نخبه شهرکردی: بدون نوبت صحبت کردم ولی رهبری با خوشرویی به سخنانم گوش کردند
به گزارش خبرگزاری رضوی، وقتی با انبوهی از مشکلات اقتصادی، اجتماعی و سیاسی در کشور برخورد میکنیم، دنبال منجی هستیم که حلال آنها باشد غافل از اینکه در اطرافمان هستند کسانی که با عنوان نخبه شناخته میشوند و توانایی زیادی در حل این مشکلات دارند، مسؤولان کشور هم در این مورد هم عقیده هستند که این مشکلات به دست نخبگان قابل حل است سخنانی که نشان از اهمیت و جایگاه برتر نخیگان در جامعه دارد.
موفقیتهایی علمی که تاکنون نصیب کشورمان شده است نشان از تلاش شبانهروزی نخبگانی است که در ابتدای امر بدون هیچ گونه چشمداشتی و صرفا به خاطر اعتلای ایران و ایرانی تلاش کردهاند انتظار زیادی نیست که بعد از این همه کار و کوشش و افتخار شرایط بهتری از لحاظ معیشتی و اشتغال داشته باشند.
ساختار علم در کشور ما بیماریهایی دارد که هزینهسازترین آنها خروج بیبازگشت نخبگان است، چشمپوشی از تلاشهای نخبگان و استفاده ابزاری از موفقیتهایشان سبب میشود روز به روز پدیده فرار مغزها با سرعت بیشتر جوانانمان را از ما بگیرد و در دامان کشورهای دوست و دشمن بیاندازد همانطور که تاکنون بسیار شاهد این مسئله بودهایم.
16 مردادماه جاری بود که مقام معظم رهبری دیداری با نخبگان علمی و ورزشی کشور داشتند و با سخنانشان شعله رو به افول امید را در دلهای جوانان نخبه شعلهور کردند ایشان در این دیدار تاکید داشتند که مشکلات نباید جوانان را متوقف و ناامید کند.
رضا کیانیپور یکی از نخبگان حاضر در این جلسه از استان چهارمحال و بختیاری به این دیدار دعوت شده بود خبرنگار فارس در شهرکرد برای اطلاع بیشتر از جزئیات این نشست صمیمی به سراغ ایشان رفته است و گفتوگویی انجام داده است:
رضا کیانیپور در خصوص معرفی خود گفت: کیانیپور هستم دارنده مدال طلای المپیاد کشوری سال 96 در رشته زیستشناسی که هماکنون دانشجوی پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران هستم و با برخی از پروژههای تحقیقاتی در خارج از استان همکاری میکنم.
وی با اشاره به جزئیات ملاقات با مقام معظم رهبری افزود: بعد از المپیاد برنامه تصمیم گرفته بودیم که رتبههای برتر مدالهایشان را به مقام معظم رهبری تقدیم کنند اما در سال 97 این توفیق نصیب ما نشد به همین خاطر امسال برنامه این دیدار هماهنگ شد و یکی از دوستان با من تماس گرفت که مدالم را برای اهدا به دست مسؤولان امر برسانم.
از رهبری تقاضای پنج دقیقه وقت برای بیان دغدغههایم گرفتم/ آقا قبول کردند
این نخبه چهارمحالی در ادامه با بیان اینکه من یک سخنرانی چند دقیقهای هم داشتم که قرار بود 4 نفر از المپیادیها صحبت کنند که با توجه به انتخابی که تا حدودی هم جهتدار بود بنده انتخاب نشدم، افزود: در مراسم دیدار بعد از اتمام صحبتهای دوستان المپیادی، هیچ کدام از دغدغههای بنده مطرح نشد ایستادم از مقام معظم رهبری خواستم که 5 دقیقه صحبت کنم ایشان هم به من فرصت دادند تا دغدغههایم را بگویم.
