امام خمینی(ره) معتقد بود نگاه انسان در ماه رمضان باید خدمت به خلق باشد

سرویس زیارت خبرگزاری رضوی. زهرا غفوریان. 14 خرداد یادآور رحلت معمار کبیر انقلاب اسلامی است. این شخصیت بزرگوار الگوی طریقت و سلوک به سوی معبود است، ما نیز در مسیر پیروی از ایشان سعی می کنیم توصیه ها  و نکات اخلاقی ایشان را نصب العین خود قرار دهیم.
بیست و نهمین سالگرد امام خمینی(ره) مصادف شده است با ماه رمضان و شب های قدر لذا برای بهره مندی بیشتر از دستورات و تعالیم این شخصیت بی نظیر و تاثیر گذار در عالم اسلام پای صحبت حجت الاسلام و المسلمین شیخ علی رضایی تهرانی، مدیر مجمع عالی حکمت اسلامی مشهد و مدرس فلسفه و عرفان اسلامی می نشینیم.

مرحوم امام ماه رمضان را ماه خدا می دانستند و کلید تمام خیرات و برکات این ماه را در یک کلمه و در یک جمله خلاصه می کردند و آن جمله این بود که ماه رمضان ماه ضیافت الهی است.
گر چه همه عالم همیشه از ازل تا ابد مهمان جود و کرم الهی است و در این میان تاج خلقت یعنی انسان از آغاز آفرینش تا پایان آفرینش سوگلی مهمانان الهی است ولی زمان ها و مکان ها در این مهمانی بخش اساسی دارد که یکی از زمان هایی که در این مهمانی بسیار موثر است، ماه مبارک رمضان است.
به تعبیر رسول گرامی اسلام(ص) در این ماه، انسان مهمان ویژه پروردگار است، به اعتبار این مهمانی ویژه و استثنائی برای انسان و به خصوص روزه داران خدای متعال اولین چیزی را که به عنوان هدیه برای آدمی در ماه رمضان عطا کرده است، عبارت است از قرآن که برای تربیت و هدایت آدمی از آسمان نازل شده است.
قرآنی که تمامی آنچه در کتاب های آسمانی دیگر بوده است در او به نحو کاملتر وجود دارد «و لا یاتیه الباطل من بین یدی و من خلفه تنزیل من حکیم حمید/ از پیش روی آن و از پشت سرش باطل به سویش نمی آید وحی(نامه) ای است از حکیمی ستوده(صفات).
بنابراین هیچ گونه باطلی در قرآن راه ندارد؛ چه باطل های گذشته و چه باطل های جدید و نوین و آینده.
در نظر امام خمینی(ره) ماه رمضان ماهی است که باید از ضیافت الهی بهره برد لذا خود حضرت امام(ره) در ایام ماه مبارک رمضان تمامی ملاقات هایشان را تعطیل می کردند و روزی چند جز قرآن با تدبر تلاوت می کردند.

حضرت آیت الله خامنه ای می فرمودند وقتی بعد از ماه مبارک رمضان در اولین ملاقات به خدمت امام مشرف می شدیم اینقدر صورت ایشان نورانی بود که نشانگر این بود که تقرب ایشان در ماه مبارک رمضان نسبت به پروردگار بیشتر شده است و رشد و کمال روحی این بزرگ مرد افزون تر شده است.
تمام مومنان باید در این ماه از خیرات و برکات این ماه بهره ببرند و مرحوم امام معتقد بودند که در کنار قرآن کریم باید از دعاهای این ماه به خصوص دعاهای عرفانی چون ابو حمزه ثمالی و دعای افتتاح بهره برد و نگاه انسان در این ماه باید نگاه خدمت به خلق باشد و این از دعاها به دست می آید که می فرماید:« اللَّهُمَّ أَدْخِلْ عَلَى أَهْلِ الْقُبُورِ السُّرُورَ، اى خدا تو بر اهل قبور نشاط و سرور عطا كن. اللَّهُمَّ أَغْنِ كُلَّ فَقِيرٍ اللَّهُمَّ أَشْبِعْ كُلَّ جَائِعٍ‏، خدايا هر فقير را بى‏ نياز گردان خدايا هر گرسنه را سير گردان.».
هر فقیر و هر گرسنه و هر بی لباس و عریان همه باید مورد دعای مؤمن قرار بگیرد. وسعت سفره این ماه همه را شامل است گرچه برای مومنین سفره ویژه و خاص پهن شده است.