روابط عمومی قلب تپنده هر سازمان

خبرگزاری رضوی_ رضا پیری؛ ۲۷ اردیبهشت به نام روز ارتباطات و روابط عمومی نام گذاری شده است. هدف اصلی این روز جهانی، تاکید روی اهمیت ارتباط و چگونگی انتقال اطلاعات در سراسر جهان است. همچنین هدف آن افزایش آگاهی و چگونگی انتقال اطلاعات مهم در زندگی ماست که ارتقا تکنولوژی‌ها را در هر زمینه‌ای تحریک می‌کند.
سالها تلاش و پیگیری دست اندرکاران روابط عمومی و جامعه، روابط عمومی ایران به ثمر نشست و جامعه روابط عمومی ایران را صاحب روز ملی کرد. 27 اردیبهشت ماه روزی که درسطح جهانی نیزبه عنوان روزارتباطات وجامعه اطلاعاتی نامگذاری شده است
مسلما اولین شرط برای داشتن یک ارتباط خوب، سخن گفتن از روی علم، آگاهی و اطلاع است.
بی شک این روز تداعی‌گر اهمیت و نقش روز افزون صنعت روابط عمومی در دنیای ارتباطات است که امروزه به قلب تپنده مجموعه‌های مختلف تبدیل شده است.
اهمیت جایگاه روابط عمومی در عصر ارتباطات و در دورانی که اطلاع‌رسانی در همه عرصه‌ها پیشتاز است، دوچندان شده است به گونه‌ای که موفقیت سازمان‌ها، ادارات و شرکت‌ها و دوامشان در عرصه‌ها و فعالیت‌های تخصصی به عملکرد روابط عمومی‌های آن‌ها وابسته است.
نوع کار روابط‌عمومی و مسئولیت‌هایی که برعهده این بخش قرار داده شده سبب شد تا حرفه روابط عمومی، ششمین شغل پراسترس در جهان شناخته شود. زیرا مدیران روابط عمومی‌ها افراد متخصص در زمینه کنترل آسیب‌ها هستند و بنابراین نیازمند توانایی تفکر و عمل سریع در شرایط پراسترس و تنش زا هستند.

تلفیقی از دانش و مهارت
روابط عمومی تلفیقی است از دانش، مهارت، هنر و تجربه و مترادف است با خلاقیت توام با انگیزه، گفتمان، تعامل و اخلاق.
آنچه اهمیت دارد این است که کار روابط عمومی تسهیل و خدمت به مدیریت است نه مدیر. برای آنکه محور اساسی کار روابط عمومی کسب منافع برای کل سازمان است نه برای شخصی که در رأس هرم سازمانی قرار گرفته است. بنابراین باید به روابط عمومی و کارکردهای آن، بهتر و منطقی تر نگاه کرد. در این صورت است که روابط عمومی می‌تواند در سازمان موفق عمل کند.
نظام های تعاونی نمی توانند نسبت به تحولات ارتباطی، اجتماعی و اقتصادی بی تفاوت باشدو رشد تعاونی ها نیز در گرو راهکار هایی است که یکی از این راهکار ها حضوری موثر و توانمند در جوامع اطلاعاتی و دسترسی به حجم وسیعی از این اطلاعات است.این دسترسی در قالب روابط عمومی ها و ابزار های ارتباطی امکان پذیر است که می تواند به شکلی جامع این حضور را برجسته سازد. اما چگونگی این حضور نیز بدون داشتن پشتوانه های علمی محقق نخواهد شد.
بهرحال نگاه حاضر به روابط عمومی و جایگاه روابط عمومی در کشور با اجرایی شدن این توجهات می‌تواند گام‌های بلندی را در حرکت روبه رشد نظام ارتباطی و روابط عمومی درکشور بردارد و این حرفه و فن تخصصی را در جایگاه و مرتبه و منزلت واقعی خویش قرار دهد. در واقع می‌توان گفت روزملی ارتباطات و روابط عمومی می‌تواند نقطه عطفی را در توسعه و تحول واحدهای روابط عمومی در ایران ایجاد نماید.

هنر و علم اجتماعی
روابط عمومی، هنر و علم اجتماعی است که درون و برون دستگاه را به هم پیوند می دهد. روابط عمومی هدف و چگونگی کلید برنامه ها را ترسیم می کند. روابط عمومی مشاور امین مدیر و کلیه کارکنان دستگاه است. پس لازم است که مدیر و کارکنان صددرصد به وی اعتماد داشته باشند. روابط عمومی آئینه زیبایی هاست. یک اتاق شیشه ای است که از هر طرف آن، همه چیز زیبا دیده می شود. روابط عمومی چشم و چراغ یک دستگاه است. روابط عمومی است که باید همه چیز را ببیند و همه چیز را نیز زیبا بنمایاند. روابط عمومی حافظ منافع دستگاه مربوطه و مردمی است که با آن سر و کار دارند. امروزه به نظر می رسد که معیارهای قالب در جامعه ما بی توجهی به ارزش های نهفته در کار روابط عمومی هاست به طوری که این امر باعث شده در بسیاری از سازمان ها، بخش روابط عمومی مبدل به بخش تبلیغات سازمان شود و کمتر به مفاهیم و ارتباطات دوسویه بپردازد. صاحب نظران معتقدند اگر نقش روابط عمومی را در ایجاد یا تقویت فرهنگ توسعه، بومی کردن سرمشق های توسعه، کشف و معرفی ظرفیت های جامعه، بازآفرینی فرهنگی، حفظ تعلق و پیوستگی بدانیم در اینصورت باید بتواند از هر نوع گسستگی و ناپیوستگی جلوگیری کند و یا حداقل کاهش دهنده فاصله و شکاف میان جامعه و دستگاه های اجرایی باشد.