غدیر چشمه جوشانی است که هیچ گاه از جوشش باز نمی ایستد، چشمه ای است که حضرت حق بواسطه نبی مکرمش برای سیراب ساختن انسانهای تشنه عدالت و هدایت و رهنمون ساختن آنان به بندگی و عبودیت و فلاح و رستگاری در روز هجدهم ذی الحجه به جوشش در آورده است. در این روز زمزمی دیگر و به دست فرزندی از تبار اسماعیل (ع) یعنی رسول عظیم الشان اسلام به جوشش در آمد.
این زمزم ، که نص و تائیدی خداوندی را به دنبال داشت و اکمال دین و اتمام نعمت برای بشریت بود به یک روز و یک برهه تاریخی مختص نیست، بلکه چشمه ای جوشان برای طول تاریخ انسانی است . پس باید غدیر در زندگی سیاسی ، اجتماعی، اعتقادی ما شیعیان همواره ظهور و حضور داشته باشد. در عرصه حیات سیاسی، کسی به جانشینی رسول خدا(ص) انتخاب شده و حکومت و امامت را باید بدست می گرفت که عقول از درک و بیان فضایل او عاجزند.
شیوه حکومتش باید در عرصه سیاسی عصر حاضر الگوی تمام عیار ما باشد، رفتار و عملکرد سیاسی ایشان باید معیار علوی بودن و علوی زیستن ما گردد. ارتباط او با مردم تحت فرمانش، مدیران و کارگزارانش ، دشمنان و بدخواهانش بهترین الگوی پیش روی زمامداران عصر ماست.
توبیخ شدید کارگزاری که یکبار بر سر سفره رنگین اغنیا نشسته و فقرا را به فراموشی سپرده بود و امام او را حریص بردنیا و حرامخواری دنیا طلب خواندش و از آتش دوزخ بیمش داد، کارگزار دیگری که به سبب دست اندازی و چپاول بیت المال نه تنها عزل شد، بلکه اموالش مصادره و خانه اش ویران گشت، و خانه کار گزار مفسدی دیگر که سوزانده شد و کارگزاری که به سبب برداشت بیش از حق خود از بیت المال بشدت مورد توبیخ قرار گرفت با اینکه این کارگزار مفسر قرآن و دانشمند امت و از یاران صدیق و از خویشان نزدیکش بود ، برادرش چه؟ عقیل ، سوزش آتشی ناچیز بر دستش او را از حمیم دوزخ بیم داد . علی(ع) دراحقاق حق و عدالت از هیچ کس هراسی نداشت و خود را وامدار احدی نمی دانست . از ابتدا شرط او این بود که اموال بناحق برده مردم را از کابین زنانشان بیرون خواهد کشید و همین قاطعیت اورنجش بسیاری را فراهم ساخت و به سوی سفره پر زرق و برق معاویه سرازیر ساخت، که چه باک چنین نامردمانی سزاوار آن ناکسانند.
در عرصه زندگی اجتماعی، غدیر برکه ای جوشان در تعاملات اجتماعی است . جامعه ای که باید در پس غدیر ساخته می شد بدور از هرگونه فاصله طبقاتی می بود ، نابرابری اجتماعی ، وابستگی های قبیله ای و خویشی در آن راهی نباید می یافت ، بین فقرا و اغنیاء ، عجم و عرب و بربر، سیاه و سفید ، مسلمان و غیر مسلمان ، شریف و وضیع نمی باید در حقوق اجتماعی تفاوتی می یافت ، آن الگوی عدالت اجتماعی وقتی به جایگاه انتخابیش در غدیر دست یافت بیت المال را بدون احتساب جایگاه قبیله ای و شرافت نسبی و وزانت سیاسی و حتی معنوی افراد به یکسان تقسیم کرد و راه را برای زیاده خواهی ها و انتظارات نامعقول بست . او در اعتراض به زنی عرب، که در برابر برده عجمش حق بیشتری می خواست فرمود در کتاب خدا گشتم و بین عرب وعجم تفاوتی ندیدم. تعاملات و رفتار مهربانانه او با مردم جامعه، همسر و فرزندانش ، مشارکت و همکاری در اداره خانه در کنار همسر ، رسیدگی و کمک به محرومان و مستمندان جامعه ، حمایت همه جانبه از همه آحاد مردم چه مسلمان و چه غیر مسلمان که نمونه اش همان زن یهودی بود که خلخال از پایش ربوده شد و او آرزوی مرگ برای مسلمانی که آن را بشنود را سزاوار دانست و....الگویی برای امروز ماست که باید در عرصه زندگی اجتماعی ما همواره در جریان باشد.
در عرصه معنوی و اعتقادی ، غدیر چشمه ای پر برکت برای سیراب سازی همه عصر ها و نسلهاست ، ساقی این چشمه، خود ساقی کوثراست و تشنگان وادی ضلالت را به آب حیات هدایت سیراب می سازد . چه قلمی توان بیان ساحت معنوی و عبادی آن سالک الی الله را در خود تواند دید، چه کسی می تواند ناله ها و گریه ها و مناجاتها و عبادات شبانه او را به تصویر کشاند؟ ومهمتر از همه چه کسی می تواند پا به پای او در این وادی قدم نهد . اگر قطره ای از دریای بیکران معنویت و عبادت و عبودیت او در زندگی معنوی امروز ما ساری و جاری شود هیچ قدرتی توان از پای در آوردن ما را نخواهد داشت . سیراب شدن از چشمه کوثر ولایت او یعنی فلاح و رستگاری در دنیا و آخرت که او به شیعیانش توصیه کرده «کونوا لنا زینا و لا تکونوا علینا شینا».
