در عزای حضرت سیدالشهدا امام حسین (ع)
برگزاری آیین معنوی و سنتی "طوق جامه کردن" در دامغان
آیین طوق جامه کردن نمایشی از وحدت هیئتهای مذهبی دامغان است و این آیین در حسینیه حضرت ابوالفضل (ع) این شهر آغاز و تا روز یازدهم محرم ادامه دارد.
در آیین طوق جامه کردن هشت هیئت حضور دارند و هر بار یک هیئت میزبان هفت هیئت دیگر شهرستان دامغان میشود و این آیین همراه با زنجیرزنی و سینهزنی است.
طوقها از محلههای مختلف این شهر جمعآوری میشود و حسینیهها و تکایا بعد از دریافت دعوتنامه شرکت در مراسم طوق جامه کردن با دسته های عزاداری در این آیین شرکت می کنند.
آیین طوق جامه کردن با صدای طبل و سنج و ورود دسته های عزاداری به حسینیه حضرت ابوالفضل دامغان آغاز میشود و علمها هنگام ورود هیات ها با ایستادن در جلو حسینیه و خم شدن ضمن ادای احترام با کسب اجازه وارد می شود.
پس از اذن ورود، هیئتها وارد حسینه شده و تنها آخرین هیئت طوق به صورت خوابیده وارد میشود که با صدای وای حسین کشته شد معمولا همراه است این طوقها چوبی و دارای سر فلزی است که بر روی آنها پارچه و روسری گرهخورده است که قربانی کردن جلوی علم به منظور ادای دین نذر و نیاز سوگواران از جمله این مراسم محسوب میشود.
در گذشته ها رسم بر این بوده است که با مراسم خاصی و به همراهی نوحه خوانی اول صبح جمعی از بزرگان محله به همراه مردم به خانه هایی که طوقی داشته اند رفته و طوق را تحویل گرفته و به سمت حسینیه می آوردند و در حال حاضر هم هنوز در بسیاری از محله های دامغان این کار انجام می شود.
در قدیم چوب طوق ها از چلّه (سر طوق ها که معمولا فلزی می باشد و از یک یا چند شاخه تشکیل می شود) آن جدا بوده و چله ها بر روی طبق هایی قرار می دادند و روی آنها را پارچه هایی می انداختند سپس در زمان طوق جامه کردن به همین شکل وارد حسینیه می شدند و هنگامی که روضه طوق خوانده می شد چلّه ها و چوب ها را به هم متصل کرده و پارچه ها را به دور طوق می بستند.
در قدیم چوب طوق ها از چلّه (سر طوق ها که معمولا فلزی می باشد و از یک یا چند شاخه تشکیل می شود) آن جدا بوده و چله ها بر روی طبق هایی قرار می دادند و روی آنها را پارچه هایی می انداختند سپس در زمان طوق جامه کردن به همین شکل وارد حسینیه می شدند و هنگامی که روضه طوق خوانده می شد چلّه ها و چوب ها را به هم متصل کرده و پارچه ها را به دور طوق می بستند.