۰
تاریخ انتشار
دوشنبه ۴ مرداد ۱۴۰۰ ساعت ۱۰:۲۷
خبرگزاری رضوی گزارش می دهد؛

امام هادی(ع) دریای دانش و معرفت

امام هادی(ع) دریای دانش و معرفت
خبرگزاری رضوی_ رضا پیری؛ ذی الحجه به نیمه رسید و از سوی عرش رحمان، بشارت ولادت امامی از تبار مدینه آمد و زمین نورانی شد از جشن میلاد دهمین اختر تابناک و اسوه مجد و شرافت امام علی النقی هادی علیه السلام. در این روز باشکوه نوه امام رضا (ع) و پسر امام تقی (ع) به دنیا آمد و اهالی سامرا خوشنود گشتند از این ولادت خجسته که ۳۳ سال طول دوران امامتش بود و با چند تن از خلفای عباسی از جمله متوکل همزمان بود و بیشتر سال‌های امامت را در سامرا تحت نظارت حاکمان عباسی گذراند.
به طور دقیق تر و بنابر نظر کلینی و شیخ طوسی، امام هادی(ع) در ۱۵ ذی‌الحجه سال ۲۱۲ق در منطقه‌ای به نام صریا در نزدیکی مدینه متولد شده است. تولد او را در دوم یا پنجم رجب همان سال، رجب ۲۱۴ق و جمادی‌الثانی سال ۲۱۵ق نیز ثبت کرده‌اند. به گزارش مسعودی تاریخ‌نگار قرن چهارم، در سالی که امام جواد(ع) همراه با همسرش، ام الفضل حج به جای آورد، امام هادی را در حالی‌که کوچک بود به مدینه آوردند و او تا سال ۲۳۳ق یا ۲۴۳ق در مدینه زندگی می‌کرد. در این سال، متوکل امام هادی را به سامرا احضار کرد و در منطقه‌ای تحت کنترل خود به نام عسکر اقامت داد و تا پایان عمر در منطقه عسکر ماند.
امام هادى علیه السلام پس از شهادت پدر گرامیش، در سن هشت سالگى بر مسند امامت قرار گرفت و این خود از روشن ترین كرامات و معجزات است؛ چرا كه حیازت چنین مقام و مسئولیت خطیرى كه صرفا الهى است نه تنها از كودك كه حتى از مردان عاقل و بالغ نیز ساخته نیست.
 بدیهى است كه حتى مردم عادى نیز كودك خردسال معمولى را از یك امام آگاه راهبر تمیز و تشخیص مى دهند.

سرشار از فضل و دانش
حضرت هادی علیه السلام فرزند دریای دانش و معرفت و میوه درخت امامت و ولایت، و همچون پدران خویش از فضل و دانش سرشار بهره مند بود آن حضرت هفت سال و اندی تحت تربیت الهی و معنویِ پدر زندگی کرد و بعد از وفات پدراز درخشان ترین و برجسته ترین چهره های علمی اسلام بود و مشکلات فقهی و علمی جهان اسلام را با دانش و بینش خود حل و فصل می فرمود.
در واقع امام هادی علیه السلام، همان گونه که از نام مبارک ایشان برمی آید ـ که به معنای راهنما و هدایت گر است ـ ، در راه نجات گمراهان و رهنمون شدن آن ها به بزرگْ راه سعادت و خوشبختی، تلاش فراوانی داشتند. از جمله هدایت یافته گان، فردی به نام «ابوالحسن بصری» است که مذهب واقفی داشت و پس از امام هفتم علیه السلام، امامت هیچ یک از فرزندان حضرت را نپذیرفته بود. روزی امام علی النقی علیه السلام او را دیدند و فرمودند: «این خواب غفلت تا کی؟ آیا زمان آن نرسیده که به خود آیی...». نفَس قدسی حضرت، آن چنان گرم و اثرگذار بود که همین دو جمله، او را دگرگون ساخته و به راه اصلاح باز آورد و به امامت حضرت هادی علیه السلام اعتراف کرد.

در بذل و بخشش بی همتا
حضرت امام دهم (ع ) دارای قامتی نه بلند و نه کوتاه بود. گونه هایش اندکی برآمده و سرخ و سفید بود. چشمانش فراخ و ابروانش گشاده بود. امام هادی (ع ) بذل و بخشش بسیار می کرد. امام آن چنان شکوه و هیبتی داشت که وقتی بر متوکل خلیفه جبار عباسی وارد می شد او و درباریانش بی درنگ به پاس خاطر وی و احترامش برمی خاستند.
حضرت هادی (ع ) یک زن به نام سوسن یا سلیل و پنج فرزند داشته است؛1 - ابومحمد حسن علیه السلام ( امام عسکری (ع ) یازدهمین اختر تابناک ولایت و امامت است ).2 - حسین. 3 - سید محمد که یک سال قبل از پدر بزرگوارش فوت کرد ، جوانی بود آراسته و پرهیزگار که بسیاری گمان می کردند مقام ولایت به وی منتقل خواهد شد. قبر مطهرش که مزار شیعیان است در نزدیکی سامرا می باشد. 4 - جعفر. 5 - عایشه، یا به نقل شادروان شیخ عباس قمی " علیه ".

درس زندگی
روایت زیر از کتاب تحف العقول منتشر شده است.
امام هادی علیه السلام ـ. به شیعیان خود ـ. فرمود:: از خدا بترسید و مایه آبرو باشید نه مایه بدنامی. محبّت‌ها را به سوی ما جلب کنید و هرگونه زشتی را از ما دور سازید.
https://www.razavi.news/vdcdfz05.yt0kf6a22y.html
razavi.news/vdcdfz05.yt0kf6a22y.html
کد مطلب ۷۵۰۱۱
ارسال نظر
نام شما

آدرس ايميل شما