یادداشت حامد عسگری؛
برای پرکشیدن زود بود
به گزارش خبرگزاری رضوی در ایام شهادت حضرت فاطمه زهرا (س) حامد عسگری شاعر و نویسنده چند سطری را تقدیم به پیشگاه حضرت صدیقه طاهره(س) کرده است:
زود بود . برای پرکشیدن زود بود . هجده سالگی تان اگر ادامه می داشت حالا جهان ما سادات بیشتری داشت، خورشید سال های بیشتری بر حریر چادرتان می تابید و خوشبخت تر بود و خیسی پیراهن علی را که دستان شما شسته بود نسیم آهسته تر خشک می کرد که بیشتر آن گریبان را نفس بکشد . هجده سالگی تان اگر ادامه داشت، محسنتان پیش چشم های حسن و حسین و زینب می بالید و به راه می افتاد، جبرئیل برایش لالایی می خواند و دست در دست دو برادرش تا مسجد می رفت و به علی اقتدا می کرد. هجده سالگی تان اگر ادامه داشت به جای پیراهن کهنه برای حسین شاید برای سه پسر رخت دامادی می دوختید و بهشت به جهان ما غبطه می خورد.
اما نشد. انگار دیر هم شده بود.
از قدیم گفته اند بچه ها از پدر و مادر یاد می گیرند و شما اولین معصومی بودید که شهید شد . شما قبل از شهید شدن مادر شهید شدید و بعد از شهادتتان همسر شهید شدید و بعد هم فرزندانتان یکی پس از دیگری پا جا پای شما گذاشتند و بعد پرواز پشت پرواز.
بابت همین هجده سال هم ممنونیم که پا بر زمین برهوت ما گذاشتید و لطف کردید آمدید تا در خنکای چادر شما حس شیرین مادر داشتن را بچشیم.ما هزار و چهارصدسال این طرف تر از آن روز هنوز داغ داریم. ما هنوز داغ داریم و این را محسن، به گوش همه نوزادهای جهان خوانده است که وقتی به دنیا آمدید روضه من را داد بزنید . همین است که همه بچه ها اولین کلمه ای که می خوانند روضه است . در گوشی باید باشد و چشمی محرم باید باشد که بشنود و ببیند و بسوزد.هجده سالگی تان اما هر قدر کوتاه بود هزاربرابرش عمیق بود و با برکت . هجده سالگی تان را پشت در نذر شوهرتان نکردید که علی امام زمان شما بود و وقت سفر هم گفتی سلام شما را برساند . سلام شما رسید که ما این گونه مرغ نیم جانیم در عزای شما.مادر جان . ما نمی دانیم از عمرمان چقدر مانده، اما می دانیم که هر روز مرگ به ما نزدیک تر می شود . می دانیم که روزی می رسد که خاکمان می کنند و ماییم و دوست داشتن شما.
همین امشب به شما قول می دهیم جز برای شما و به خوشایند شما کاری نکنیم و قدمی برنداریم . ما قول می دهیم که چراغ معطر روضه های خانگی ات را تعطیل نکنیم که چشمه جوشان برکت و رحمت است . ما قول می دهیم دعای عهد پسرتان زمزمه صبح های باقی مانده عمرمان باشد.
ما با تو پیمان می بندیم به قدر وسعمان دوستدارانت را به لقمه ای از رزقی که خودتان مقدرمان کرده اید مهمان کنیم که سفره داری رسم فرزندان توست.
مادرجان
این صدقه های ناچیز و اندک ما را به نیت سلامتی پسرت مهدی(عج) زیاد ببین و شریک کردن شما در زیارت دخترتان فاطمه معصومه(س) در قم و پسرتان علی ابن موسی(ع) در مشهد را برکت و فراوانی ببخش.
امین ا.. علی همسر شما و امام ماست . ما پیمان می بندیم هرچه در راه خدا گفتیم و خواندیم و دیدیم و رفتیم و انجام دادیم را نزد آن امین خدا به امانت بگذاریم و چشمداشتی هم نداشته باشیم.
به تو قول می دهیم که از این به بعد هرچه خوبی و نیکی و رفتار خوشایند شماست را به نیت شما انجام دهیم و در نفس هایمان به یادتان باشیم.
ما بچه های سربه راهی برای تو شاید نباشیم ولی تو اوج فرزند دوستی و فرزند پروری هستی . ما را از هرچه که باعث دوری مان از خودت و بچه هایت هست، دور کن . ما را با دوستان فرزندانت رفیق کن و بر بغضمان با دشمنانت بیفزای.
مادرجان،اوضاع جهان وخیم است، ما آدم معمولی ها حرف مادرمان برایمان حجت است و کسی به جان مادرمان قسممان بدهد روی حرفش نه نمی آوریم. شما به پسرتان بگویید ما هم دعا می کنیم و قسمش می دهیم که زودتر بیاید . ما خیلی گناه داریم . ما یتیمان آل محمدیم (ص). اوضاع جهان خوش نیست . اللهم عجل لولیک الفرج.
