شاعر منتخب جشنواره امام رضا(ع) در گفتگو با رضوی:
توجه همزمان جشنواره‌های رضوی به ظرفیت‌های بومی و ملی عامل توفیق آن است
«آرش پورعلیزاده» شاعر منتخب دوره بیستم جشنواره بین‌المللی فرهنگی هنری امام رضا(ع)، در گفتگو با خبرگزاری رضوی درباره اثر برگزیده خود بیان داشت: اثری که در قالب شعر نو ارائه دادم در عین اینکه در مدح امام رضا علیه السلام بود به دانش آموزان خودم تقدیم شده، چون معلم مدارس ابتدایی در روستاهای گیلان هستم و در سطرهای این شعر خطاب‌هایی به شاگردانم کرده و اسامی آنها برده شده است.
وی با بیان اینکه در جشنواره شعر رضوی کرمان نیز چند باری شرکت داشته‌ام، گفت: تا کنون دو بار موفق به اخذ رتبه در این جشنواره شده‌ام و بنظرم در جشنواره گذشته یعنی دوره بیستم بدنه علمی و اجرایی کار بالا بود.
پورعلیزاده ادامه داد: در این دوره افرادی که در بدنه قرار گرفتند از حیث نام و تخصص و از حیث احاطه بر موضوع حرف‌های زیادی برای گفتن داشتند.
وی تصریح کرد: معمولا در جشنواره‌ها به خصوص در کنگره‌هایی که در شهرستان‌ها برگزار می‌شود، دو رویکرد وجود دارد؛ یکی عدم اعتماد به توانمندی‌های بومی و وابسته بودن به چهره‌های پايتخت است که صرفا از ظرفیت آنها استفاده می‌کنند و رویکرد دوم نیز استفاده از ظرفیت‌هایی است که در بخش‌های مختلف کشور وجود دارد و فقط به ظرفیت بومی توجه می‌شود.
پورعلیزاده ادامه داد: اتفاقی که در جشنواره شعر رضوی کرمان رخ داد این بود که تلفیق دو رویکرد لحاظ شد یعنی در عین حال که دبیر کنگره اصالتا کرمانی بود و متخصص، بخشی از داوران نیز تهرانی بوده و چهره‌های علمی و برجسته داشتند و تلفیق این دو رویکرد در توفیق جشنواره تأثیرگذار بود.
وی با بیان اینکه در فراخوان برخی جشنواره‌های دینی تلاش می‌شود محتوا و مضامین را محدود و مشخص کنند، تصریح کرد: به نظرم اگر دست هنرمند و شاعران را باز بگذارند تا در کل حوزه سیره رضوی ارائه اثر کنند بهتر باشد و در کنار آن می‌توانند موضوع شاخصی نیز بصورت بخش ویژه داشته باشند.
این شاعر برگزیده با اشاره به کیفیت علمی جشنواره شعر رضوی و بخش‌های مختلف آن به برخی ناهماهنگی‌ها در زمینه اجرایی در دوره قبل اشاره کرد و یادآور شد: در بحث ایاب ذهاب هنرمندان باید بحث مسافت نیز لحاظ شود و کسی که هزار کیلومتر با جشنواره فاصله دارد با کسی که از شهرهای نزدیکتر است می آید یکسان نباشد و پیش بینی های لازم در این زمینه صورت گیرد.
وی با بیان اینکه در جشنواره شعر رضوی کرمان نیز چند باری شرکت داشته‌ام، گفت: تا کنون دو بار موفق به اخذ رتبه در این جشنواره شده‌ام و بنظرم در جشنواره گذشته یعنی دوره بیستم بدنه علمی و اجرایی کار بالا بود.
پورعلیزاده ادامه داد: در این دوره افرادی که در بدنه قرار گرفتند از حیث نام و تخصص و از حیث احاطه بر موضوع حرف‌های زیادی برای گفتن داشتند.
وی تصریح کرد: معمولا در جشنواره‌ها به خصوص در کنگره‌هایی که در شهرستان‌ها برگزار می‌شود، دو رویکرد وجود دارد؛ یکی عدم اعتماد به توانمندی‌های بومی و وابسته بودن به چهره‌های پايتخت است که صرفا از ظرفیت آنها استفاده می‌کنند و رویکرد دوم نیز استفاده از ظرفیت‌هایی است که در بخش‌های مختلف کشور وجود دارد و فقط به ظرفیت بومی توجه می‌شود.
پورعلیزاده ادامه داد: اتفاقی که در جشنواره شعر رضوی کرمان رخ داد این بود که تلفیق دو رویکرد لحاظ شد یعنی در عین حال که دبیر کنگره اصالتا کرمانی بود و متخصص، بخشی از داوران نیز تهرانی بوده و چهره‌های علمی و برجسته داشتند و تلفیق این دو رویکرد در توفیق جشنواره تأثیرگذار بود.
وی با بیان اینکه در فراخوان برخی جشنواره‌های دینی تلاش می‌شود محتوا و مضامین را محدود و مشخص کنند، تصریح کرد: به نظرم اگر دست هنرمند و شاعران را باز بگذارند تا در کل حوزه سیره رضوی ارائه اثر کنند بهتر باشد و در کنار آن می‌توانند موضوع شاخصی نیز بصورت بخش ویژه داشته باشند.
این شاعر برگزیده با اشاره به کیفیت علمی جشنواره شعر رضوی و بخش‌های مختلف آن به برخی ناهماهنگی‌ها در زمینه اجرایی در دوره قبل اشاره کرد و یادآور شد: در بحث ایاب ذهاب هنرمندان باید بحث مسافت نیز لحاظ شود و کسی که هزار کیلومتر با جشنواره فاصله دارد با کسی که از شهرهای نزدیکتر است می آید یکسان نباشد و پیش بینی های لازم در این زمینه صورت گیرد.
