به گزارش خبرنگار خبرگزاری رضوی از فارس، اشرف بروجردی با اشاره به پیشینه سعدی در فراگیری دانش در نظامیه بغداد و در جوار احمد و محمد غزالی، او را وارث هویت ایرانی دانست و گفت: خلق حکایتهای کوتاه و درآمیختن نظم و نثر و نیز آوردن مضامین عارفانه و عاشقانه و نقل داستانهایی در گلستان و بوستان که به آثار غزالی شباهت دارد، همه نشان از تعلیم و تربیت دارد؛ اما هنری دیگر و اندیشهای دیگر سعدی را از غزالی و غزالیها متمایز میکند که نمونهای از آن ذهن وقاد و قلم نقاد سعدی در ساحت اجتماعی و شیوه بیان اوست.
وی خاطرنشان کرد: سعدی با آنکه آمد و شد بسیار به دربار داشت و حاکمان فارس را مدح گفت، به جای اغراق در مدایح به پند پرداخت و آنها را متوجه کرد که در دوران حکومتشان از برپایی عدالت و تدبیر خردمندانه گریزی ندارند.
بروجردی با بیان اینکه سعدی به تکریم ممدوح بسنده نمیکند، افزود: این موضوع نشانگر سوگیری هوشمندانه او در برابر گفتمان حکومتی است؛ بدینمعنا او برادران جوینی و دو تن از اتابکان سلغری را میستود؛ اما در مدح آن ها نیز از نصیحت کناره نگرفت.
مشاور فرهنگی رئیس جمهور بیان داشت: سعدی بیش از همه و پیش از همه استاد سخن است؛ اما در قلمرو معنا تصویری ناب از معلم اخلاق را از خود به جا گذاشته که هم در ساحت تعلیم تربیت فردی و هم در ساحت اجتماعی کافی است.
رئیس مرکز اسناد و کتابخانه ملی جمهوری اسلامی ایران بیان داشت: باید باریکبینانه به حکایتها نگریست تا بدانیم نقد و سوگیری سعدی بر جانبداری او حاکم است و نگاه او در بوستان به شیوههای اصلاح کشورداری در عین حفظ روحیه جانبداری از حکومت است.
بروجردی از دیگر شیوههای سعدی را تشویق و تنبیه توامان دانست و بیان داشت: او شاهان دادگر را به سرانجام نیکو بشارت میدهد و ظالم را از عاقبت شوم بر حذر میدارد.
وی با بیان اینکه از دیگر نکات این است که سعدی گاه پارسایان را در مقابل حکومت قرار میدهد، خاطرنشان کرد: این روش جامعه آرمانی سعدی را بهتر شکل میدهد.