فرهنگ عاشورا هدایتکننده جریان انسانی برای تمامی ادیان است
به گزارش خبرگزاری رضوی به نقل از آستان نیوز، علیرضا قیامتی در این جلسه طی سخنانی با اشاره به روایتگری فرهنگ عاشورا در اشعار شاعران پارسی، اشعار محتشم کاشانی را پر اقبالترین و بینظیرترین شعر عاشورایی عنوان کرد که دنیای اسلام را زینت داده است.
وی ضمن اشاره به برخی خصوصیات اشعار محتشم در توصیف واقعه کربلا گفت: واژههای این ترکیببند، آسمانی است و بر اساس مکاشفه روحی حاصل شده و حماسه و عشق را با هم در آمیخته و بر این اساس بین خواص و عوام علاقهمندان بسیاری دارد.
این استاد ادبیات فارسی با اشاره به اعتدال موجود در اشعار محتشم گفت: در اشعار محتشم اغراق بیمورد وارد نشده و حماسه، عرفان و عشق بسیار متین و سوزناک به اوج رسانده شده است.
وی تصریح کرد: در دوره حاضر 37 شاعر شناسایی شده مطرح داریم که از ترکیببند عاشورایی محتشم برای سرودن اشعار عاشورایی تقلید کردند اما نتوانستند مانند او به واقعه نزدیک شوند.
وی ضمن اشاره به سخنان برخی بزرگان و رهبران دینی و سیاسی ممالک مختلف در خصوص نهضت امام حسین(ع) گفت: آنچه صاحبنظران ادیان مختلف از مکتب امام حسین(ع) درس گرفتهاند این است که برای رسیدن به آزادی و آزادگی باید از همه چیز گذشت.
قیامتی، جوشش شعر عاشورایی در اشعار فارسی را به آغاز رویش شعر فارسی در اواسط قرن 3 مربوط دانست که عاشورا در اشعار شاعران آن دوره نمود پیدا میکند.
کسایی مروزی، سنایی غزنوی، قوامی رازی، عطار نیشابوری، سیف فرغانی، سلمان ساوجی، اهلی شیرازی، بابافغانی شیرازی، وحشی بافقی، محتشم کاشانی، صائب تبریزی، واعظ قزوینی، بیدل دهلوی، صباحی بیدگلی از جمله شعرای پارسیگویی بودند که وی به آنها اشاره کرد و برخی از اشعار عاشواریی آنها را قرائت نمود و به مقایسه آن با اشعار محتشم کاشانی پرداخت.
این استاد ادبیات فارسی با اشاره به اعتدال موجود در اشعار محتشم گفت: در اشعار محتشم اغراق بیمورد وارد نشده و حماسه، عرفان و عشق بسیار متین و سوزناک به اوج رسانده شده است.
وی تصریح کرد: در دوره حاضر 37 شاعر شناسایی شده مطرح داریم که از ترکیببند عاشورایی محتشم برای سرودن اشعار عاشورایی تقلید کردند اما نتوانستند مانند او به واقعه نزدیک شوند.
وی ضمن اشاره به سخنان برخی بزرگان و رهبران دینی و سیاسی ممالک مختلف در خصوص نهضت امام حسین(ع) گفت: آنچه صاحبنظران ادیان مختلف از مکتب امام حسین(ع) درس گرفتهاند این است که برای رسیدن به آزادی و آزادگی باید از همه چیز گذشت.
قیامتی، جوشش شعر عاشورایی در اشعار فارسی را به آغاز رویش شعر فارسی در اواسط قرن 3 مربوط دانست که عاشورا در اشعار شاعران آن دوره نمود پیدا میکند.
کسایی مروزی، سنایی غزنوی، قوامی رازی، عطار نیشابوری، سیف فرغانی، سلمان ساوجی، اهلی شیرازی، بابافغانی شیرازی، وحشی بافقی، محتشم کاشانی، صائب تبریزی، واعظ قزوینی، بیدل دهلوی، صباحی بیدگلی از جمله شعرای پارسیگویی بودند که وی به آنها اشاره کرد و برخی از اشعار عاشواریی آنها را قرائت نمود و به مقایسه آن با اشعار محتشم کاشانی پرداخت.