خبرگزاری رضوی گزارش می دهد؛
معیار پیشرفت و آزادی زن مسلمان از نگاه اسلام و غرب
خبرگزاری رضوی- الهام اسماعیلی؛ موضوع حجاب شاید مهم ترین مسأله چند وقت اخیر کشورمان باشد که در این ایام که در هفته عفاف و حجاب هستیم بحث های چالش برانگیزی را به پیش کشید و موجب شد تا بار دیگر توجهات به سمت این قضیه معطوف شود.
حجاب را می توان در ساحات و عرصه های گوناگونی نظیر فقه، جامعه شناسی، مردم شناسی، روان شناسی، سبک زندگی، فرهنگ و... پیگیری کرد.
اگر ما نگاهی به تاريخ بيندازيم حجاب را در ايران باستان می بينيم. در ميان اقوام قبل از اسلام نيز حجاب وجود داشته است و حتی از آنچه در قانون اسلام آمده سخت تر بوده است.
حجاب مقوله ای اجتماعی
در واقع حجاب علاوه بر ایران در سایر کشورها و در ادیان دیگر نیز در قالب پوشش های مختلفی وجود داشته که این امر نشان می دهد پوشش و داشتن حجاب امری اجتماعی است. با نگاه به تاریخ انسان در هزاران سال گذشته به این مساله می رسیم که در تمدن های قدیم تا همین چند صدسال اخیر حجاب امری ضروری به حساب می آمد که فارغ از دیانت های الهی مثل اسلام، یهود و مسیحیت سایر ادیان حتی آیین‌های شرقی هم با حدود و ثغور متفاوت حجاب را دستوری لازم برای بشر قلمداد می کردند.
اما جدای تمامی این بحث‌ها باید اشاره داشت که ماهیت حجاب امری اجتماعی است که هویت و ظاهر جامعه را شکل می دهد. گاهی حجاب را صرفا پوشش فردی قلمداد می کنیم که حجاب و بی حجابی در اختیار پوشش دلخواه شخص محدود می شود، اما گاهی حجاب را یک امر اجتماعی مهم به حساب می آوریم که اثرگذاری اجتماعی دارد. در چنین فضایی طبیعی است که نهاد حاکمیت با ورود به این موضوع دست به اخذ سیاست بزند و در باب آن تعیین تکلیف کند.
پیشرفت زنان در سایه سار حجاب
البته رسانه های معاند به دنبال این هستند تا به زن مسلمان ما القا کند حاکمیت به دنبال سیاسی کاری های خود می خواهد آزادی را از زن سلب کنند و او را به فردی گوشه گیر در خانه تبدیل کنند. اما آیا حجاب مانع پیشرفت زنان می شود؟ آیا غیر از این است که بانوان و زنان ما زیر سایه حجاب در سال های پس از انقلاب اسلامی دوشادوش مردان در عرصه های اجتماعی، سیاسی، فرهنگی و حتی اقتصادی حرکت کرده‌اند و می کنند؟
اگر بخواهیم به آمارهای موجود و تنها در عرصه علمی و تحصیلی استناد کنیم می بینیم که در 43 سال گذشته آمار باسوادی زنان از 35 درصد به بالای 90 درصد رسیده است یا تعداد دانش‌آموختگان خانم که در سال 1355 تنها 6 درصد بود، در آخرین آمار اعلام شده به بیش از 44 درصد رسیده است. همچنین طبق نظر وزیر علوم، هم‌اکنون 60 درصد از دانشجویان کشورمان را دختران تشکیل داده‌اند.
در پاسخ به کسانی که مدعی هستند آزادی زنان با برداشتن و کاهش حجاب محقق می‌شود، خوب است به این نکته رهبر بزرگوار انقلاب اشاره کنیم که در 22 اردیبهشت سال 1392 فرمودند: «حجاب مایه تشخص و آزادی زن است؛ برخلاف تبلیغات ابلهانه و ظاهربینانه مادی گرایان، مایه اسارت زن نیست. زن با برداشتن حجاب های خود، با عریان کردن آن چیزی که خدای متعال و طبیعت پنهان بودن آن را از او خواسته، خودش را کوچک می کند، خودش را سبک می کند، خودش را کم‌ارزش می کند. حجاب وقار است، متانت است، ارزش‌گذاری زن است، سنگین شدن کفه آبرو و احترام اوست؛ این را باید خیلی قدر دانست و از اسلام باید به خاطر مسئله حجاب تشکر کرد؛ این جزو نعمت‌های الهی است.»
