خبرگزاری رضوی از افزایش بیکاری در برخی استان ها گزارش می دهد؛
غم «بیکاری» در کنار غصه «کرونا»
خبرگزاری رضوی- مرکز آمار ایران داده های جدیدی را در خصوص نرخ بیکاری در استان های مختلف کشور منتشر کرده که وضعیت مذکور را در بهار امسال ترسیم می کند. طبق این آمار نرخ مشارکت اقتصادی در بهار سال ۹۹، ۴۱ درصد بوده که این موضوع در بهار سال گذشته ۴۴ و هفت دهم درصد بوده است.نسبت اشتغال در بهار سال جاری، عدد ۳۶ و نه دهم درصد را نشان می دهد در حالی که در بهار سال گذشته، این میزان ۳۹ و ۸ دهم درصد بوده است. در مورد نرخ بیکاری (برآورد نقطه ای) در بهار امسال به عدد ۹.۸ درصد رسیدیم که نرخ بیکاری در بهار سال قبل ۱۰ و ۹ دهم درصد بوده است.
نرخ بیکاری به تفکیک استان ها
اما در مورد بیشترین نرخ بیکاری به تفکیک استان‌ها باید گفت که در بهار امسال استان لرستان با ۲۱ درصد بیشترین نرخ بیکاری را به خود اختصاص داده است که این مولفه در استان ذکر شده در مدت مشابه سال قبل ۱۶ و سه دهم درصد بوده است.همچنین نرخ بیکاری در دیگر استان ها نیز بدین صورت است که استان چهارمحال و بختیاری با ۱۹ و یک دهم درصد کرمانشاه با ۱۳ و هشت دهم درصد و سیستان و بلوچستان با ۱۳ و یک دهم درصد بیشترین نرخ بیکاری را در بهار سال جاری به خود اختصاص داده‌اند.
البته در خصوص کمترین نرخ بیکاری در بهار امسال می توانیم به استان خراسان جنوبی با چهار دهم درصد استان فارس، ۶ و شش دهم درصد، استان اردبیل با ۶ درصد، استان مازندران با ۶ و ۲ دهم درصد و استان مرکزی با ۶.۵ دهم درصد اشاره کنیم.
سومدیریت یا عادی انگاری مردم؟
همینطور که از آمار پیداست با افزایش نرخ بیکاری و اشتغال مواجه هستیم و برآورد نقطه ای بیکاری امسال نسبت به بهار سال گذشته نشان می دهد که وضعیت خوبی را در کشور به دلیل شیوع ویروس کرونا نداریم و این بیماری و عدم کنترل و شدت گرفتن شیوع آن که اگر یک سرش را مراعات نکردن مردم بدانیم بی هیچ شک سو مدیریت دلیل دیگر مهار نکردن آن است و همچون تبری است بر ریشه اقتصاد و تعطیلی اصناف. این که می گوییم سومدیریت به دلیل حذف و یا کاهش محدودیت هایی است که با اعمال آن می شود از گستره این بیماری و تبعات بیشمار آن جلوگیری کرد و البته که فرهنگ سازی و تکرار بر استفاده از ماسک و لغو مراسم عزا و عروسی نیز در عدم شیوع کرونا موثر واقع می شود اما براستی تمامی این ها به مدیریتی محکم و جهادی و دغدغه مند نیاز دارد.
همانطور که آمار جهانی در کشوری مانند ایتالیا نشان میدهد این کشور تا دو سه ماه پیش بحرانی‌ترین شرایط را در خصوص کرونا داشت و تعداد کشته های روزانه اش از تعداد مبتلایان ما بالاتر بود اما حالا موفق به مهار آن شده و روز گذشته فقط ۲۵۲ بیمار جدید و ۵ فوتی داشته است. بی هیچ اقماض فقط مردم این کشور با رعایت چند نکته ساده در کاهش آمار نقش نداشته اند بلکه حکومت نیز پای کار بوده و بازی را فقط در زمین شهروندانش ننداخته است و با دادن تسهیلات به یاری صنوفی رفته که از قِبل کرونا آسیب دیده اند. تا همین هفته گذشته حدود ۷۰۰ هزار واحد صنفی در کشورمان در معرض خطر جدی تعطیلی قرار گرفته اند.