وی با بیان اینکه در باشگاه دانشپژوهان جوان مشکلات بسیاری وجود دارد و اگر سیستم المپیاد و نخبگی کشور به همین منوال ادامه پیدا کند فرار مغزها از این که هست بیشتر خواهد شد اضافه کرد: المپیاد و باشگاه دانشپژوهان تا حد زیادی رو به زوال است و هیچ جا گفته نمیشود دورههای مختلف که برای المپیادها گذاشته میشود روز به روز کوتاهتر و بی کیفیتتر میشود و این مشکلات جایی گفته نمیشود و اینکه به درد مدالآوران مملکت گوش نمیدهند و همچنان هیچ جایگاهی برای شنیده شدن ندارند.
از مسؤولان متولی ناامید شدم؛ دغدغهام را با رهبری مطرح کردم
کیانیپور با اشاره به اینکه من این حرفها را به ریاست باشگاه دانش پژوهان جوان، سمپاد و حتی به وزیر هم گفتهام اما تاکنون هیچ اقدامی انجام ندادهاند گفت: در نهایت تصمیم گرفتم در خدمت رهبری هم این دغدغهها را مطرح کنم.
وی با بیان اینکه حضرت آقا با خوشرویی به صحبتهای من گوش دادند و با توجه به اینکه من بدون نوبت صحبت کردم ایشان خیلی سعه صدر داشتند در پایان هم گفتند که مشکلات را قبول دارند اما نباید ناامید شویم، عنوان کرد: ایشان فرمودند «امید» زمانی معنا میدهد که مشکل وجود داشته باشد، زمانی که مشکل نیست امید و ناامیدی هم معنایی ندارد.
برخی از نخبگان شریف، دانشگاه را یک فرودگاه میدانند
این جوان نخبه چهارمحالی با اشاره به اینکه امیدوارم این صحبتهایی که من داشتم باعث تغییر و پیشرفت سیستم المپیاد و سمپاد کشور شود اظهار کرد: برخی از دوستانم که در دانشگاه شریف مشغول به تحصیل هستند، این دانشگاه را به مثابه سالن فرودگاه میبینند و منتظر هستند که اقدامات مهاجرتشان به خارج از کشور انجام شود نه اینکه بخواهند برای مملکت خود کاری انجام دهند.
وی با اشاره به اینکه من هم به این موضوع و رفتن به خارج از کشور فکر کردهام ولی آن چیزی که باعث شد من تحصیل در رشته پزشکی را انتخاب کنم این بود که بتوانم به مردم مملکت خود خدمت کنم، افزود: رفتن به خارج از کشور کار سادهای نیست فرد باید پا بگذارد روی عشق به وطن، مردم و خانوادهاش تا بتواند برود و مشخص نیست که بعد از رفتن آن طرف مرز چه چیزی در انتظار فرد است و اینکه این آینده چندان هم مطلوب نیست.
خارج برای نخبگان همیشه هم ایدهآل نیست
کیانیپور اضافه کرد: برای افرادی که مشغول تحصیل در رشته فیزیک و بیوتکنولوژی هستند رفتن به خارج از کشور صرفا به معنای این است که جایی که میروند امکانات بهتری از داخل کشور دارد ولی باز مکان ایدهآلی نیست.
وی با بیان اینکه ارتباط من تاکنون با بنیاد نخبگان استان فقط در حد چند پیامک بوده و آن هم در خصوص بازدید از فلان کارخانه و واحد تولیدی که اصلا بخش کاری من نیست، عنوان داشت: سال نخستی که مدال طلا گرفتم با مدارس سمپاد استان صحبت کردم که برنامهای برای استعدادیابی در رشته زیستشناسی انجام شود ولی مسؤولان مدرسه شهید بهشتی که محل تحصیل خودم هم بود هیچ استقبالی نکردند و مدرسه فرزانگان هم یک جلسه رفتم اما برای جلسات بعدی به من گفتند که حراست آموزش و پرورش اجازه ورود شما به مدرسه را نمیدهد.
کیانیپور گفت: زمانی که نتوانستم در مدارس سمپاد کاری انجام دهم درگیر کار کردن در بقیه مدارس هم نشدم چون از سوی مسؤولان بسیار سنگاندازی شد.
وی با اشاره به برنامههایش برای آینده عنوان کرد: به احتمال زیاد رشته پزشکی را در کنار یک رشته دیگر ادامه میدهم و در کنار آن هم به انجام پروژههای تحقیقاتی و تدریس مشغول هستم.
