شرایط «کرونا» مناسبات بین المللی را تغییر می دهد/ فرصتی طلایی برای آگاهی بخشی در دنیا

خبرگزاری رضوی. سرویس جهان اسلام. کرونا  زندگی سلولی را شکست و به سمت زندگی اتمی برد، این موضوع تحلیل ونقدی بر زندگی دوران کرونایی و تجربه بشری که کرونا را درک کرد، بشری که نه تنها از جهانی سازی ضربه خورد بلکه تبعات آن را باید مدت ها بر دوش بکشد و به دنبال فرار از این فشارتحمیلی باشد. حجت الاسلام و المسلمین یحیی جهانگیری سهروردی استاد حوزه و دانشگاه و محقق بین الملل در این گفت و گو موضوع جهانی سازی و نگاه بشر پساکرونا به زندگی متفاوت از قبل را تبیین کرده است.
 
آیا این گزاره می تواند درست باشد که غرب از دنیای پسا کرونا به دلیل توجه مردم جهان به معنویت بیشتر از خود کرونا می ترسد؟
 اتفاق های بزرگ را می بایست حین وقوعش تحلیل و بررسی و برنامه ریزی کرد. امروز همه دنیا در حال پژوهش روی دنیای پسا کرونا است. غرب از دنیای پسا کرونا بیش از خود کرونا می ترسد، و اگر هوشیار نباشیم غرب، تصویر و ایده آل خود از دنیای پسا کرونا را به ما غالب می کند.کرونا لایف استایلی ست که تضادها را در خود جا داده ست. کرونا صرفاً یک ویروس اپیدمیک نیست؛ کرونا یک لایف استایل است؛ زندگی بشر امروز و فردا را تغییر داده است.
امروز بشر سوال های جدی را درباره کرونا می پرسد همان طور که در نظر اندیشمندان و یا حتی کنش گری مردم در عالم مجازی دیده می شود؛ از کلیسا سوال می پرسند، از حکومت ها سوال می پرسند، از مکاتب سوال می پرسند؛ کرونا لایف استایلی ست که تضادها را در خود جا داده ست.

دنیای فردا در دست چه کشورهایی است؟ آیا ما می توانیم از دنیای پسا کرونا به دلیل ایستادگی در برابر ظالمان و خودکفایی راحت تر از سایر کشورها عبور کنیم؟
 سوال خوبی است این که دنیای فردا در دست چه کشورهای خواهد بود؟ کشورهایی که دنبال جهانی سازی از جنگ جهانی دوم به این سمت تنها به منافع سرمایه داری خود می اندیشیدند یا  کشورهایی که به خودکفایی فکر می کردند؟ بوم زیست هایی که توانسته اند خودکفا باشند و خودشان را آماده کنند(از لحاظ علوم انسانی، اقتصاد و ...) این ها موفق خواهند بود. می گویند کره  جنوبی با اقتصاد برون گرایش خیلی ضربه می خورد، اما می گویند اقتصاد ایران به اندازه باقی کشورها ضربه نخواهد خورد!
اقتصاد ایران درون گراست و فرهنگش با نگاه خاص خودش، شکل گرفته است. ایران می تواند از قوی ترین زیست بوم های جهان بشود و کشورهای دیگر و همسایگانش را تحت تأثیر قرار دهد.
 
بنابراین می توان گفت کرونا می تواند نظام جدیدی به جهان ببخشد؟
 کرونا نظم جدیدی از نظم جهانی به وجود آورد که در آن زیست بوم ها حرف اول را می زنند؛ کرونا  زندگی سلولی را شکست و به سمت زندگی اتمی برد! نظم سلولی یعنی نظمی که چند تا زیر مجموعه  دارد و همه می چرخند تا یک سلول را زنده نگه دارند اما جهان کرونایی نشان داد که همه به فکر خودشان هستند؛ و این یعنی زندگی اتمیک؛ و این نظم اتمیک در تعارض با نظم های سابق جهانی ست که کشورهایی به دنبال آن برای منافع خود بودند.
در زندگی سلولی همه می خواهند شبیه به هم باشند؛ زبان های محلی از بین می رفت؛ اقتصاد جهانی شده بود و مسخره می کردند خودکفایی را؛ یا مثلاً علوم انسانی بومی را ناممکن می دانستند. ولی اقتصاد و علوم انسانی در زندگی اتمیک، اهداف آن جامعه هدفش را دنبال می کند و مثلا به جای همه جهان برای ایران نسخه پیچی می کند؛ کرونا جامعه ها  را خودبنیان می کند.

یعنی معتقد هستید بشر از سبک کنونی زندگی خسته شده است؟
بشر از زندگی سلولی خسته شده است؛ مثلا می پرسد کلی پول به اتحادیه اروپا دادیم چه شد؟ جهانی سازی چه دردی از ما دوا کرد؟ مثلا یک نفر در چین خلافی کرد و دنیا را نابود کرد؛ اگر زیست بوم خودمان را داشتیم شاید بشر امروز چنین درگیری هایی را نداشت.
شاید سازمان هایی تأسیس شود که دغدغه های بوم زیست ها را پیگیری کند؛ مثلا سازمان بهداشت جهانی ای، که دغدغه خوراک و سوء تغذیه مردم کنیا را پیگیری کند. این قابلیت وجود دارد مثلاً تهران در دوران اتمیک بشود شبیه اتریش در دوران سلولی! لذا به نظر می رسد در دوران شیوع بیماری کرونا فریاد و نقد عالمانه نسبت به روند جهانی سازی مرسوم شده است. بنابراین از فرصت طلایی خراش هایی که به بدن جهانی سازی زده شده می توان استفاده کرد؛ باید هرچه فریاد داریم بر سر جهانی سازی بزنیم  و جهانی سازی فعلی را عالمانه نقد کنیم. باید این نظریه پردازی ها به گفتمان تبدیل شود؛ کرونا تندبادی است که می تواند روند نظریه پردازی های جدید ضد جهانی سازی مرسوم را تقویت کند.