خبرگزاری رضوی گزارش می دهد؛
تربیت دینی، حلقه مفقوده در مهدهای کودک
خبرگزاری رضوی- الهام اسماعیلی؛ این روزها با نزدیک شدن به شروع سال جدید تحصیلی و در کنار تبلیغات مدارس غیرانتفاعی برای جذب دانش آموزان با ترفند های مختلف، مهدهای کودک نیز تلاش می کنند خانواده ها را متقاعد به ثبت نام فرزندان در مرکز آموزش خود کنند.
استفاده از عناوینی مانندآموزش های زبان های خارجی با روش های جدید، پرورش ذهن خلاق کودکان با آموزش «چرتکه» و شادی نشاط که اشاره غیر مستقیم به آموزش رقص دارد از جمله آنهاست.
اما مهمترین اتفاقی که در بسیاری از مهدهای کودک مورد غفلت قرار می گیرد، توجه به تربیت دینی است و در برنامه ارائه شده از سوی برخی مهدهای کودک هیچ اثری از برنامه های آموزشی در این حوزه وجود ندارد.
موضوع دیگر اینکه در مهدهای کودک مهمترین مسئله تامین امنیت روانی و آرامش برای کودک خصوصا کودکان زیر 2 سال که به علت وابستگی شدید به خانواده در بدو ورود نیاز به توجه و مراقبت عاطفی بیشتری دارند بنابراین هدف مهد کودکها پایه گذاری ارزشهای انسانی –اخلاقی، اجتماعی، فرهنگی، اعتقادی، مذهبی و شکوفا کردن استعدادها و توانایی های کودک است اما متاسفانه بعضی از مربیان مهدکودک که به دلیل عدم علاقه به کودک مشغله و گرفتاری زیاد، عدم احساس مسئولیت و مسائل دیگر، تمایلی در رسیدگی به نیازهای کودکان ندارند، به جای اینکه فضای مناسب برای رشد و تحول در کودک را فراهم آورند، توانمندی ها و قابلیتهای او را محدود و حتی نابود می سازند که این خود نیز باعث آسیبهای روانی برای کودک در آینده به حساب می آید و دچار ناهنجاریهای شدید اجتماعی و شخصیتی می شود.
رهبر معظم انقلاب در شهریور سال 99 در فرمایشات خود و در ارتباط تصویری با وزیر، معاونان، مدیران و رؤسای وزارت آموزشوپرورش نسبت به وضعیت مهدهای کودک ها عنوان کردند که «بر اساس گزارشهای رسیده وضعیت مهدکودکها بههیچوجه خوب نیست و نباید به مهدکودکها نگاه مراکز خدماتی داشت بلکه مراکز مهم آموزشی و پرورشی هستند.» این فرمایش معظم له نشاندهنده اهمیت مهد کودکها و نقشی است که میتوانند در رشد و تعلیم کودکان داشته باشند.
متاسفانه در این میان هر ازگاهی تصاویر و فیلمهایی از برخی از مهدکودکها در فضای مجازی منتشر میشود که نشاندهنده عدم نظارت کافی بر عملکرد و فعالیت مهدکودکها است. آنچه که در برخی مهدکودکها بهعنوان آموزش به کودکان که در سنین بسیار حساس و مهم قرار دارند و پایههای زندگی آن ها در آن مقطع شکل میگیرد، ارائه میشود بر اساس محتواهای آموزشی و پرورشی نبوده و در برخی موارد با هنجارهای اجتماعی و ارزشهای جامعه دینی ما تطبیق ندارد.
مهدهای کودک؛ فاقد نظام آموزشی مدون
یکی از مشکلاتی که اکنون وجود دارد این است که مهدکودکها نظام واحد مدون آموزشی و روشمند را ندارند و در بسیاری از موارد مهدکودک محل نگهداری کودکان است و یا محل تفریحات است و حتی برخی از این مهدکودکها نظاممند نیستند و هیچ برنامه خاصی ندارند.