عدم استفاده از نخبگان در اداره جامعه و حل مشکلات طرز فکری است که مسؤولان پا به سن گذاشته اجرایی به آن اعتقاد راسخ دارند و به راحتی از آن دست نمیکشند اما تنها کسانی که این میان ضرر میکنند مردم هستند که ناخودآگاه قربانی ندانم کاری برخی از مسؤولان میشوند.
استان چهارمحال و بختیاری استان بسیار محرومی است که آمار بیکاری و فقر اقتصادی در آن بیداد میکند اما اینکه حالا مسؤولان استان چه چیزی در فکرشان است که به راحتی از کنار این نخبگان میگذرند سوالی است که باید جوابگو باشند.
16 مردادماه جاری بود که مقام معظم رهبری دیداری با نخبگان علمی و ورزشی کشور داشتند و با سخنانشان شعله رو به افول امید را در دلهای جوانان نخبه شعلهور کردند ایشان در این دیدار تاکید داشتند که مشکلات نباید جوانان را متوقف و ناامید کند.
رضا کیانیپور یکی از نخبگان حاضر در این جلسه از استان چهارمحال و بختیاری به این دیدار دعوت شده بود خبرنگار فارس در شهرکرد برای اطلاع بیشتر از جزئیات این نشست صمیمی به سراغ ایشان رفته است و گفتوگویی انجام داده است:
رضا کیانیپور در خصوص معرفی خود گفت: کیانیپور هستم دارنده مدال طلای المپیاد کشوری سال 96 در رشته زیستشناسی که هماکنون دانشجوی پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران هستم و با برخی از پروژههای تحقیقاتی در خارج از استان همکاری میکنم.
وی با اشاره به جزئیات ملاقات با مقام معظم رهبری افزود: بعد از المپیاد برنامه تصمیم گرفته بودیم که رتبههای برتر مدالهایشان را به مقام معظم رهبری تقدیم کنند اما در سال 97 این توفیق نصیب ما نشد به همین خاطر امسال برنامه این دیدار هماهنگ شد و یکی از دوستان با من تماس گرفت که مدالم را برای اهدا به دست مسؤولان امر برسانم.
از رهبری تقاضای پنج دقیقه وقت برای بیان دغدغههایم گرفتم/ آقا قبول کردند
این نخبه چهارمحالی در ادامه با بیان اینکه من یک سخنرانی چند دقیقهای هم داشتم که قرار بود 4 نفر از المپیادیها صحبت کنند که با توجه به انتخابی که تا حدودی هم جهتدار بود بنده انتخاب نشدم، افزود: در مراسم دیدار بعد از اتمام صحبتهای دوستان المپیادی، هیچ کدام از دغدغههای بنده مطرح نشد ایستادم از مقام معظم رهبری خواستم که 5 دقیقه صحبت کنم ایشان هم به من فرصت دادند تا دغدغههایم را بگویم.
وی با بیان اینکه در باشگاه دانشپژوهان جوان مشکلات بسیاری وجود دارد و اگر سیستم المپیاد و نخبگی کشور به همین منوال ادامه پیدا کند فرار مغزها از این که هست بیشتر خواهد شد اضافه کرد: المپیاد و باشگاه دانشپژوهان تا حد زیادی رو به زوال است و هیچ جا گفته نمیشود دورههای مختلف که برای المپیادها گذاشته میشود روز به روز کوتاهتر و بی کیفیتتر میشود و این مشکلات جایی گفته نمیشود و اینکه به درد مدالآوران مملکت گوش نمیدهند و همچنان هیچ جایگاهی برای شنیده شدن ندارند.
از مسؤولان متولی ناامید شدم؛ دغدغهام را با رهبری مطرح کردم
کیانیپور با اشاره به اینکه من این حرفها را به ریاست باشگاه دانش پژوهان جوان، سمپاد و حتی به وزیر هم گفتهام اما تاکنون هیچ اقدامی انجام ندادهاند گفت: در نهایت تصمیم گرفتم در خدمت رهبری هم این دغدغهها را مطرح کنم.