کودک کشانی که مدعی حقوق زنان هستند
سوال اینجاست غرب که سنگ زنان مسلمان ایرانی را به سینه می زند، خود را دلسوز زنان و دختران ما می داند پس چرا داروی کودکان پروانه ای را تحریم کرده است و اجازه نمی دهد دارو به این کودکان معصوم برسد آیا غرب که دلش برای کودک بی گناه ما نمی سوزد دلش برای زنان ما سوخته است؟
وقتی زیبایی معیار پیشرفت زن در غرب می شود
رسانه های معاند در فصاهای مجازی و شبکه های اجتماعی سالهاست می گویند تا زمانی که زن مسلمان پوشش خود را کنار نگذارد، نمی‌تواند پیشرفت کند. البته گرچه خوب می دانند که هیچ وقت حجاب مانع پیشرفت نیست چون در سال های متمادی شاهد پیشرفت زنان مسلمان در عرصه های مختلف علمی، ورزشی، اقتصادی و فرهنگی و ... بوده آمد آن ها می خواهند به بهانه آزادی و پیشرفت حیا و حجاب را از دختران و زنان ما بگیرند. حال این سوال مطرح است آیا معیار پیشرفت زن این است با برهنگی روی سکویی بایستد و به عنوان «زن شایسته» معرفی شود و مورد لذت مردان قرار گیرد؟ آیا معیار پیشرفت یک زن این است که در فیلم های مستهجن ستاره سینما شود؟ این ها چیزی جز به استثمار کشیدن زن و لذت جویی از او نیست.
فلسفه پوشش در مکتب اسلام ایجاد آرامش روانی و استحکام بنیاد خانواده و بالا بردن احترام زن و جلوگیری از ابتذال اوست و اين از صدر اسلام مورد توجه بوده و سيره ائمه اطهار(ع) نيز دلالت بر همين دارد. در واقع زن زمانی پیشرفت می کند از التذاذ مردان در امان باشند در غیر این صورت چگونه می تواند در اجتماع و در عرصه های مختلف حضور یابد.
حجاب در اسلام از يك مساله كلی تر و اساسی تری ريشه می گيرد و آن اين است كه اسلام می خواهد انواع لذت های جنسی، چه بصری و لمسی و چه نوع ديگر، به محيط خانوادگی و در كادر ازدواج اختصاص يابد و اجتماع منحصرا براي كار و فعاليت باشد، بر خلاف سيستم غربی عصر حاضر كه كار و فعاليت را با لذت جوئی های جنسی به هم می آميزد اسلام می خواهد اين دو محيط را كاملا از يكديگر تفكيك كند.
حجاب را می توان در ساحات و عرصه های گوناگونی نظیر فقه، جامعه شناسی، مردم شناسی، روان شناسی، سبک زندگی، فرهنگ و... پیگیری کرد.
اگر ما نگاهی به تاريخ بيندازيم حجاب را در ايران باستان می بينيم. در ميان اقوام قبل از اسلام نيز حجاب وجود داشته است و حتی از آنچه در قانون اسلام آمده سخت تر بوده است.
حجاب مقوله ای اجتماعی
در واقع حجاب علاوه بر ایران در سایر کشورها و در ادیان دیگر نیز در قالب پوشش های مختلفی وجود داشته که این امر نشان می دهد پوشش و داشتن حجاب امری اجتماعی است. با نگاه به تاریخ انسان در هزاران سال گذشته به این مساله می رسیم که در تمدن های قدیم تا همین چند صدسال اخیر حجاب امری ضروری به حساب می آمد که فارغ از دیانت های الهی مثل اسلام، یهود و مسیحیت سایر ادیان حتی آیین‌های شرقی هم با حدود و ثغور متفاوت حجاب را دستوری لازم برای بشر قلمداد می کردند.
اما جدای تمامی این بحث‌ها باید اشاره داشت که ماهیت حجاب امری اجتماعی است که هویت و ظاهر جامعه را شکل می دهد. گاهی حجاب را صرفا پوشش فردی قلمداد می کنیم که حجاب و بی حجابی در اختیار پوشش دلخواه شخص محدود می شود، اما گاهی حجاب را یک امر اجتماعی مهم به حساب می آوریم که اثرگذاری اجتماعی دارد. در چنین فضایی طبیعی است که نهاد حاکمیت با ورود به این موضوع دست به اخذ سیاست بزند و در باب آن تعیین تکلیف کند.
