هوای هم را داشته باشیم!
سید جلال فیاضی
اگرچه نسیم بهاری گونهها را نوازش میدهد و بوی خوش نوروز دلها را سرشارِ نشاط میکند، این روزها برای مردم روزهای سختی است، روزهای سخت خرید شب عید با گرانیهای سرسامآور!
حکایت ما و قیمتها کمکم شبیه حکایت اصحاب کهف شده است. هرروز صبح که بیدار میشویم، شاهد افزایش قیمت هستیم. حتی رابطه قیمت و نرخ ارز هم قطع شده است. نرخ ارز بالا میرود، قیمتها افزایش مییابد. نرخ ارز پایین میآید، باز هم کالاها و خدمات گران میشود!
در این میان، بدترین انسانها -اگر بتوان آنها را انسان نامید- کسانی هستند که از این آب گلآلود ماهی میگیرند و به قیمت افزایش فشار مشکلات بر مردم، جیبهای سیریناپذیر خود را پر میکنند، کسانی که با گرانفروشی، مردم را آزار میدهند یا آنهایی که میلیاردها دلار دولتی را برای واردات کالاهای موردنیاز مردم گرفتند اما این کالاها را با نرخ آزاد سر سفره مردم رساندند؛ شاید هم نرساندند! ارزهای دولتی را مستقیم روانه بازار آزاد کردند و ناظران فقط نظاره کردند و اظهار تأسف فرمودند!
با یک حساب سرانگشتی، میتوان فهمید در این ماهها این از خدا بیخبران بیش از ٢ برابر یارانه یک سالِ هر ایرانی را در این آشفتهبازار به جیب زدهاند، خدا از آنها نگذرد! بگذریم! این یک یادداشت اقتصادی نیست. یک سخن اجتماعی است و اینکه در این وانفسای سختی معیشت، خودمان هوای هم را داشته باشیم! این روزها که جشن عاطفهها برقرار است، اگر میتوانیم، به یاری نیازمندان بشتابیم یا از نیازمندان اطراف خود، همسایگان و بستگان، غفلت نکنیم و با حفظ کرامت انسانی، در کنار آنها باشیم و باری کوچک از مشکلات سنگین زندگی را از دوششان برداریم. صاحبان ثروت و دهکهای برخوردار جامعه، چه نوکیسهها و صاحبان ثروتهای بادآورده چه آنها که از مسیر مشروع به مکنت رسیدهاند، نیز این روزها کمتر حرص مردم را درآورند، و از مانور تجمل بپرهیزند.
در این میان، ما اقشار متوسط که ظاهرا بیشترین دهکهای جامعه هستیم باید بیشتر هوای یکدیگر را داشته باشیم.
در ایام خرید شب عید، از اسراف در خرید و خریدهای ناشی از چشم و همچشمی پرهیز کنیم و در آمادگی برای پذیراییهای دیدوبازدیدهای عید، بنا را بر سادگی بگذاریم. چه ضرورتی دارد در شرایط کنونی از میهمانان خود با میوههای متنوع و شیرینیهای گران و آجیلهای دستنیافتنی (!) پذیرایی کنیم تا هم خود را با مشکل مواجه سازیم و هم خداینکرده موجب تحقیر و شرمندگی کسانی شویم که یا به چنین پذیراییهایی تن ندادهاند یا توان چنین پذیراییهایی را ندارند؟ قدری سادهتر! حتی اگر برخی از دیدوبازدیدها به پذیرایی با ناهار و شام هم منجر شد، بهتر است سفرههایی ساده جلو میهمانانمان بگسترانیم.
شیرینی و حلاوت ایام نوروز در دیدوبازدیدهای آن است. به دیدار بزرگترها برویم و در کنار دوستان و بستگانمان باشیم و از این دیدوبازدیدها لذت ببریم اما بدانیم شرط این شیرینی در شرایط سخت امروز سادگی در پذیراییها و دل بستن به صفای دلهاست.