والسلام علیه یوم ولد و یوم استشهد
این زمزم ، که نص و تائیدی خداوندی را به دنبال داشت و اکمال دین و اتمام نعمت برای بشریت بود به یک روز و یک برهه تاریخی مختص نیست، بلکه چشمه ای جوشان برای طول تاریخ انسانی است . پس باید غدیر در زندگی سیاسی ، اجتماعی، اعتقادی ما شیعیان همواره ظهور و حضور داشته باشد. در عرصه حیات سیاسی، کسی به جانشینی رسول خدا(ص) انتخاب شده و حکومت و امامت را باید بدست می گرفت که عقول از درک و بیان فضایل او عاجزند.
شیوه حکومتش باید در عرصه سیاسی عصر حاضر الگوی تمام عیار ما باشد، رفتار و عملکرد سیاسی ایشان باید معیار علوی بودن و علوی زیستن ما گردد. ارتباط او با مردم تحت فرمانش، مدیران و کارگزارانش ، دشمنان و بدخواهانش بهترین الگوی پیش روی زمامداران عصر ماست.
توبیخ شدید کارگزاری که یکبار بر سر سفره رنگین اغنیا نشسته و فقرا را به فراموشی سپرده بود و امام او را حریص بردنیا و حرامخواری دنیا طلب خواندش و از آتش دوزخ بیمش داد، کارگزار دیگری که به سبب دست اندازی و چپاول بیت المال نه تنها عزل شد، بلکه اموالش مصادره و خانه اش ویران گشت، و خانه کار گزار مفسدی دیگر که سوزانده شد و کارگزاری که به سبب برداشت بیش از حق خود از بیت المال بشدت مورد توبیخ قرار گرفت با اینکه این کارگزار مفسر قرآن و دانشمند امت و از یاران صدیق و از خویشان نزدیکش بود ، برادرش چه؟ عقیل ، سوزش آتشی ناچیز بر دستش او را از حمیم دوزخ بیم داد . علی(ع) دراحقاق حق و عدالت از هیچ کس هراسی نداشت و خود را وامدار احدی نمی دانست . از ابتدا شرط او این بود که اموال بناحق برده مردم را از کابین زنانشان بیرون خواهد کشید و همین قاطعیت اورنجش بسیاری را فراهم ساخت و به سوی سفره پر زرق و برق معاویه سرازیر ساخت، که چه باک چنین نامردمانی سزاوار آن ناکسانند.
در عرصه زندگی اجتماعی، غدیر برکه ای جوشان در تعاملات اجتماعی است . جامعه ای که باید در پس غدیر ساخته می شد بدور از هرگونه فاصله طبقاتی می بود ، نابرابری اجتماعی ، وابستگی های قبیله ای و خویشی در آن راهی نباید می یافت ، بین فقرا و اغنیاء ، عجم و عرب و بربر، سیاه و سفید ، مسلمان و غیر مسلمان ، شریف و وضیع نمی باید در حقوق اجتماعی تفاوتی می یافت ، آن الگوی عدالت اجتماعی وقتی به جایگاه انتخابیش در غدیر دست یافت بیت المال را بدون احتساب جایگاه قبیله ای و شرافت نسبی و وزانت سیاسی و حتی معنوی افراد به یکسان تقسیم کرد و راه را برای زیاده خواهی ها و انتظارات نامعقول بست . او در اعتراض به زنی عرب، که در برابر برده عجمش حق بیشتری می خواست فرمود در کتاب خدا گشتم و بین عرب وعجم تفاوتی ندیدم. تعاملات و رفتار مهربانانه او با مردم جامعه، همسر و فرزندانش ، مشارکت و همکاری در اداره خانه در کنار همسر ، رسیدگی و کمک به محرومان و مستمندان جامعه ، حمایت همه جانبه از همه آحاد مردم چه مسلمان و چه غیر مسلمان که نمونه اش همان زن یهودی بود که خلخال از پایش ربوده شد و او آرزوی مرگ برای مسلمانی که آن را بشنود را سزاوار دانست و....الگویی برای امروز ماست که باید در عرصه زندگی اجتماعی ما همواره در جریان باشد.
در عرصه معنوی و اعتقادی ، غدیر چشمه ای پر برکت برای سیراب سازی همه عصر ها و نسلهاست ، ساقی این چشمه، خود ساقی کوثراست و تشنگان وادی ضلالت را به آب حیات هدایت سیراب می سازد . چه قلمی توان بیان ساحت معنوی و عبادی آن سالک الی الله را در خود تواند دید، چه کسی می تواند ناله ها و گریه ها و مناجاتها و عبادات شبانه او را به تصویر کشاند؟ ومهمتر از همه چه کسی می تواند پا به پای او در این وادی قدم نهد . اگر قطره ای از دریای بیکران معنویت و عبادت و عبودیت او در زندگی معنوی امروز ما ساری و جاری شود هیچ قدرتی توان از پای در آوردن ما را نخواهد داشت . سیراب شدن از چشمه کوثر ولایت او یعنی فلاح و رستگاری در دنیا و آخرت که او به شیعیانش توصیه کرده «کونوا لنا زینا و لا تکونوا علینا شینا».
والسلام علیه یوم ولد و یوم استشهد