رنگ در هنر ایران قدیم خیلی درخشان است. کامل است و زننده نیست. غیبت سایه و حجم و مادیات، دست هنرمند را باز می‌گذارد تا فضایی تخیلی خلق کرده و تخیل ذهنش را در صفحه پر کند. نقاش ایرانی در آن دوران، می‌خواست کارش آینه جهان باشد. نکته دیگری که در مینیاتور قدیم برای من جالب است اینکه در این سبک نقاشی، همه چیز یکسان است. نه غم ...