ابراهیم درستی، عضو هیات رییسه اتاق اصناف ایران درباره مشکلات مالیاتی صنوف گفته که ما پیشنهاد دادیم که نه تنها به مالیات سال ۹۷ آنها اضافه نشود بلکه کسر و در برخی صنوف معاف شوند و علاوه بر این اجرای ماده ۱۸۶ که براساس آن صنوف تا قبل از تسویه حساب کامل نمی‌توانند پروانه کسب بگیرند، تا پایان شهریور به تعویق بیفتد. اما تسهیل در پرداخت مالیات به تنهایی نمی تواند مشکلات کمر خم کن صنوف را مرتفع سازد.
با این که الان شاهد ضرر جبران ناپذیر بسیاری از صنوف به خصوص آنها که در این ایام صنوف پرخطر نامیده می شوند که می توان به تالارهای پذیرایی، رستوران ها، باشگاه های ورزشی اشاره کرد، هستیم اما بسیاری از تحلیلگران اقتصادی بر این باورند که تاثیر کرونا بر اقتصاد بلند مدت خواهد بود و اثرات سوء خود را در آینده نیز نشان خواهد داد.
از این رو ابتدایی ترین و مهمترین کاری که دولت چه در این زمان چه در زمان پساکرونا می تواند و باید از کسب و کارهای خسارت دیده حمایت کند. بسیاری از واحدهای تولیدی ظرفیت صادرات خود را از دست داده اند و با بحران شدیدی روبرو شده اند از این رو باید از بنگاه های بحران زده حمایت به عمل آید تا اقتصاد و تولید دوباره به اصطلاح روپا شوند.
حمایت از کسب و کارها
تعداد بیکاران شغل های تعطیل شده به دلیل شیوع کرونا حالا چشم انتظار کمک های دولت و نهادهای غیردولتی هستند تا بتوانند در مرحله اول نیازهای زندگی خود را برطرف کنند و سپس دوباره به فکر یافتن شغل جدید باشند. موضوعی که قطعا نیازمند اتخاذ تدابیر لازم از سوی نهادهای متولی کسب و کار در کشور است تا با توجه به شیوع کرونا، زمینه اشتغال در کسب و کارهایی که می تواند تاب آوری بیشتری در حوادث داشته باشند را ایجاد کنند.
حمایت های بیمه و مالیاتی و به تعویق انداختن بدهی شرکت های بزرگ که مانع از تعطیلی آنها و بیکار شدن کارگران زحمت کش می شود نیز از جمله اقدامات دیگری است که باید جدی گرفته شود تا تعداد بیکاران کشور از این بیشتر نشود.
نرخ بیکاری به تفکیک استان ها
اما در مورد بیشترین نرخ بیکاری به تفکیک استان‌ها باید گفت که در بهار امسال استان لرستان با ۲۱ درصد بیشترین نرخ بیکاری را به خود اختصاص داده است که این مولفه در استان ذکر شده در مدت مشابه سال قبل ۱۶ و سه دهم درصد بوده است.همچنین نرخ بیکاری در دیگر استان ها نیز بدین صورت است که استان چهارمحال و بختیاری با ۱۹ و یک دهم درصد کرمانشاه با ۱۳ و هشت دهم درصد و سیستان و بلوچستان با ۱۳ و یک دهم درصد بیشترین نرخ بیکاری را در بهار سال جاری به خود اختصاص داده‌اند.
البته در خصوص کمترین نرخ بیکاری در بهار امسال می توانیم به استان خراسان جنوبی با چهار دهم درصد استان فارس، ۶ و شش دهم درصد، استان اردبیل با ۶ درصد، استان مازندران با ۶ و ۲ دهم درصد و استان مرکزی با ۶.۵ دهم درصد اشاره کنیم.