در روزهای سخت امروز بیشتر هوای هم را داشته باشیم و امیدوار باشیم زمستان سختیها تمام خواهد شد و روسیاهی آن به زغال خواهد ماند، چه زغالهای فرامرزی چه ذغالهای وطنی!
حکایت ما و قیمتها کمکم شبیه حکایت اصحاب کهف شده است. هرروز صبح که بیدار میشویم، شاهد افزایش قیمت هستیم. حتی رابطه قیمت و نرخ ارز هم قطع شده است. نرخ ارز بالا میرود، قیمتها افزایش مییابد. نرخ ارز پایین میآید، باز هم کالاها و خدمات گران میشود!
در این میان، بدترین انسانها -اگر بتوان آنها را انسان نامید- کسانی هستند که از این آب گلآلود ماهی میگیرند و به قیمت افزایش فشار مشکلات بر مردم، جیبهای سیریناپذیر خود را پر میکنند، کسانی که با گرانفروشی، مردم را آزار میدهند یا آنهایی که میلیاردها دلار دولتی را برای واردات کالاهای موردنیاز مردم گرفتند اما این کالاها را با نرخ آزاد سر سفره مردم رساندند؛ شاید هم نرساندند! ارزهای دولتی را مستقیم روانه بازار آزاد کردند و ناظران فقط نظاره کردند و اظهار تأسف فرمودند!
با یک حساب سرانگشتی، میتوان فهمید در این ماهها این از خدا بیخبران بیش از ٢ برابر یارانه یک سالِ هر ایرانی را در این آشفتهبازار به جیب زدهاند، خدا از آنها نگذرد! بگذریم! این یک یادداشت اقتصادی نیست. یک سخن اجتماعی است و اینکه در این وانفسای سختی معیشت، خودمان هوای هم را داشته باشیم! این روزها که جشن عاطفهها برقرار است، اگر میتوانیم، به یاری نیازمندان بشتابیم یا از نیازمندان اطراف خود، همسایگان و بستگان، غفلت نکنیم و با حفظ کرامت انسانی، در کنار آنها باشیم و باری کوچک از مشکلات سنگین زندگی را از دوششان برداریم. صاحبان ثروت و دهکهای برخوردار جامعه، چه نوکیسهها و صاحبان ثروتهای بادآورده چه آنها که از مسیر مشروع به مکنت رسیدهاند، نیز این روزها کمتر حرص مردم را درآورند، و از مانور تجمل بپرهیزند.
در این میان، ما اقشار متوسط که ظاهرا بیشترین دهکهای جامعه هستیم باید بیشتر هوای یکدیگر را داشته باشیم.
در ایام خرید شب عید، از اسراف در خرید و خریدهای ناشی از چشم و همچشمی پرهیز کنیم و در آمادگی برای پذیراییهای دیدوبازدیدهای عید، بنا را بر سادگی بگذاریم. چه ضرورتی دارد در شرایط کنونی از میهمانان خود با میوههای متنوع و شیرینیهای گران و آجیلهای دستنیافتنی (!) پذیرایی کنیم تا هم خود را با مشکل مواجه سازیم و هم خداینکرده موجب تحقیر و شرمندگی کسانی شویم که یا به چنین پذیراییهایی تن ندادهاند یا توان چنین پذیراییهایی را ندارند؟ قدری سادهتر! حتی اگر برخی از دیدوبازدیدها به پذیرایی با ناهار و شام هم منجر شد، بهتر است سفرههایی ساده جلو میهمانانمان بگسترانیم.
شیرینی و حلاوت ایام نوروز در دیدوبازدیدهای آن است. به دیدار بزرگترها برویم و در کنار دوستان و بستگانمان باشیم و از این دیدوبازدیدها لذت ببریم اما بدانیم شرط این شیرینی در شرایط سخت امروز سادگی در پذیراییها و دل بستن به صفای دلهاست.
در روزهای سخت امروز بیشتر هوای هم را داشته باشیم و امیدوار باشیم زمستان سختیها تمام خواهد شد و روسیاهی آن به زغال خواهد ماند، چه زغالهای فرامرزی چه ذغالهای وطنی!