با این اوصاف باید دید آیا وجود مهدهای کودک ضرورت دارد یا خیر؟ عدهای معتقدند مهدکودکها محل مناسبی برای رشد کودکان نیست و باید مانع فعالیتهای آنان شوند. اما آنچه باید بدانیم این است که مشکل اصلی ما در گزینش و نظارت مربیان و محتوای آموزشی مهدهای کودک است. اما به هرحال وجود مهدکودک در هر جامعهای و همچنین جامعه ما بسیار ضروری است اما مدیریت، برنامهریزی، کنترل و نظارت آن ها به شیوهای که در حال حاضر است، به هیچ عنوان مطلوب نیست. در واقع مهمترین فاکتوری که در حال حاضر معضل مهدها است، مربیان هستند زیرا ویژگیهایی که مربیان باید داشته باشند، اکثرا فاقد آن هستند.
ویژگی های مربی مهدکودک
مربی کودکان می بایست علاقهمندی به کار با کودکان، داشتن سلامت روانی و جسمانی، صبوری و شکیبایی، داشتن تجربه و احساس مادری برای کودکان، سرحال و با نشاط بودن، احساس تعهد ایمانی و اخلاقی در کار با کودکان آگاهی از مسایل و نیازهای کودکان، ظاهری آراسته و مرتب، با محبت و دلسوز بودن، توجه یکسان به کودکان، داشتن توانایی و صلاحیت لازم در نگهداری از کودکان، عدم تبعیض بین کودکان را مدنظر قرار دهند به عبارت سادهتر، مربی این گروه سنی می بایست فرد متعهد، کاردان، آگاه و سازمان دهنده به امور مربوط به کودکان باشد.
مهدهای کودک بستری برای نهادینه کردن آموزه های دینی
در واقع مهدهای کودک بهترین مکان برای نهادینه کردن آموزه های دین مبین اسلام است که مربیان مهدها باید به این امر بسیار توجه کنند.مهد کودک ها باید همراه با تعلیم و آموزش، کودکان را با معارف دینی و قرآنی آشنا کنند تا بتوانند در آینده فرد موثر و مفیدی برای جامعه باشند.
استفاده از عناوینی مانندآموزش های زبان های خارجی با روش های جدید، پرورش ذهن خلاق کودکان با آموزش «چرتکه» و شادی نشاط که اشاره غیر مستقیم به آموزش رقص دارد از جمله آنهاست.
اما مهمترین اتفاقی که در بسیاری از مهدهای کودک مورد غفلت قرار می گیرد، توجه به تربیت دینی است و در برنامه ارائه شده از سوی برخی مهدهای کودک هیچ اثری از برنامه های آموزشی در این حوزه وجود ندارد.
موضوع دیگر اینکه در مهدهای کودک مهمترین مسئله تامین امنیت روانی و آرامش برای کودک خصوصا کودکان زیر 2 سال که به علت وابستگی شدید به خانواده در بدو ورود نیاز به توجه و مراقبت عاطفی بیشتری دارند بنابراین هدف مهد کودکها پایه گذاری ارزشهای انسانی –اخلاقی، اجتماعی، فرهنگی، اعتقادی، مذهبی و شکوفا کردن استعدادها و توانایی های کودک است اما متاسفانه بعضی از مربیان مهدکودک که به دلیل عدم علاقه به کودک مشغله و گرفتاری زیاد، عدم احساس مسئولیت و مسائل دیگر، تمایلی در رسیدگی به نیازهای کودکان ندارند، به جای اینکه فضای مناسب برای رشد و تحول در کودک را فراهم آورند، توانمندی ها و قابلیتهای او را محدود و حتی نابود می سازند که این خود نیز باعث آسیبهای روانی برای کودک در آینده به حساب می آید و دچار ناهنجاریهای شدید اجتماعی و شخصیتی می شود.