*به لهجه مردم کویر بم،به سبزه روییده بر دوطرف جوی آب می گویند.
زود بود . برای پرکشیدن زود بود . هجده سالگی تان اگر ادامه می داشت حالا جهان ما سادات بیشتری داشت، خورشید سال های بیشتری بر حریر چادرتان می تابید و خوشبخت تر بود و خیسی پیراهن علی را که دستان شما شسته بود نسیم آهسته تر خشک می کرد که بیشتر آن گریبان را نفس بکشد . هجده سالگی تان اگر ادامه داشت، محسنتان پیش چشم های حسن و حسین و زینب می بالید و به راه می افتاد، جبرئیل برایش لالایی می خواند و دست در دست دو برادرش تا مسجد می رفت و به علی اقتدا می کرد. هجده سالگی تان اگر ادامه داشت به جای پیراهن کهنه برای حسین شاید برای سه پسر رخت دامادی می دوختید و بهشت به جهان ما غبطه می خورد.
اما نشد. انگار دیر هم شده بود.
از قدیم گفته اند بچه ها از پدر و مادر یاد می گیرند و شما اولین معصومی بودید که شهید شد . شما قبل از شهید شدن مادر شهید شدید و بعد از شهادتتان همسر شهید شدید و بعد هم فرزندانتان یکی پس از دیگری پا جا پای شما گذاشتند و بعد پرواز پشت پرواز.
بابت همین هجده سال هم ممنونیم که پا بر زمین برهوت ما گذاشتید و لطف کردید آمدید تا در خنکای چادر شما حس شیرین مادر داشتن را بچشیم.ما هزار و چهارصدسال این طرف تر از آن روز هنوز داغ داریم. ما هنوز داغ داریم و این را محسن، به گوش همه نوزادهای جهان خوانده است که وقتی به دنیا آمدید روضه من را داد بزنید . همین است که همه بچه ها اولین کلمه ای که می خوانند روضه است . در گوشی باید باشد و چشمی محرم باید باشد که بشنود و ببیند و بسوزد.هجده سالگی تان اما هر قدر کوتاه بود هزاربرابرش عمیق بود و با برکت . هجده سالگی تان را پشت در نذر شوهرتان نکردید که علی امام زمان شما بود و وقت سفر هم گفتی سلام شما را برساند . سلام شما رسید که ما این گونه مرغ نیم جانیم در عزای شما.مادر جان . ما نمی دانیم از عمرمان چقدر مانده، اما می دانیم که هر روز مرگ به ما نزدیک تر می شود . می دانیم که روزی می رسد که خاکمان می کنند و ماییم و دوست داشتن شما.
همین امشب به شما قول می دهیم جز برای شما و به خوشایند شما کاری نکنیم و قدمی برنداریم . ما قول می دهیم که چراغ معطر روضه های خانگی ات را تعطیل نکنیم که چشمه جوشان برکت و رحمت است . ما قول می دهیم دعای عهد پسرتان زمزمه صبح های باقی مانده عمرمان باشد.
ما با تو پیمان می بندیم به قدر وسعمان دوستدارانت را به لقمه ای از رزقی که خودتان مقدرمان کرده اید مهمان کنیم که سفره داری رسم فرزندان توست.
مادرجان
این صدقه های ناچیز و اندک ما را به نیت سلامتی پسرت مهدی(عج) زیاد ببین و شریک کردن شما در زیارت دخترتان فاطمه معصومه(س) در قم و پسرتان علی ابن موسی(ع) در مشهد را برکت و فراوانی ببخش.
امین ا.. علی همسر شما و امام ماست . ما پیمان می بندیم هرچه در راه خدا گفتیم و خواندیم و دیدیم و رفتیم و انجام دادیم را نزد آن امین خدا به امانت بگذاریم و چشمداشتی هم نداشته باشیم.
به تو قول می دهیم که از این به بعد هرچه خوبی و نیکی و رفتار خوشایند شماست را به نیت شما انجام دهیم و در نفس هایمان به یادتان باشیم.
ما بچه های سربه راهی برای تو شاید نباشیم ولی تو اوج فرزند دوستی و فرزند پروری هستی . ما را از هرچه که باعث دوری مان از خودت و بچه هایت هست، دور کن . ما را با دوستان فرزندانت رفیق کن و بر بغضمان با دشمنانت بیفزای.
مادرجان،اوضاع جهان وخیم است، ما آدم معمولی ها حرف مادرمان برایمان حجت است و کسی به جان مادرمان قسممان بدهد روی حرفش نه نمی آوریم. شما به پسرتان بگویید ما هم دعا می کنیم و قسمش می دهیم که زودتر بیاید . ما خیلی گناه داریم . ما یتیمان آل محمدیم (ص). اوضاع جهان خوش نیست . اللهم عجل لولیک الفرج.
*به لهجه مردم کویر بم،به سبزه روییده بر دوطرف جوی آب می گویند.
