در گفتگو با خبرگزاری رضوی مطرح شد:
حضور فعال اقتصادی در آسیا با برنامه های پیشرو و کارآمد ممکن است
خبرگزاری رضوی- بهمن دهستانی؛ تقویت رویکرد آسیایی در سیاست خارجی دولت سیزدهم که به عنوان یکی از اولویت های وزارت امور خارجه کشورمان اعلام شده است تا امروز شاهد رویدادهای ارزنده ای بوده است. عضویت در سازمان همکاری های اقتصادی شانگهای و نیز شرکت فعال در اجلاس سازمان همکاری اقتصادی منطقه ای اکو در ترکمنستان از نمونه های آن است که به ارتقای جایگاه اقتصادی و بین المللی ایران اسلامی در غرب آسیا کمک کرده است. توجه به دیپلماسی اقتصادی یکی از برنامه های جدی دولت اعلام شده است که می تواند به کنشگری ایران در منطقه تنوع و توان بیشتری دهد. در این رابطه با آقای مسعود دانشمند فعال بازرگانی بین المللی گفتگو کرده ایم.
رویکرد آسیایی دیپلماسی اقتصادی
مسعود دانشمند فعال و صاحبنظر اقتصادی در گفتگو با خبرگزاری رضوی درباره رویکرد آسیایی دیپلماسی اقتصادی و موضوع حضور ایران در سازمان اکو گفت: سازمان اکو متشکل از ده کشور از جمله ایران، ترکیه، پاکستان، آذربایجان، افغانستان، ترکمنستان، قزاقستان و قرقیزستان و تاجیکستان است که بازاری با جمعیت نزدیک به 460 میلیون نفر در اختیار دارند. کشورهای عضو اکو با تنوع جغرافیایی و تولید محصولات مختلف می توانند علاوه بر رفع بسیاری از نیازهای خود، محصولات شان را به دیر مناطق دنیا صادر کنند، ضمن اینکه مشکلات سیاسی و بین المللی میان خود را نیز درون این سازمان حل و فصل کنند.
وی در این باره خاطر نشان کرد: با نگاهی به اقتصاد کشورهای عضو این سازمان متوجه می شوید که اقتصاد ترکیه یا پاکستان، ایران یا آذربایجان و سایر اعضا با یکدیگر تفاوت های بزرگی وجود دارد. در این مجموعه متشکل از ده دولت فقط ایران و ترکمنستان گاز دارند و ایران و آذربایجان از منابع نفتی برخورداند. همه کشورها به تناوب آب و هوا و جغرافیای خود محصولات کشاورزی دارند اما کشاورزی تاجیکستان و قزاقستان از همه کشورها بهتر است.
مسعود دانشمند معتقد است: تنوع محصولات و تولیدات کشورهای عضو این سازمان همکاری می تواند برای رشد و توسعه اقتصاد ده کشور مثمر ثمر باشد.
اما از زمانی که سازمان اکو از پیمان نظامی خود بعد از کودتا در عراق خارج شد و چند کشور عضو در آن زمان از جمله انگلیس و آمریکا از این پیمان نظامی خارج شدند، با باقی ماندن سه کشور ایران، پاکستان و ترکیه با عنوان جدید عمران منطقه ای سازمان همکاری های اقتصادی اکو نتوانست بعد از جذب اعضای دیگری همچون سازمان های اقتصادی بین المللی دیگر خوش بدرخشد.
عضو اتاق بازرگانی دراین باره خاطر نشان کرد: بعد از فروپاشی شوروی سابق در سال 1990 کشورهای جدا شده از اتحاد جماهیر شوروی که عبارت بودند از آذربایجان، ترکمنستان، قزاقستان، قرقیزستان، تاجیکستان و ترکمنستان نیز به اکو پیوستند. با اضافه شدن افغانستان به عنوان عضو جدید، این سازمان ده عضور دارد. با نگاهی به تاریخ تشکیل سازمان اکو که به حدود سال 1350 شمسی برمی گردد یعنی از زمانی که به یک پیمان اقتصادی تبدیل شد، متاسفانه ایران در این سازمان فعالیت اقتصادی قابل توجهی صورت نداده است. طبیعتا اگر سه کشور مؤسس اولیه مثل ایران، ترکیه و پاکستان حق وتویی داشته باشند می توان از این موضوع و سایر امتیازها و فرصت ها استفاده کرد به هیچ وجه استفاده کنیم که تاکنون چنین نبوده است.
کاهش تنش آبی
وی در این باره توضیح داد: در زمینه تولید محصولات مختلف با مزیت های بیشتر، در زمینه کاهش تنش آبی و زیست محیطی، ترانزیت و بسیاری از حوزه هایی که هم نیاز ما و هم نیاز کشورهای عضو اکو است کار درستی صورت نداده ایم. بنابراین می توان گفت در حقیقت اکو یک سازمان ورشکسته عقب مانده است که اگر این سازمان را با سایر سازمانهای بین المللی مثل آ س آن یا اتحادیه شش کشور جنوب خلیج فارس مقایسه کنیم متوجه بی عملی این سازمان می شویم.
