روز راویان حقیقت

خبرگزاری رضوی_ *سعید خلخالی؛ تقویم را که ورق بزنیم، آن پایین سمت چپ، شاید هم سمت راست، با فونت ریز، کلمات و جملات و عباراتی نوشته، شاید بعضی صفحات و روزها هم خالی باشد و چیزی نوشته نشده باشد، روز فنی و حرفه‌ای، روز بهزیستی، روز مالیات، روز قوه قضاییه، روز دانشجو، روز مهندس، روز صنعت و معدن، روز تبلیغ و اطلاع‌رسانی یا «روز خبرنگار».
این نام‌گذاری‌ها و گرامیداشت‌ها و بزرگداشت‌های تقویمی، یک نماد است برای فراموش نشدن، نمادی برای یادآوری یک مهم، یک ارزش، یک خاطره یا اتفاقی تلخ و شیرین، این نام‌گذاری‌ها قرار است به ما یادآوری کند آن روز، اهمیتی دارد که یک روز را برایش خرج کردیم!
حالا این خرج کردن یک روز و اشغال یک خط از قسمت مناسبت‌های پایین صفحه تقویم قرار است چه خاصیتی داشته باشد؟ اصلأ چه چیزی باعث شد این روز به این عنوان نام‌گذاری شود؟ بیایید تصور کنیم روزی را که خبرنگار و خبرنگاری وجود ندارد، مثلأ بگوییم دنیای بدون خبرنگار.
دنیای بدون خبرنگار، دنیای بدون حقیقت است، دنیایی که راوی حقیقت ندارد، آری خبرنگار راوی حقیقت است، اگر رکن چهارم دموکراسی رسانه و مطبوعات است، خبرنگار رکن رکین آن است که بدون وجود او، نه اساسی از دموکراسی باقی می‌ماند و نه حقیقت.
خبرنگار صرفأ نگارنده خبر نیست، کسی نیست که برای اهداف این و آن قلم بزند و به به‌به و چه‌چه دیگری دلخوش باشد که اگر اینطور بود، او را «ملابنویس» خطاب کنیم، زیبنده‌تر است تا عنوان مقدس «خبرنگار» را بیهوده برای او خرج کنیم اما، در روزگاری که هرکسی با یک گوشی هوشمند و ترافیک یک ماهه اینترنت همراه، توهم خبرنگاری و فعال فضای مجازی را به خود می‌چسباند، سری بچرخانیم و راوی واقعی حقیقت را پیدا کنیم.
کار خبرنگار، روایتگری است، روایت شادی و امید، روایت اندوه و غم، روایت شکست، روایت پیروزی، روایت آن‌چیزی که هست؛ وقت آن رسیده که در هجوم عناوین ریز و درشتی که هرکسی برای خود می‌سازد، شما راوی حقیقیِ حقیقت را پیدا کنید.
17 مردادها می‌آیند و می‌روند، تبریک و شادباش‌ها گفته می‌شود و می‌گذرد اما آنچه می‌ماند، بار سنگین حق‌گویی است.

*سرپرست خبرگزاری مهر خراسان رضوی