رهبر معظم انقلاب در شهریور سال 99 در فرمایشات خود و در ارتباط تصویری با وزیر، معاونان، مدیران و رؤسای وزارت آموزشوپرورش نسبت به وضعیت مهدهای کودک ها عنوان کردند که «بر اساس گزارشهای رسیده وضعیت مهدکودکها بههیچوجه خوب نیست و نباید به مهدکودکها نگاه مراکز خدماتی داشت بلکه مراکز مهم آموزشی و پرورشی هستند.» این فرمایش معظم له نشاندهنده اهمیت مهد کودکها و نقشی است که میتوانند در رشد و تعلیم کودکان داشته باشند.
متاسفانه در این میان هر ازگاهی تصاویر و فیلمهایی از برخی از مهدکودکها در فضای مجازی منتشر میشود که نشاندهنده عدم نظارت کافی بر عملکرد و فعالیت مهدکودکها است. آنچه که در برخی مهدکودکها بهعنوان آموزش به کودکان که در سنین بسیار حساس و مهم قرار دارند و پایههای زندگی آن ها در آن مقطع شکل میگیرد، ارائه میشود بر اساس محتواهای آموزشی و پرورشی نبوده و در برخی موارد با هنجارهای اجتماعی و ارزشهای جامعه دینی ما تطبیق ندارد.
مهدهای کودک؛ فاقد نظام آموزشی مدون
یکی از مشکلاتی که اکنون وجود دارد این است که مهدکودکها نظام واحد مدون آموزشی و روشمند را ندارند و در بسیاری از موارد مهدکودک محل نگهداری کودکان است و یا محل تفریحات است و حتی برخی از این مهدکودکها نظاممند نیستند و هیچ برنامه خاصی ندارند.
با این اوصاف باید دید آیا وجود مهدهای کودک ضرورت دارد یا خیر؟ عدهای معتقدند مهدکودکها محل مناسبی برای رشد کودکان نیست و باید مانع فعالیتهای آنان شوند. اما آنچه باید بدانیم این است که مشکل اصلی ما در گزینش و نظارت مربیان و محتوای آموزشی مهدهای کودک است. اما به هرحال وجود مهدکودک در هر جامعهای و همچنین جامعه ما بسیار ضروری است اما مدیریت، برنامهریزی، کنترل و نظارت آن ها به شیوهای که در حال حاضر است، به هیچ عنوان مطلوب نیست. در واقع مهمترین فاکتوری که در حال حاضر معضل مهدها است، مربیان هستند زیرا ویژگیهایی که مربیان باید داشته باشند، اکثرا فاقد آن هستند.
ویژگی های مربی مهدکودک
مربی کودکان می بایست علاقهمندی به کار با کودکان، داشتن سلامت روانی و جسمانی، صبوری و شکیبایی، داشتن تجربه و احساس مادری برای کودکان، سرحال و با نشاط بودن، احساس تعهد ایمانی و اخلاقی در کار با کودکان آگاهی از مسایل و نیازهای کودکان، ظاهری آراسته و مرتب، با محبت و دلسوز بودن، توجه یکسان به کودکان، داشتن توانایی و صلاحیت لازم در نگهداری از کودکان، عدم تبعیض بین کودکان را مدنظر قرار دهند به عبارت سادهتر، مربی این گروه سنی می بایست فرد متعهد، کاردان، آگاه و سازمان دهنده به امور مربوط به کودکان باشد.
مهدهای کودک بستری برای نهادینه کردن آموزه های دینی
در واقع مهدهای کودک بهترین مکان برای نهادینه کردن آموزه های دین مبین اسلام است که مربیان مهدها باید به این امر بسیار توجه کنند.مهد کودک ها باید همراه با تعلیم و آموزش، کودکان را با معارف دینی و قرآنی آشنا کنند تا بتوانند در آینده فرد موثر و مفیدی برای جامعه باشند.