در واقع شهر غیر از اینکه روابط انسانها است به رابطه بین انسان و مکان هم می پردازد و حق بر شهر به این معنا است که هر انسانی در لحظه ای مهمان مکانی است و همیشه مهمان حقی بر میزبان دارد که فرقی نمی کند که جزو ساکنین دائمی باشد و یا مدتی آنجا مسافر موقت باشد.