پیشرفت زنان در سایه سار حجاب
البته رسانه های معاند به دنبال این هستند تا به زن مسلمان ما القا کند حاکمیت به دنبال سیاسی کاری های خود می خواهد آزادی را از زن سلب کنند و او را به فردی گوشه گیر در خانه تبدیل کنند. اما آیا حجاب مانع پیشرفت زنان می شود؟ آیا غیر از این است که بانوان و زنان ما زیر سایه حجاب در سال های پس از انقلاب اسلامی دوشادوش مردان در عرصه های اجتماعی، سیاسی، فرهنگی و حتی اقتصادی حرکت کرده‌اند و می کنند؟
اگر بخواهیم به آمارهای موجود و تنها در عرصه علمی و تحصیلی استناد کنیم می بینیم که در 43 سال گذشته آمار باسوادی زنان از 35 درصد به بالای 90 درصد رسیده است یا تعداد دانش‌آموختگان خانم که در سال 1355 تنها 6 درصد بود، در آخرین آمار اعلام شده به بیش از 44 درصد رسیده است. همچنین طبق نظر وزیر علوم، هم‌اکنون 60 درصد از دانشجویان کشورمان را دختران تشکیل داده‌اند.
در پاسخ به کسانی که مدعی هستند آزادی زنان با برداشتن و کاهش حجاب محقق می‌شود، خوب است به این نکته رهبر بزرگوار انقلاب اشاره کنیم که در 22 اردیبهشت سال 1392 فرمودند: «حجاب مایه تشخص و آزادی زن است؛ برخلاف تبلیغات ابلهانه و ظاهربینانه مادی گرایان، مایه اسارت زن نیست. زن با برداشتن حجاب های خود، با عریان کردن آن چیزی که خدای متعال و طبیعت پنهان بودن آن را از او خواسته، خودش را کوچک می کند، خودش را سبک می کند، خودش را کم‌ارزش می کند. حجاب وقار است، متانت است، ارزش‌گذاری زن است، سنگین شدن کفه آبرو و احترام اوست؛ این را باید خیلی قدر دانست و از اسلام باید به خاطر مسئله حجاب تشکر کرد؛ این جزو نعمت‌های الهی است.»
کودک کشانی که مدعی حقوق زنان هستند
سوال اینجاست غرب که سنگ زنان مسلمان ایرانی را به سینه می زند، خود را دلسوز زنان و دختران ما می داند پس چرا داروی کودکان پروانه ای را تحریم کرده است و اجازه نمی دهد دارو به این کودکان معصوم برسد آیا غرب که دلش برای کودک بی گناه ما نمی سوزد دلش برای زنان ما سوخته است؟
وقتی زیبایی معیار پیشرفت زن در غرب می شود
رسانه های معاند در فصاهای مجازی و شبکه های اجتماعی سالهاست می گویند تا زمانی که زن مسلمان پوشش خود را کنار نگذارد، نمی‌تواند پیشرفت کند. البته گرچه خوب می دانند که هیچ وقت حجاب مانع پیشرفت نیست چون در سال های متمادی شاهد پیشرفت زنان مسلمان در عرصه های مختلف علمی، ورزشی، اقتصادی و فرهنگی و ... بوده آمد آن ها می خواهند به بهانه آزادی و پیشرفت حیا و حجاب را از دختران و زنان ما بگیرند. حال این سوال مطرح است آیا معیار پیشرفت زن این است با برهنگی روی سکویی بایستد و به عنوان «زن شایسته» معرفی شود و مورد لذت مردان قرار گیرد؟ آیا معیار پیشرفت یک زن این است که در فیلم های مستهجن ستاره سینما شود؟ این ها چیزی جز به استثمار کشیدن زن و لذت جویی از او نیست.
فلسفه پوشش در مکتب اسلام ایجاد آرامش روانی و استحکام بنیاد خانواده و بالا بردن احترام زن و جلوگیری از ابتذال اوست و اين از صدر اسلام مورد توجه بوده و سيره ائمه اطهار(ع) نيز دلالت بر همين دارد. در واقع زن زمانی پیشرفت می کند از التذاذ مردان در امان باشند در غیر این صورت چگونه می تواند در اجتماع و در عرصه های مختلف حضور یابد.
حجاب در اسلام از يك مساله كلی تر و اساسی تری ريشه می گيرد و آن اين است كه اسلام می خواهد انواع لذت های جنسی، چه بصری و لمسی و چه نوع ديگر، به محيط خانوادگی و در كادر ازدواج اختصاص يابد و اجتماع منحصرا براي كار و فعاليت باشد، بر خلاف سيستم غربی عصر حاضر كه كار و فعاليت را با لذت جوئی های جنسی به هم می آميزد اسلام می خواهد اين دو محيط را كاملا از يكديگر تفكيك كند.
