افتخارم قرائت قرآن در حرم مطهر امام رضا(ع) است

خبرگزاری رضوی ـ آزیتا ذکاء؛ جلسات و موسسه‌های قرآنی بسیاری در مشهد وجود دارد که در جذب نوجوانان باانگیزه به فضاهای قرآنی فعالیت دارند. اساتید خوب و توانمند نیز در شهر  هستند که با تکیه بر تخصص و مهارت به تعلیم قرآن نوجوانان مبادرت می‌ورزند.
حرم مطهر امام هشتم(ع) نیز ظرفیت بی‌بدیلی است که این فرصت را برای قاریان و حافظان نوجوان فراهم کرده تا در محافل اُنس با قرآن به قرائت بپردازند و توانمندی آنها رشد یافته و به قله‌های پیشرفت برسند و افتخار برای مشهدالرضا(ع) بیافرینند.
امیرحسین نبی‌زاده قاری نوجوان حرم بوده که توانست در مسابقات بین‌المللی قرآن «بیت‌المعمور» کشور عراق حائز رتبه نخست شود. در گزارش پیش‌رو، بیشتر با او و افتخارات قرآنی‌اش آشنا خواهیم شد.

 
اُنس با قرآن میراث پدری
پدر و مادر اصلی‌ترین الگو برای تربیت فرزند خود هستند. امیرحسین هم در مسیر قرائت قرآن جا پای پدر گذاشته و در این عرصه درخشش بسیار داشته است. اما اینکه محمدعلی نبی‌زاده چگونه الگویی برای فرزندانش بوده را از زبان خودش می‌شنویم که در گفت‌وگو با خبرگزاری رضوی چنین می‌گوید: «از کودکی به تشویق مادرم به کلاس‌های آموزش قرآن می‌رفتم که البته در زمان ما دهه شصتی‌ها جلسات قرآن بصورت کاملا سنتی برگزار می‌شد. من بعد از موفقیت در آموزش روخوانی و روانخوانی مورد تشویق اساتید قرار گرفتم و فعالیت‌های قرآنی‌ام را ادامه دادم. اُنس با قرآن از خردسالی موجب شد، طی 45 سال عمری که از خدا گرفته‌ام بیش از 20 سال آن را به تدریس و اداره جلسات قرآنی مشغول باشم. برای حضور فرزندانم در فضای قرآنی از سوی من و همسرم اجباری نبوده، ولی الحمدالله امیرحسین از کودکی علاقه به قرآن نشان داده و خودش از من می‌خواست تا قرآن را به او آموزش دهم».
 
سه برادر قرآنی
امیرحسین دو برادر کوچکتر از خودش دارد که آنها هم به تبعیت از او در مسیر قرآن قدم گذاشته‌اند که پدرش در این‌باره ادامه می‌دهد: «در سال ۱۳۸۶ ازدواج کردم. من و همسرم همیشه از خداوندمتعال می‌خواستیم که فرزندانی اهل‌بیتی(ع) و قرآنی به ما عنایت کند. البته ما احادیث و روایات مرتبط با تربیت فرزندان را نیز سرلوحه خود قرار داده‌ایم. حدیثی از پیامبر گرامی اسلام داریم که می‌فرمایند: «حق فرزند بر پدر و مادر این است که به وی قرآن بیاموزد».


 
سه برادر با نام حسین
وقتی از نام فرزندان آقای نبی‌زاده سوال می‌کنم و در اسم هر سه آنها نام حسین را می‌شنویم؛ دلیلش را می‌پرسم که با جواب تأمل‌برانگیزی مواجه می‌شوم. او در این‌باره چنین یادآور می‌شود: «عشق به اباعبدالله‌الحسین(ع) و اینکه مدنظر من و همسرم قبل از بچه‌دار شدن این بود که اگر خداوند فرزندی به ما عنایت فرمود نذر مولا کنیم تا انشاالله در خدمت اهل‌بیت(ع)، قرآن و خادم سیدالشهدا باشند.
البته در تولد امیرحسین که فرزند اول‌مان بود، مشکلاتی پیش آمد که ما باید او را به توصیه دو پزشک متخصص سقط می‌کردیم؛ ولی لطف خداوند شامل حالمان شد و امیرحسین برخلاف انتظار پزشکان صحیح و سالم به دنیا آمد که باعث تعجب دکترها شد و این امر بیشتر ما را ترغیب کرد که اسم دو فرزند دیگر را نیز به نام امام حسین(ع) گره بزنیم و به عقیده من و همسرم بدین وسیله آنها را بیمه حضرت کنیم. لذا پسر دومم را مهدی‌حسین و پسرم سومم را محمدحسین نام نهادیم».
 
