ریشه کنی بی سوادی و حرکت بر مرز علوم روز دنیا

خبرگزاری رضوی- زهرا رفعتی؛ بی سوادی، واژه آشنایی برای نسل قدیم ایران است که رنجی مضاعف در کنار همه مشکلات بر آنها وارد آورده بود. عدم توانایی خواندن و نوشتن، مردم را از بسیاری از حقوق اولیه خود نیز محروم کرده بود. 
درک این مهم زمانی قابل فهم است که بدانیم یک بی سواد حتی امکان نوشتن آدرس محل زندگی خود را ندارد و حتی نمی تواند اسم و فامیل خودش را بنویسید‌. موضوعی که پیش از انقلاب به همین اندازه که  حالا برای نسل جدید عجیب است عادی بود و بسیاری مجبور بودند برای پر کردن فرم ،فرد باسوادی را همراه خود به بانک ببرند.
این معضل بزرگ باعث شده بود که ایران در دهه های پیش از انقلاب در شاخص های توسعه دچار مشکل اساسی باشد و حتی سازمان های جهانی در صدد کمک به سواد آموزی به مردم بودند. 
پس از پیروزی انقلاب اسلامی ایران که با شعار عدالت بر روی کار آمد در اولین روزها تصمیم گرفته شد تا با بسیج امکانات زمینه ریشه کنی بی سوادی حتی در روستاهای کشور نیز فراهم شود.
امام خمینی (ره) در روز های نخست شکل گیری جمهوری اسلامی ایران در همین رابطه می فرمایند: مایه بس خجلت است که در کشوری که مهد علم و ادب بوده و در سایه اسلام زندگی می‌کند که طلب علم را فریضه دانسته‌است، از نوشتن و خواندن محروم باشد. ما باید در برنامه درازمدت فرهنگ وابسته کشورمان را به فرهنگ مستقل و خودکفا تبدیل کنیم و اکنون بدون از دست دادن وقت و بدون تشریفات خسته کننده برای مبارزه با بی سوادی بطور ضربتی و بسیج عمومی قیام کنیم تا ان شاء الله در آینده نزدیک هر کس نوشتن و خواندن ابتدایی را آموخته باشد.
اهمیت این موضوع باعث شد تا امام راحل هفتم دی ماه سال ۱۳۵۸ دستور تشکیل سازمان نهضت سواد آموزی تاسیس را صادر کنند تا مهمترین اقدام فرهنگی کشور پس از انقلاب را با همکاری مردم آغاز شود.

باسوادی نقطه مقابل پیشرفت
امام خمینی ره با این اقدام سعی داشتند اهمیت خواندن و نوشتن را فارغ از نوع طبقه و ثروت تاکید کنند و یاداوری کنند در کشوری که به نام اسلام و حضرت محمد صلی الله علیه و آله و سلم مزین است زیبنده نیست که کسی بنا به شرایط مختلف از خواندن و نوشتن محروم بماند و بی سواد باشد.
تاکید و توجه ایشان هم کاملا منطقی و درست بود‌. همواره طی قرن ها و مکتب های مختلف شاهد بوده ایم که این قشر بی سواد بوده اند که مورد استعمار استعمارگران و زورگویان درآمده اند و از آنجایی که از حقیقی ترین و ابتدایی ترین نیازهای خود به دلیل نداشتن علم و دانش بی خبر بوده اند عده ای چپاول گرا و مستبد آنها را به بردگی و بیگاری می گرفته اند و ادامه تحصیل فقط متعلق به قشر ثروتمند جامعه بوده است. درحالی که سواد آموختن حق اساسی و ضروری هر انسانی است و هیچ کس نمی تواند و نه باید این حق را از او بگیرد.
موضوعی که امام بدان اشاره کرده و این سازمان را برای کسانی که به مدرسه دسترسی ندارند و افراد محروم تاسیس کردند تا برابری و مساوات از این لحاظ در کشور برقرار شود و هیچ فردی به دلیل مشکلات مالی از تحصیل بازنماند.
مسلما زمانی که درصد افراد تحصیل کرده و باسواد در جامعه ای افزایش یابد آن کشور پیشرفت می کند و توسعه می یابد‌.
خوشبختانه از آن روزها تاکنون تعداد افراد باسواد در کشورمان افزایش یافته و این سازمان در کاهش و ریشه کن کردن بی سوادی نقش به سزایی داشته است.

گام های پایانی ریشه کنی بی سوادی
چندی پیش معاون وزیر آموزش وپرورش با بیان اینکه رشد باسوادی در کشور به ۹۶ درصد رسیده است، گفته بود: در دوران قبل از انقلاب در رده سنی ۱۰ تا ۴۹ سال از هر صد ایرانی ۴۸ نفر باسواد و ۵۲ نفر بی‌سواد بودند.
رئیس سازمان نهضت سوادآموزی کشور نیز چند روز پیش به اقدامات صورت گرفته در راستای تحقق عدالت جنسیتی اشاره و اظهار کرد:طبق آخرین سرشماری سراسری در سال ۹۵ و طبق خوداظهاری افراد،  دو میلیون و ۶۰۰ هزار بیسواد در گروه سنی ۱۰ تا ۴۹ سال داریم که ۳۶۰ هزار نفرشان از اتباع خارجی هستند گفت: سالانه ۴۰۰ هزار بیسواد را تحت پوشش قرار می‌دهیم که ۵۰ درصد بیسواد صرف هستند. 

آموزش عالی در دورترین نقاط کشور

حالا با گذشت ۴ دهه از پیروزی انقلاب اسلامی ایران علاوه بر باسوادی ۹۶ درصد مردم کشور و به عبارتی ریشه کنی بی سوادی، مراکز آموزش عالی در بیشتر شهرهای کشور دایر شده و زمینه آموزش عالی نیز برای متقاضیان فراهم شده است. 
حالا می توان با افتخار اعلام کرد ایران اسلامی که روزی به عنوان کشوری عقب افتاده در حوزه سواد مطرح بود به یکی از کشورهای توسعه یافته در حوزه علم و دانش تبدیل شده و دانشمندان ما همپای دنیا در علوم جدیدی از جمله نانوتکنولوژی و سلول های بنیادی قله های علمی را فتح کنند.