جامعه شاد؛ جامعه سالم
حسین غیاثی‌نژاد دکترای مددکاری اجتماعی/سرویس هنر، خبرگزاری رضوی
انسان در مسیر تعالی و پیشرفت، نیازمند بهره‌گیری از مجموعه‌ای از فرصت‌ها و ابزارها است. در واقع فقط نوع انسان است که زمینه‌ها، فرصت‌ها و روش زندگی‌اش، می‌تواند متناسب با زمان و خلاقیت و توانایی‌اش، متفاوت باشد. بعضی از این ابزارها، عینیت بیشتری دارند. مثل نیازهای اولیه و برخی مثل امید، نشاط، آرامش و... ذهنی‌تر و درونی‌تر هستند. بدیهی است شکوفایی واقعی یک انسان، وقتی اتفاق می‌افتد که تمام انرژی و توانایی وی، به صورت منسجم در راستای اهدافی که دارد به کار گرفته شود و انسان برای رسیدن به این مهم، نیاز به نوعی توازن یا هارمونی در افکار، احساسات و عملکردها دارد. امروزه با پیشرفت دانش بشری، افق‌های کاملا جدید و موثری در زمینه پیشگیری و درمان مشکلات و آسیب‌های روانی و جسمی گشوده شده که از جمله می‌توان به رایحه درمانی، طنزدرمانی، موسیقی درمانی، هنردرمانی و... اشاره نمود. جالب اینکه رد پای این‌گونه درمان‌ها و مداخلات را در طب قدیم که مثل امروز تخصصی نبوده و بیشتر کلی‌نگر بوده نیز می‌توان مشاهده نمود. در واقع احساس نشاط، یکی از مهم‌ترین پشتوانه‌ها برای مقابله با مشکلات روزمره است. ما مجبوریم با مسائل زندگی روبرو شویم و با تغییرات و چالش‌های پیچیده و مستمر زندگی در جامعه مدرن دست و پنجه نرم کنیم. این درگیری مستمر، آنقدر دشوار است که حتی قوی‌ترین انسان‌ها را نیز می‌تواند تحت تاثیر قرار دهد. بنابراین برنامه‌ریزی در جهت کسب نشاط و شادکامی به انسان استقامت و توانایی لازم جهت تجدید قوا و رویارویی موثر و کارآمد با مشکلات موجود را می‌دهد. از منظر دیگر، پدیده نشاط می‌تواند زمینه‌ساز تحرک فیزیکی، شناختی و رفتاری و همچنین فعال شدن وافزایش قابلیت‌ها و ظرفیت‌های روانی-اجتماعی افراد جامعه و درنتیجه بازتولید نشاط و شادمانی سالم در آن جامعه گردد. مطالعات انجام شده درباره احساس شادکامی و خوشبختی نشان می‌دهد شرکت در فعالیت‌های اجتماعی در به وجود آوردن احساس شادی افراد تاثیر به سزایی دارد. فوردایس، بیش از سی مورد پژوهشی را ذکر کرده است که نتایج آن‌ها موید این ادعا است. بنابراین برگزاری برنامه‌های شاد و مفرح در زمینه‌هایی مانند ورزش، موسیقی، مسابقات، برنامه‌های فرهنگی و... توسط نهادهای دولتی و خصوصی در هر شهر، باعث می‌شود افراد، بیشتر از زندگی خود لذت ببرند و احساس شادی کنند. این احساس، در کاهش آسیب‌های روحی-روانی و بالتبع، کم شدن میزان بزهکاری بر جامعه تاثیر به سزایی دارد که در مجالی دیگر به آن خواهیم پرداخت.
انسان در مسیر تعالی و پیشرفت، نیازمند بهره‌گیری از مجموعه‌ای از فرصت‌ها و ابزارها است. در واقع فقط نوع انسان است که زمینه‌ها، فرصت‌ها و روش زندگی‌اش، می‌تواند متناسب با زمان و خلاقیت و توانایی‌اش، متفاوت باشد. بعضی از این ابزارها، عینیت بیشتری دارند. مثل نیازهای اولیه و برخی مثل امید، نشاط، آرامش و... ذهنی‌تر و درونی‌تر هستند. بدیهی است شکوفایی واقعی یک انسان، وقتی اتفاق می‌افتد که تمام انرژی و توانایی وی، به صورت منسجم در راستای اهدافی که دارد به کار گرفته شود و انسان برای رسیدن به این مهم، نیاز به نوعی توازن یا هارمونی در افکار، احساسات و عملکردها دارد. امروزه با پیشرفت دانش بشری، افق‌های کاملا جدید و موثری در زمینه پیشگیری و درمان مشکلات و آسیب‌های روانی و جسمی گشوده شده که از جمله می‌توان به رایحه درمانی، طنزدرمانی، موسیقی درمانی، هنردرمانی و... اشاره نمود. جالب اینکه رد پای این‌گونه درمان‌ها و مداخلات را در طب قدیم که مثل امروز تخصصی نبوده و بیشتر کلی‌نگر بوده نیز می‌توان مشاهده نمود. در واقع احساس نشاط، یکی از مهم‌ترین پشتوانه‌ها برای مقابله با مشکلات روزمره است. ما مجبوریم با مسائل زندگی روبرو شویم و با تغییرات و چالش‌های پیچیده و مستمر زندگی در جامعه مدرن دست و پنجه نرم کنیم. این درگیری مستمر، آنقدر دشوار است که حتی قوی‌ترین انسان‌ها را نیز می‌تواند تحت تاثیر قرار دهد. بنابراین برنامه‌ریزی در جهت کسب نشاط و شادکامی به انسان استقامت و توانایی لازم جهت تجدید قوا و رویارویی موثر و کارآمد با مشکلات موجود را می‌دهد. از منظر دیگر، پدیده نشاط می‌تواند زمینه‌ساز تحرک فیزیکی، شناختی و رفتاری و همچنین فعال شدن وافزایش قابلیت‌ها و ظرفیت‌های روانی-اجتماعی افراد جامعه و درنتیجه بازتولید نشاط و شادمانی سالم در آن جامعه گردد. مطالعات انجام شده درباره احساس شادکامی و خوشبختی نشان می‌دهد شرکت در فعالیت‌های اجتماعی در به وجود آوردن احساس شادی افراد تاثیر به سزایی دارد. فوردایس، بیش از سی مورد پژوهشی را ذکر کرده است که نتایج آن‌ها موید این ادعا است. بنابراین برگزاری برنامه‌های شاد و مفرح در زمینه‌هایی مانند ورزش، موسیقی، مسابقات، برنامه‌های فرهنگی و... توسط نهادهای دولتی و خصوصی در هر شهر، باعث می‌شود افراد، بیشتر از زندگی خود لذت ببرند و احساس شادی کنند. این احساس، در کاهش آسیب‌های روحی-روانی و بالتبع، کم شدن میزان بزهکاری بر جامعه تاثیر به سزایی دارد که در مجالی دیگر به آن خواهیم پرداخت.
