در سالن روی صندلی‌ها نشسته‌ایم و به سن قرمزرنگ مقابلمان چشم دوخته‌ایم. گروه دلشدگان همه با لباس‌های سپید متحدالشکل آنجا هستند. درست مقابل دیدگانمان و مشغول اجرای قطعه‌ای موسیقی: «گوش‌ها منتظر بانگ جرس‌های من‌اند... كوچه‌ها منتظر بانگ قدم‌های تو اند...تو از اين برف فرو آمده دلگير مشو... تو از اين وادی سرمازده نوميد مباش....