پژوهشگر و رئیس فضای مجازی جامعه الزهرا(س) در گفتگو با رضوی پاسخ داد؛
آیا عدم مشارکت در انتخابات، مسئولین خطاکار را تنبیه خواهد کرد؟
با نزدیکی به روز برگزاری انتخابات مجلس شورای اسلامی، سؤالات متعددی در افکار عمومی خصوصا از طربق فضای مجاری مطرح می شود. در این رابطه خبرنگار خبرگزاری رضوی با سرکار خانم «ندا حکمتنیا» رئیس اداره تبلیغ نوین و فضای مجازی جامعة الزهراء، بزرگترین مرکز آموزش و پژوهشهای دینی بانوان کشور گفتگو کردیم و چند سؤال مهم این روزهای فضای مجازی و محافل حقیقی درباره انتخابات را از ایشان پرسیدیم.
انتخابات حق است یا تکلیف؟
اگر بخواهم پاسخ دقیق و درستی را ارائه کنم، از یک منظر حق و از منظر دیگر تکلیف است. حق است از این جهت که در اختیار انسان قرار داده شده و می تواند از آن استفاده بکند و طبق حقی که دارد آن حق را استیفا نماید.
اما از جهتی دیگر تکلیف است زیرا خود تکلیف یک مکلف دارد و عملی است که سختی های خاص خود را دارد و انسان باید بتواند تکلیف خود را نسبت به پیرامونش و خودش و دیگر انسانها به ثمر برساند.
حکم شرعی عدم شرکت در انتخابات چیست؟
در پاسخ به این سؤال بهتر است نظر مقام معظم رهبری را بیان کنم، ایشان میفرماید: شرکت درانتخابات جمهوری اسلامی برای افراد واجد شرایط یک وظیفه شرعی، اسلامی و الهی است. از طرفی از معظم له سوال میکنند که آیا شرکت در انتخابات ایران واجب عینی است یا کفایی؟ ایشان پاسخ فرمودند: واجب کفایی است.
از نگاه شما که جریانهای سیاسی و فکری و فرهنگی را بصورت ویژه دنبال میکنید، آینده کشور در صورت شرکت یا عدم شرکت در انتخابات چگونه رقم خواهد خورد؟
در اینکه ما بخواهیم شرکت کنیم یا خیر نکات و مباحث بسیار مهمی وجود دارد. وقتی ما در انتخابات شرکت میکنیم، خودمان آینده کشور را رقم میزنیم و این باعث می شود که یک بالندگی و اقتداری را برای کشور ایجاد کنیم اما این آینده صرفا در داخل کشور با امور داخلی رقم نمیخورد که منتقد یا مخالف حکومت جمهوری اسلامی بگوید من نمی خواهم در آن شرکت بکنم و عدم شرکت را برای تأثیر بر آینده انتخاب کند بلکه بازتاب خارجی امور و تصمیمهای داخلی مردم و قضاوت و ارزیابی منطقه و جهان نیز نسبت به آینده ایران در جریان است.
زیرا اینک ما در ایران تأثیرگذاری جهانی داریم و تمام جهان ما را به اقتدار میشناسند و عدم شرکت ما سبب می شود که این اقتدار خدشه دار شود. ما ملتی هستیم که با زحمات خودمان این اقتدار را کسب کردهایم، اقتداری که همراه با توحید است.
انتخابات حق است یا تکلیف؟
اگر بخواهم پاسخ دقیق و درستی را ارائه کنم، از یک منظر حق و از منظر دیگر تکلیف است. حق است از این جهت که در اختیار انسان قرار داده شده و می تواند از آن استفاده بکند و طبق حقی که دارد آن حق را استیفا نماید.
اما از جهتی دیگر تکلیف است زیرا خود تکلیف یک مکلف دارد و عملی است که سختی های خاص خود را دارد و انسان باید بتواند تکلیف خود را نسبت به پیرامونش و خودش و دیگر انسانها به ثمر برساند.