آرزوهای یک پدر
آرزوی این پدر سلامتی و موفقیت برای فرزندانش است و اینکه آنها در پناه قرآن و اهل‌بیت(ع) باشند. او از همبستگی با همسرش در تربیت فرزندان سخن گفته و چنین بیان می‌کند: «من و همسرم هر وسیله یا چیزی که بچه‌ها دوست داشتند را به قرآن گره ‌زده‌ایم و الان هم به همین صورت است. مثلا اگر قرار بود خوراکی مورد علاقه‌شان را بخریم به او قول می‌دادیم که پس از جلسه قرآن برایت می‌خریم و اگر اسباب‌بازی خواستند به شرط یادگیری یک سوره خریدیم».
 
آموزش با پدر و تمرین با مادر
مادر امیرحسین که زهرا علیزاده نام دارد، در ادامه صحبت‌های همسرش چنین عنوان می‌کند: «من به‌ عنوان مادر خانواده سعی کردم در ابتدا فضای خانه را محیطی مناسب برای تربیت قرآنی فرزندانم فراهم سازم و معتقدم که اولین وظیفه مادر حفظ آرامش خانواده است. تا جایی که وقتم اجازه دهد در این راه تلاش می‌کنم و مشوق فرزندانم هستم. البته پیگیر آموزش قرآن پسرانم نیز هستم، به عنوان مثال آموزش‌هایی که همسرم می‌دهد را با بچه‌ها تمرین می‌کنم».


 
گام اول آموزش با پدر
امیرحسین با جثه ریزی که دارد اصلا سن 14 سال به او نمی‌خورد. اما از بیان شیوا و زیبایش پی بردم که با یک نوجوان موفق هم‌کلام هستم. او از چگونگی علاقه‌اش به قرآن چنین برای ما تعریف می‌کند: «تابستان سال 1396 از پدرم خواستم به من روخوانی قرآن یاد بدهد. معلوم بود خوش‌حال شده و هر چه بیشتر اصرار می‌کردم، لبخند بر لبان پدرم بیشتر نقش می‌بست. در نهایت پدرم اولین استاد من شد و تا پایان تابستان هر روز دو ساعت بهم آموزش می‌داد».
 
عدم اجبار در آموزش
امیرحسین در ادامه می‌گوید: «پدرم در امر آموزش قرآن به ما اجبار نداشت. با شروع سال تحصیلی جدید وقفه‌ای کوتاه در یادگیری‌ام افتاد، چون یکی از شرایط آموزشی پدرم این بود که هر وقت خودم آماده و مشتاق یادگیری بودم، باید به او اعلام می‌کردم. با این وجود، من همچنان هر هفته دو شب همراه پدرم در جلسات قرائت قرآن شرکت می‌کردم. پس از اینکه روخوانی را آموختم، من هم در این جلسات، قرآن می‌خواندم».

 
گام دوم آموزش با اساتید بین‌المللی
امیرحسین پس از آموزش‌های پدر از محضر اساتید برجسته‌‌ای مانند استاد حاج‌محمدجواد پناهی، حاج سیدمجتبی سادات‌فاطمی و حاج مختار دهقان نیز بهره‌مند شده است. او در این مورد می‌گوید: «این اساتید زحمات بسیاری برای من کشیده‌اند و جا دارد از آنها تشکر کنم. البته باید بگویم حضورم در برنامه تلویزیونی «محفل» با تأیید و معرفی استاد سیدمجتبی سادات‌فاطمی اتفاق افتاد».



بزرگ‌ترین افتخار زندگی
او مجموعه فرهنگی‌ ـ قرآنی حضرت مهدی(عج) که مسئولیت آن را پدرش بر عهده دارد را در علاقه‌اش به این حوزه موثر دانسته و چنین یادآور می‌شود: «از سال 1397 در مسابقات مختلف شرکت کرده‌ام که مهمترین آنها  کسب رتبه نخست در مسابقات استانی و کشوری در سال 1401، مسابقات استانی در سال 1402، مسابقات العتبه الحسینیه المقدسه قم و مسابقات بین‌المللی کشور عراق در سال 1402 هستند. در کنار همه موفقیت‌هایی قرآنی که به‌ دست آورده‌ام، بزرگ‌ترین افتخار زندگی‌ام حضور در جمع قاریان نوجوان بارگاه منور امام‌ رضا(ع) است که از سال گذشته توفیق یافتم».
 
دعوت به شهرهای مختلف
امیرحسین با توانمندی که برای قرائت در جلسات قرآنی به دست آورده، می‌گوید: «در محافل بی‌شماری دعوت می‌شوم که از جمله آنها می‌توان به محافل سطح مشهد و شهرستان‌های مه‌ولات، کاشمر، تربت‌حیدریه، فریمان، کوهسرخ و... اشاره کرد. البته در ماه مبارک رمضان برای برنامه تلویزیونی «بهار مهربانی» شبکه خراسان رضوی نیز دعوت شده‌ام».