هنر را می توان شکلی از شعور اجتماعی و فعالیت خلاق انسانی که واقعیت های زندگی ،جامعه و طبیعت را درک و  منعکس می کند تعریف نمود که وسیله شرح واقعیت ها بوده و بر روح و روان انسان ها تاثیری معنوی و مثبت می گذارد و اثربخشی مفاهیم برآمده از آن روابط اجتماعی را بهبود بخشیده و موجب شناخت عمیق تر از زندگی و دگرگونی آدم ها در جهت تکامل و بالابردن سطح سلیقه و روحیه آن ها می شود.
 
جشنواره رضوی به عنوان رویداد بزرگ فرهنگی و آئینی در کشور شرایطی را به پشتوانه ارزش های غنی برآمده از مشی و وجودیت هشتمین پیشوای شیعیان امام رضا (ع) به وجود آورده است تا از طریق رشته های هنری مختلف و  شیوه های نوین و متنوع  شرایطی فراهم شود تا هنر موجب رشد و خلاقیت درونی افراد و تاثیر آن بر سایر انسان  ها را در قالب یک جشنواره ملی و پیوسته در ارزش های معنوی فراهم آورد.
 
ناگواری ها و روحیه خموده جامعه که درگیر فضای مدرن و ارتباطات با واسطه افراد در زمینه های مختلف شده است می تواند پیش زمینه تولد و رشد ناهجاری های مختلف اجتماعی گردد و روز به روز ما را از ارزش های اخلاقی دور و به تقابل و رقابت های ناشایست  و شاید گره خورده در تظاهر برساند.
 
بطور کلی می توان خیال انگیزی، نوبودن و تازگی،  الهام بخشی، زیبایی، انگیزش خلاقیت، بیان درونیات، آموزش اخلاقیات و رواج منش نیک و نشاط و سرزندگی در اجتماع و دوری از روزمرگی و یکنواختی را از فواید اختصاصی زبان هنر  و نگاه خلاقانه در رشد شخصیت آدمی دانست و جشنواره رضوی دریچه ای نورانی به روی جاجای این مرز و بوم گشوده است تا هنر در قالب ها و از جایگاه های مختلف میراث معنوی و غنی ایرانی و اسلامی را به برکت وجود مبارک هشتمین پیشوای شیعیان در ایران اسلامی عرضه نماید.
 
تصاویر جان می گیرند،فیلم ها به پرده نمایش می رسند،قلم ها به نگارش مشغول می شوند،کودکان و نوجوانان دلداده گی های خود را به تصویر می کشند،شاعران عاشقانه سرایی می کنند و هنرمندان و فعالان فرهنگی خالق اثر می شوند تا با الگوگیری از فرهنگ رضوی ترویج ارزش های معنوی و انسانی رقم بخورد.
 
جنشواره ای در کالبد هنر به رهنمودهای روشنگرانه امام خوبی ها و مهربانی ها مزین می شود تا مفاهیم ناب رفتارهای صحیح در یک جامعه اسلامی را شکل داده و نسل های مختلف را به سمت تعالی انسانی و روحانی سوق دهد.
 
و ضروریست آنچه در این جشنواره غنی تولید می شود در مسیر اطلاع رسانی و ارتباط هر چه بیشتر با مردم قرار گیرد و از سالن ها و جایگاه های جشنواره ای به اجتماع و کانون خانواده ها منتقل شود تا روز به روز عمق هر چه بیشتر آشنایی احاد مختلف جامعه با شخصیت والای حضرت امام رضا (ع) را به شکل بیشتری شاهد باشیم و عمل و الگوسازی جایگزین شعارهای زودگذر و تریبون های یک سویه  گردد.
 
از بعد دیگر نیز اگر اعتماد اجتماعی،برادری ملی و خودباوری دینی تقویت گردد بدون شک روز به روز کاهش آسیب ها در بین بخش های مختلف زندگی و جامعه مردمی از یک سو و تقویت حس اعتماد وهمدلی از سوی دیگر را شاهد خواهیم بود و رمز این اتفاق مهم در بیان شکوهمند هنر و میراث معنوی یک مرز و بوم نهفته است.