عضو اتاق بازرگانی و فعال اقتصادی در پایان خاطر نشان کرد: هر چند عضویت ایران در هر سازمان بین المللی و همکاری اقتصادی بسیار حائز اهمیت است و حرکت خوبی است. اما زمانی عضویت در سازمان های بین المللی برای ما می تواند مثمر ثمر باشد که برای استفاده حداکثری از ظرفیت های آن سازمان اقتصادی در همکاری با سایر کشورها، یک کشور و چندین کشور به صورت متقابل برنامه های رو به جلو و کارآمدی داشته باشیم. قطعا نمی توان این موضوع را نادیده گرفت که صرف عضویت در یک سازمان بین المللی اقتصادی منجر به رشد و توسعه اقتصاد ایران نمی شود.
رویکرد آسیایی دیپلماسی اقتصادی
مسعود دانشمند فعال و صاحبنظر اقتصادی در گفتگو با خبرگزاری رضوی درباره رویکرد آسیایی دیپلماسی اقتصادی و موضوع حضور ایران در سازمان اکو گفت: سازمان اکو متشکل از ده کشور از جمله ایران، ترکیه، پاکستان، آذربایجان، افغانستان، ترکمنستان، قزاقستان و قرقیزستان و تاجیکستان است که بازاری با جمعیت نزدیک به 460 میلیون نفر در اختیار دارند. کشورهای عضو اکو با تنوع جغرافیایی و تولید محصولات مختلف می توانند علاوه بر رفع بسیاری از نیازهای خود، محصولات شان را به دیر مناطق دنیا صادر کنند، ضمن اینکه مشکلات سیاسی و بین المللی میان خود را نیز درون این سازمان حل و فصل کنند.
وی در این باره خاطر نشان کرد: با نگاهی به اقتصاد کشورهای عضو این سازمان متوجه می شوید که اقتصاد ترکیه یا پاکستان، ایران یا آذربایجان و سایر اعضا با یکدیگر تفاوت های بزرگی وجود دارد. در این مجموعه متشکل از ده دولت فقط ایران و ترکمنستان گاز دارند و ایران و آذربایجان از منابع نفتی برخورداند. همه کشورها به تناوب آب و هوا و جغرافیای خود محصولات کشاورزی دارند اما کشاورزی تاجیکستان و قزاقستان از همه کشورها بهتر است.
مسعود دانشمند معتقد است: تنوع محصولات و تولیدات کشورهای عضو این سازمان همکاری می تواند برای رشد و توسعه اقتصاد ده کشور مثمر ثمر باشد.
اما از زمانی که سازمان اکو از پیمان نظامی خود بعد از کودتا در عراق خارج شد و چند کشور عضو در آن زمان از جمله انگلیس و آمریکا از این پیمان نظامی خارج شدند، با باقی ماندن سه کشور ایران، پاکستان و ترکیه با عنوان جدید عمران منطقه ای سازمان همکاری های اقتصادی اکو نتوانست بعد از جذب اعضای دیگری همچون سازمان های اقتصادی بین المللی دیگر خوش بدرخشد.
عضو اتاق بازرگانی دراین باره خاطر نشان کرد: بعد از فروپاشی شوروی سابق در سال 1990 کشورهای جدا شده از اتحاد جماهیر شوروی که عبارت بودند از آذربایجان، ترکمنستان، قزاقستان، قرقیزستان، تاجیکستان و ترکمنستان نیز به اکو پیوستند. با اضافه شدن افغانستان به عنوان عضو جدید، این سازمان ده عضور دارد. با نگاهی به تاریخ تشکیل سازمان اکو که به حدود سال 1350 شمسی برمی گردد یعنی از زمانی که به یک پیمان اقتصادی تبدیل شد، متاسفانه ایران در این سازمان فعالیت اقتصادی قابل توجهی صورت نداده است. طبیعتا اگر سه کشور مؤسس اولیه مثل ایران، ترکیه و پاکستان حق وتویی داشته باشند می توان از این موضوع و سایر امتیازها و فرصت ها استفاده کرد به هیچ وجه استفاده کنیم که تاکنون چنین نبوده است.
کاهش تنش آبی
وی در این باره توضیح داد: در زمینه تولید محصولات مختلف با مزیت های بیشتر، در زمینه کاهش تنش آبی و زیست محیطی، ترانزیت و بسیاری از حوزه هایی که هم نیاز ما و هم نیاز کشورهای عضو اکو است کار درستی صورت نداده ایم. بنابراین می توان گفت در حقیقت اکو یک سازمان ورشکسته عقب مانده است که اگر این سازمان را با سایر سازمانهای بین المللی مثل آ س آن یا اتحادیه شش کشور جنوب خلیج فارس مقایسه کنیم متوجه بی عملی این سازمان می شویم.
عضو اتاق بازرگانی و فعال اقتصادی در پایان خاطر نشان کرد: هر چند عضویت ایران در هر سازمان بین المللی و همکاری اقتصادی بسیار حائز اهمیت است و حرکت خوبی است. اما زمانی عضویت در سازمان های بین المللی برای ما می تواند مثمر ثمر باشد که برای استفاده حداکثری از ظرفیت های آن سازمان اقتصادی در همکاری با سایر کشورها، یک کشور و چندین کشور به صورت متقابل برنامه های رو به جلو و کارآمدی داشته باشیم. قطعا نمی توان این موضوع را نادیده گرفت که صرف عضویت در یک سازمان بین المللی اقتصادی منجر به رشد و توسعه اقتصاد ایران نمی شود.