حکم شرعی عدم شرکت در انتخابات چیست؟
در پاسخ به این سؤال بهتر است نظر مقام معظم رهبری را بیان کنم، ایشان میفرماید: شرکت درانتخابات جمهوری اسلامی برای افراد واجد شرایط یک وظیفه شرعی، اسلامی و الهی است. از طرفی از معظم له سوال میکنند که آیا شرکت در انتخابات ایران واجب عینی است یا کفایی؟ ایشان پاسخ فرمودند: واجب کفایی است.
از نگاه شما که جریانهای سیاسی و فکری و فرهنگی را بصورت ویژه دنبال میکنید، آینده کشور در صورت شرکت یا عدم شرکت در انتخابات چگونه رقم خواهد خورد؟
در اینکه ما بخواهیم شرکت کنیم یا خیر نکات و مباحث بسیار مهمی وجود دارد. وقتی ما در انتخابات شرکت میکنیم، خودمان آینده کشور را رقم میزنیم و این باعث می شود که یک بالندگی و اقتداری را برای کشور ایجاد کنیم اما این آینده صرفا در داخل کشور با امور داخلی رقم نمیخورد که منتقد یا مخالف حکومت جمهوری اسلامی بگوید من نمی خواهم در آن شرکت بکنم و عدم شرکت را برای تأثیر بر آینده انتخاب کند بلکه بازتاب خارجی امور و تصمیمهای داخلی مردم و قضاوت و ارزیابی منطقه و جهان نیز نسبت به آینده ایران در جریان است.
زیرا اینک ما در ایران تأثیرگذاری جهانی داریم و تمام جهان ما را به اقتدار میشناسند و عدم شرکت ما سبب می شود که این اقتدار خدشه دار شود. ما ملتی هستیم که با زحمات خودمان این اقتدار را کسب کردهایم، اقتداری که همراه با توحید است.
باید این اقتدار را حفظ کنیم تا در مسیر حرکت جهانی ملت ایران، حرفهای انسانها و جوامعی که عدالت و توحید را میخواهند تحقق بخشیم تا تمام انسان های طالب حق را در مسیر عدالت همراه کنیم و به مقصود برسانیم اما اصل این حرکت و قضیه معظوف به تأمین اقتدار است و این اقتدار با شرکت در انتخابات ایجاد میشود و هر چه این انتخابات پرشورتر باشد، اقتدار بیشتری حاصل میشود.
این روزها در فضای مجازی گاه این مسئله ترویج میشود که اگر عدم شرکت در انتخابات باعث بیداری و هوشیاری مسئولین و توجه به مشکلات مردم شود مفید است! پاسخ این شبهه چیست؟
اگر بخواهیم مدیران را به این وسیله تنبیه کنیم باید بدانیم که این تنبیه کردن به چه قیمتی است؟ آیا به این قیمت که آنچه که حقمان است از دست بدهیم که مسئولین بیدار شوند؟ و از طرف دیگر به این قیمت که در ازای این تنبیه کردن مسئولین، اقتدار جهانی خودمان را از دست بدهیم؟ چیزی که برایش زحمت کشیدهایم و باید انتقال پیدا کند به نسل های بعدی خودمان.
این مشارکت ما در انتخابات باعث می شود آنها یعنی نسل آینده نیز بتوانند با اقتدار به مسیر پیشرفت خود ادامه بدهند؛ هرچه اکنون کشور بتواند این قدرت را بیشتر و بهتر به نسلهای دیگر انتقال بدهد آنها نیز بیشتر میتوانند در رشد خود جهش داشته باشند. هر گاه توانستیم برای این سؤال که تنبیه کردن مسئولین با عدم مشارکت در امور ملی چه قیمتی دارد و جه هزینهای برجای میگذارد، نکته و دلیل منطقی و با ارزشی بیان کنیم، می توانیم به این موضوع نیز فکر کنیم.