وی با بیان اینکه حضرت آقا با خوشرویی به صحبتهای من گوش دادند و با توجه به اینکه من بدون نوبت صحبت کردم ایشان خیلی سعه صدر داشتند در پایان هم گفتند که مشکلات را قبول دارند اما نباید ناامید شویم، عنوان کرد: ایشان فرمودند «امید» زمانی معنا میدهد که مشکل وجود داشته باشد، زمانی که مشکل نیست امید و ناامیدی هم معنایی ندارد.
برخی از نخبگان شریف، دانشگاه را یک فرودگاه میدانند
این جوان نخبه چهارمحالی با اشاره به اینکه امیدوارم این صحبتهایی که من داشتم باعث تغییر و پیشرفت سیستم المپیاد و سمپاد کشور شود اظهار کرد: برخی از دوستانم که در دانشگاه شریف مشغول به تحصیل هستند، این دانشگاه را به مثابه سالن فرودگاه میبینند و منتظر هستند که اقدامات مهاجرتشان به خارج از کشور انجام شود نه اینکه بخواهند برای مملکت خود کاری انجام دهند.
وی با اشاره به اینکه من هم به این موضوع و رفتن به خارج از کشور فکر کردهام ولی آن چیزی که باعث شد من تحصیل در رشته پزشکی را انتخاب کنم این بود که بتوانم به مردم مملکت خود خدمت کنم، افزود: رفتن به خارج از کشور کار سادهای نیست فرد باید پا بگذارد روی عشق به وطن، مردم و خانوادهاش تا بتواند برود و مشخص نیست که بعد از رفتن آن طرف مرز چه چیزی در انتظار فرد است و اینکه این آینده چندان هم مطلوب نیست.
خارج برای نخبگان همیشه هم ایدهآل نیست
کیانیپور اضافه کرد: برای افرادی که مشغول تحصیل در رشته فیزیک و بیوتکنولوژی هستند رفتن به خارج از کشور صرفا به معنای این است که جایی که میروند امکانات بهتری از داخل کشور دارد ولی باز مکان ایدهآلی نیست.
وی با بیان اینکه ارتباط من تاکنون با بنیاد نخبگان استان فقط در حد چند پیامک بوده و آن هم در خصوص بازدید از فلان کارخانه و واحد تولیدی که اصلا بخش کاری من نیست، عنوان داشت: سال نخستی که مدال طلا گرفتم با مدارس سمپاد استان صحبت کردم که برنامهای برای استعدادیابی در رشته زیستشناسی انجام شود ولی مسؤولان مدرسه شهید بهشتی که محل تحصیل خودم هم بود هیچ استقبالی نکردند و مدرسه فرزانگان هم یک جلسه رفتم اما برای جلسات بعدی به من گفتند که حراست آموزش و پرورش اجازه ورود شما به مدرسه را نمیدهد.
کیانیپور گفت: زمانی که نتوانستم در مدارس سمپاد کاری انجام دهم درگیر کار کردن در بقیه مدارس هم نشدم چون از سوی مسؤولان بسیار سنگاندازی شد.
وی با اشاره به برنامههایش برای آینده عنوان کرد: به احتمال زیاد رشته پزشکی را در کنار یک رشته دیگر ادامه میدهم و در کنار آن هم به انجام پروژههای تحقیقاتی و تدریس مشغول هستم.
عدم استفاده از نخبگان در اداره جامعه و حل مشکلات طرز فکری است که مسؤولان پا به سن گذاشته اجرایی به آن اعتقاد راسخ دارند و به راحتی از آن دست نمیکشند اما تنها کسانی که این میان ضرر میکنند مردم هستند که ناخودآگاه قربانی ندانم کاری برخی از مسؤولان میشوند.
استان چهارمحال و بختیاری استان بسیار محرومی است که آمار بیکاری و فقر اقتصادی در آن بیداد میکند اما اینکه حالا مسؤولان استان چه چیزی در فکرشان است که به راحتی از کنار این نخبگان میگذرند سوالی است که باید جوابگو باشند.