سومدیریت یا عادی انگاری مردم؟
همینطور که از آمار پیداست با افزایش نرخ بیکاری و اشتغال مواجه هستیم و برآورد نقطه ای بیکاری امسال نسبت به بهار سال گذشته نشان می دهد که وضعیت خوبی را در کشور به دلیل شیوع ویروس کرونا نداریم و این بیماری و عدم کنترل و شدت گرفتن شیوع آن که اگر یک سرش را مراعات نکردن مردم بدانیم بی هیچ شک سو مدیریت دلیل دیگر مهار نکردن آن است و همچون تبری است بر ریشه اقتصاد و تعطیلی اصناف. این که می گوییم سومدیریت به دلیل حذف و یا کاهش محدودیت هایی است که با اعمال آن می شود از گستره این بیماری و تبعات بیشمار آن جلوگیری کرد و البته که فرهنگ سازی و تکرار بر استفاده از ماسک و لغو مراسم عزا و عروسی نیز در عدم شیوع کرونا موثر واقع می شود اما براستی تمامی این ها به مدیریتی محکم و جهادی و دغدغه مند نیاز دارد.
همانطور که آمار جهانی در کشوری مانند ایتالیا نشان میدهد این کشور تا دو سه ماه پیش بحرانی‌ترین شرایط را در خصوص کرونا داشت و تعداد کشته های روزانه اش از تعداد مبتلایان ما بالاتر بود اما حالا موفق به مهار آن شده و روز گذشته فقط ۲۵۲ بیمار جدید و ۵ فوتی داشته است. بی هیچ اقماض فقط مردم این کشور با رعایت چند نکته ساده در کاهش آمار نقش نداشته اند بلکه حکومت نیز پای کار بوده و بازی را فقط در زمین شهروندانش ننداخته است و با دادن تسهیلات به یاری صنوفی رفته که از قِبل کرونا آسیب دیده اند. تا همین هفته گذشته حدود ۷۰۰ هزار واحد صنفی در کشورمان در معرض خطر جدی تعطیلی قرار گرفته اند.
ابراهیم درستی، عضو هیات رییسه اتاق اصناف ایران درباره مشکلات مالیاتی صنوف گفته که ما پیشنهاد دادیم که نه تنها به مالیات سال ۹۷ آنها اضافه نشود بلکه کسر و در برخی صنوف معاف شوند و علاوه بر این اجرای ماده ۱۸۶ که براساس آن صنوف تا قبل از تسویه حساب کامل نمی‌توانند پروانه کسب بگیرند، تا پایان شهریور به تعویق بیفتد. اما تسهیل در پرداخت مالیات به تنهایی نمی تواند مشکلات کمر خم کن صنوف را مرتفع سازد.
با این که الان شاهد ضرر جبران ناپذیر بسیاری از صنوف به خصوص آنها که در این ایام صنوف پرخطر نامیده می شوند که می توان به تالارهای پذیرایی، رستوران ها، باشگاه های ورزشی اشاره کرد، هستیم اما بسیاری از تحلیلگران اقتصادی بر این باورند که تاثیر کرونا بر اقتصاد بلند مدت خواهد بود و اثرات سوء خود را در آینده نیز نشان خواهد داد.
از این رو ابتدایی ترین و مهمترین کاری که دولت چه در این زمان چه در زمان پساکرونا می تواند و باید از کسب و کارهای خسارت دیده حمایت کند. بسیاری از واحدهای تولیدی ظرفیت صادرات خود را از دست داده اند و با بحران شدیدی روبرو شده اند از این رو باید از بنگاه های بحران زده حمایت به عمل آید تا اقتصاد و تولید دوباره به اصطلاح روپا شوند.
حمایت از کسب و کارها
تعداد بیکاران شغل های تعطیل شده به دلیل شیوع کرونا حالا چشم انتظار کمک های دولت و نهادهای غیردولتی هستند تا بتوانند در مرحله اول نیازهای زندگی خود را برطرف کنند و سپس دوباره به فکر یافتن شغل جدید باشند. موضوعی که قطعا نیازمند اتخاذ تدابیر لازم از سوی نهادهای متولی کسب و کار در کشور است تا با توجه به شیوع کرونا، زمینه اشتغال در کسب و کارهایی که می تواند تاب آوری بیشتری در حوادث داشته باشند را ایجاد کنند.
حمایت های بیمه و مالیاتی و به تعویق انداختن بدهی شرکت های بزرگ که مانع از تعطیلی آنها و بیکار شدن کارگران زحمت کش می شود نیز از جمله اقدامات دیگری است که باید جدی گرفته شود تا تعداد بیکاران کشور از این بیشتر نشود.
