به گزارش خبرگزاری رضوی، سیدکمال خرازی، رئیس شورای راهبردی روابط خارجی در سخنرانی خود در سومین اجلاس سالانه بنیاد رهبران برای صلح که امسال به دلیل شیوع کرونا به صورت مجازی برگزار شد، با اشاره به آثار مخرب سیاست‌های یکجانبه‌گرایانه دولت آمریکا و تشدید چالش‌ها و بحران‌های بین‌المللی اظهار کرد: یکجانبه‌گرایی سم مهلکی برای جامعه بین‌المللی است و بر پیچیدگی شرایط کنونی جهان می‌افزاید.
وی افزود: ریشه ناکارآمدی چندجانبه‌گرایی کنونی را بایست در زیاده‌خواهی و گرایش‌های سلطه‌جویانه دولت آمریکا جستجو کرد که سعی دارد هژمونی و رویکرد یکجانبه‌گرای خود را بر دیگران تحمیل کند.
خرازی در ادامه گفت: نقاط ضعف و پاسخگو نبودن نظم کنونی جهان، ضرورت شکل‌گیری یک نظام «چندجانبه‌گرایانه نوین» و طراحی نوعی «همبستگی نوین جهانی» را آشکار می‌سازد که در آن صدای همه ملت‌ها، به ویژه کشورهای جنوب شنیده شود و بازیگران نوظهور متناسب با وزن و جایگاه خود در حکمرانی جهانی سهیم باشند. به عبارت دیگر ما به یک دموکراسی جهانی نیاز داریم.
رئیس شورای راهبردی روابط خارجی با اشاره به شیوع بیماری کرونا، کنترل و مقابله موثر با آن را منوط به همبستگی و همکاری در سطح جهان با محوریت سازمان بهداشت جهانی دانست و یادآور شد: در این راستا دبیرکل سازمان ملل متحد و بسیاری از کشورها بر توقف درگیری‌ها و لغو تحریم‌ها علیه کشورهایی مانند ایران که در تامین منابع مالی برای خرید دارو و تجهیزات پزشکی جهت مقابله با بیماری کرونا با محدودیت روبرو هستند، تاکید کرده‌اند.
وی با تاکید بر ضرورت جلوگیری از مداخله سیاسی قدرت‌های بزرگ در نهادهای بین‌المللی مانند سازمان بهداشت جهانی، صندوق بین‌المللی پول، بانک جهانی و … اظهار کرد: هنگامی که نهادهای بین‌المللی تحت نفوذ قدرت‌های بزرگ قرار می‌گیرند، کشورهای جنوب اعتمادشان را به این نهادها از دست می‌دهند. برای نمونه، صندوق بین‌المللی پول تحت فشار دولت آمریکا تاکنون به درخواست وام ایران برای مقابله با کووید۱۹ پاسخ نداده است.
خرازی افزود: در نظام چندجانبه نوین، رویکرد قدرت‌های بزرگ و نگاه از بالای آن‌ها به دیگر کشورها باید تغییر کند و از موضع برابر با دیگر کشورها برخورد کنند.
وی با اشاره به مشکلات کشورهای آفریقایی که بعضا ریشه در گذشته استعمار آن‌ها دارد و ضرورت همکاری جهانی برای رفع مشکلات آن‌ها و فراهم کردن کردن شرایط برای تامین رفاه و توسعه پایدار این کشورها اظهار داشت: رویکرد صحبت کردن از طرف آفریقا و برای آفریقا باید به رویکرد «صحبت با آفریقا» تغییر کند. هیچکس نباید برای مردم آفریقا تصمیم بگیرد، بلکه باید با حفظ احترام، از طریق آموزش و گفتگو به آن‌ها کمک کرد تا بتوانند تصمیمات مناسب را خودشان اتخاذ کنند.