهنگ، زبان، گویش و ظاهرشان، نمایش زیبایی از کرامت رضوی بود که اینچنین وصف نشدنی هنرمندان و شاعران و خادمان و ... را نه تنها از ایران بلکه از اقصی نقاط جهان حول گرمای وجودی خورشید طوس جمع کرده بود تا ثابت کند خوان نعمت سلطان خراسان، پناهی بی بدیل برای ارادتمندان درگاهش است که شیعه و سنی و کرد و فارس و ترک نمیشناسد.
و حال و هوای این ارادت از چشمان تک تک شرکت کنندگان هویدا بود و از زبان فرد فرد میهمانان و مصاحبه شوندگان تکرار شد که این محفل مأمنی امن برای هم افزایی و اتحاد بین ملت ها است و مشهد را به جهان شهر شدن و امام رئوف را به محبوب قلوب شدن بیش از پیش نزدیک میکند.
و آنچه از جمع بندی دیدگاه میهمانان جشنواره بیستم امام رضا (ع) شنیده و دیده شد این بود که این جشنواره باید به سمت آموزش محور شدن و بصیرت افزایی در همه بخش های هنری و فرهنگی و ... پیش برود تا بتواند خوراک عظیم فرهنگی، عرفانی و آئینی را در تمام سطوح و بین تمام رسته های رقابتی اش، بگنجاند و به این واسطه برای آینده این مرز و بوم و حتی جهان میراثی ارزشمند حول فرهنگ رضوی به یادگار گذارد.
پس این جنبش ارزش مدار نیازمند تکاپوی بیشتری در راستای مستندسازی و روایتگری متقن و اصولی در همه ابعاد شخصیتی، رفتاری، گفتاری و منش سیاسی و حکومتی سلطان طوس است که به واقع «عالم آل محمد» است تا در مسیر رسیدن به مقصود قرار بگیرد و با سرعت و کیفیت ارزشمندتری به آرمان و اهداف خود برسد.
برج سپید خیابان خاقانی مشهد محفلی شد برای گردهمایی و اختتامیه جشنواره ای که در قالب آن، فرهنگ و هنر و ادبیات همسو گردیدند جهت بالندگی و پویایی فرهنگ رضوی و سکوی بلندی برای معرفی جهانی این قطعه از بهشت.
از همین رو بود که هر کس به اندازه ارادت و عشقی که به ساحت امام هشتم داشت در وادی هنر برای سیره رضوی بازی کرد، قلم زد، شعر سرود.
نویسنده ای از حلقه های تاریخی تاریک حمله به حرم پرده برداشته بود تا داستانی از یاد رفته را احیاء نماید. داستانی که از همزمانی حمله روس ها به حرم آقا جان مان حکایت داشت اما همزمان با ماجرای قصه کشتی تایتانیک بوده است لکن در اذهان مردم غرق شد و از یادها فراموش ... و اینک داستانی کوتاه به قلم خانم رقیه کریمی بار دیگر آن را بازسازی و یادآوری می کند تا تاریخ به یاد بیاورد که همواره جهان در صدد به حاشیه راندن ارزش ها و حرمت های مذهبی و فرهنگی جوامع پیرو حق است.
و این همان جنبش عشقی است که سبب شد «میرزا» از بزرگان قبایل پاکستان و میهمان جشنواره بین المللی امام رضا(ع)، با خوابی از حضرت رضا (ع)، زمین ها و باغش را بفروشد تا نماد حرم رضوی را در آنجا به یادگار بسازد و بگذارد و محفلی برای انس بیشتر هموطنانش با امام رئوف ایجاد کند.
یا اهتمام شاعرانی چون بیابانکی و آل کثیر که با تمام قوت و همتشان در ادبیات فارسی و عرب، در صدد ارائه اثری هستند که با طنین انداز شدن ردیف و قافیه اش، بصیرت رضوی را برای مخاطب رقم بزند و بیت به بیت کرامات و سجایای اخلاقی منش علوی امام مهربانی ها را برای جهان به تصویر کشد.
چرا که اعتقاد شاعرانی چون بیابانکی بر این است که سفر به این قطعه از بهشت باید معرفت افزا باشد و بصیرت ده؛ که این معرفت با زبان هنر بهتر از هر زبان دیگری قابل انتقال است و زبان شعر طنین این هدف را بهتر خواهد نواخت.
بیابانکی شاعر برجسته میهمان جشنواره بیستم امام رضا(ع) تأکید داشت برای نسل کم تحمل امروز باید محتوای متناسب با روحیات تولید شود که در حوصله آنها باشد و این جشنواره در این مسیر خوب وارد شده و باید مستمر باشد.
و حال لابی برج سپید و راهرو به راهرو این ساختمان بزرگ، تکریم کننده برگزیدگانی است که از هیچ تلاشی برای تعالی فرهنگ رضوی دریغ نکرده اند؛ اینجا حتی مذهب و قومیت و فرهنگ متفاوت هم مانع همبستگی و هم افزایی شرکت کنندگان در رقابت برای اثبات زیبایی و کرامات ساحت مقدس شمس الشموس، نشده و نخواهد شد.
اینجا مملو از افرادی بود که نوع لباس و تفاوت فرهنگ، زبان، گویش و ظاهرشان، نمایش زیبایی از کرامت رضوی بود که اینچنین وصف نشدنی هنرمندان و شاعران و خادمان و ... را نه تنها از ایران بلکه از اقصی نقاط جهان حول گرمای وجودی خورشید طوس جمع کرده بود تا ثابت کند خوان نعمت سلطان خراسان، پناهی بی بدیل برای ارادتمندان درگاهش است که شیعه و سنی و کرد و فارس و ترک نمیشناسد.
و حال و هوای این ارادت از چشمان تک تک شرکت کنندگان هویدا بود و از زبان فرد فرد میهمانان و مصاحبه شوندگان تکرار شد که این محفل مأمنی امن برای هم افزایی و اتحاد بین ملت ها است و مشهد را به جهان شهر شدن و امام رئوف را به محبوب قلوب شدن بیش از پیش نزدیک میکند.
و آنچه از جمع بندی دیدگاه میهمانان جشنواره بیستم امام رضا (ع) شنیده و دیده شد این بود که این جشنواره باید به سمت آموزش محور شدن و بصیرت افزایی در همه بخش های هنری و فرهنگی و ... پیش برود تا بتواند خوراک عظیم فرهنگی، عرفانی و آئینی را در تمام سطوح و بین تمام رسته های رقابتی اش، بگنجاند و به این واسطه برای آینده این مرز و بوم و حتی جهان میراثی ارزشمند حول فرهنگ رضوی به یادگار گذارد.
پس این جنبش ارزش مدار نیازمند تکاپوی بیشتری در راستای مستندسازی و روایتگری متقن و اصولی در همه ابعاد شخصیتی، رفتاری، گفتاری و منش سیاسی و حکومتی سلطان طوس است که به واقع «عالم آل محمد» است تا در مسیر رسیدن به مقصود قرار بگیرد و با سرعت و کیفیت ارزشمندتری به آرمان و اهداف خود برسد.
