۰
تاریخ انتشار
چهارشنبه ۱۱ اسفند ۱۴۰۰ ساعت ۱۲:۰۸
خبرگزاری رضوی گزارش می دهد:

مناسبت ها و شعائر اسلامی عامل پویایی و همبستگی جهان اسلام

مناسبت ها و شعائر اسلامی عامل پویایی و همبستگی جهان اسلام
خبرگزاری رضوی- بهمن دهستانی؛ مناسبت های اسلامی در فرهنگ مسلمانان یکی از برجسته ترین جلوه های زیست مسلمانی است و بخش عمده ای از جلوه فرهنگ جهان اسلام در دنیا معطوف به مناسبت های دینی آنان است.
فرهنگ در میان تمامی جوامع بشری به مثابه اکسیژن حیات ملت ها است که موجب حفظ پویایی و پایداری آنان می شود.  اجزای تشکیل دهنده فرهنگ عناصر مختلفی را شامل می شود که یکی از مهم ترین آنها مناسبت های ملی و مذهبی است. هیچ ملت و کشوری در دنیا وجود ندارد که فرهنگ آن خالی از مناسبت ها و روزهای ویژه و خاص باشد. تمامی جوامع انسانی روزهایی را برای بزرگداشت مفاهیم ارزنده نزد خود تعیین کرده اند. اشتیاق انسان ها به بقاء و تداوم آنان را نیازمند حفظ عناصر محبوب خود در قالب های تکرار شونده کرده است.
تمامی کشورهای دنیا با تعیین روز ملی به ملت و همسایگان و دیگر کشورها هویت و منزلت خود را یادآوری می کنند و برای آن برنامه های متنوعی را به اجرا میگذارند. این رویکرد در میان مجامع جهانی نیز یک رویه مورد اهتمام است. سازمان ملل متحد و سازمان های تابعه آن نوعی تقویم بین المللی را عرضه کرده اند که در آن مناسبت های گوناگونی را به عنوان نقاط عطف در فرهنگ جهان معرفی کرده اند. روز جهانی حقوق بشر، روز جهانی زن، روز جهانی محیط زیست، روز جهانی کودک، ... بخشی از این مناسبت های جهانی است که آیین های مختلفی برای پاس داشت آن در سراسر دنیا برگزار می شود.
سازمان های بین المللی و مجامع جهان اسلام نیز
برای این مهم دارای ابتکاراتی هستند و روزها و مناسبت هایی را برای گسترش فرهنگ اسلامی و اهداف مصوب خود تعیین کرده اند.
در میان ادیان جهان مناسبت های دینی بخش اساسی فرهنگ دینی پیروان را تشکیل می دهد. بطور مثال در مسیحیت همه ساله دو عید بزرگ کریسمس و پاک را جشن می گیرند. کریسمس که به جشن میلاد حضرت عیسی مسیح(ع) و عید نوئل نیز معروف است، یادآور تولد حضرت عیسی(ع) است که در روز 25 دسامبر یعنی یک هفته قبل از شروع سال نو میلادی برگزار می گردد. کریسمس که امروزه مهم ترین عید مسیحی به شمار می آید در آغاز جزو اعیاد مسیحی شمرده نمی شد اما پس از برگزاری شورای موسوم به نیقیه در سال 325 میلادی که در واقع نخستین شورای کلیسایی در مسیحیت بود میان پدران روحانی مسیحی توافق شد که روز 25 دسامبر، سالروز تولد عیسی مسیح، اعلام شود. امروزه بابانوئل که شکل عامیانه ی نیکولای قدیس، اسقف قرن چهارم مسیحی است، نمادی از عید کریسمس شده است. نشاندن درخت کریسمس در این روز هم سنتی آلمانی است که از قرن هفدهم رایج شده است. پس از کریسمس مهم ترین عید مسیحیان عید پاک نام دارد که یادآور خاطره ی رستاخیز عیسی مسیح(ع) است. گویا این عید در روز خاصی قرار نگرفته است و بر اساس وضعیت ماه تعیین می شود، یعنی نخستین یکشنبه پس از قرص کامل ماه پس از اعتدال ربیعی است. بنابراین در فاصله ی میان 22 مارس تا 25 آوریل (2 فروردین تا 8 اردیبهشت) واقع می شود و گاه با عید فِصح یهودیان که یادآور نجات بنی اسرائیل از دست فرعونیان
است، همزمان می شود. کلیساهای ارتدوکس شرق معتقدند که عید پاک حتماً باید بعد از عید فِصح یهودیان (16 تا 22 ماه نیسان عبری) باشد. بنابراین، جشن عید پاک آنان معمولاً یک یا دو هفته پس از غربی هاست. عید پاک بیش از کریسمس جنبه های عبادی دارد. چهل روز قبل از عید پاک که چلّه ی روزه نامیده می شود، ویژه ی حسابرسی خود و توبه و آمادگی است. این نمونه ها در مسیحیت تنها بخشی از مناسبت ها و شعائر دینی در پرجمعیت ترین دین دنیا است که هر کدام دارای اجزاء و دستورات و آیین ها و احکام مفصل و مخصوص به خود است. در یهودیت نیز که دارای شریعت تفصیلی شمرده می شود نیز مناسبت ها و شعائر متعدد و مفصل است. حتی در میان ادیان غیرابراهیمی نیز مناسبت ها و شعائر دینی دارای برجستگی است. ادیان هند که دارای جمعیت پیرو قابل توجهی هستند هر ساله آیین های مذهبی خود را با حضور میلیون ها نفر برگزار می کنند.
دین اسلام به عنوان دین خاتم و آیین راستین و صادق هدایت بشر که توجه ویژه ای به نیازها و علایق فطری انسان ها دارد نگاه تازه ای به مناسبت ها و شعائر دارد. قرآن مجید از روزهای سرنوشت ساز و اثرگذار مهم تاریخی به «ایام الله» تعبیر کرده است. این تعبیر در سوره های ابراهیم و جاثیه تکرار شده است. قرآن برای راهنمایی بشر از روش های گوناگونی بهره می گیرد یکی از آن ها یادآوری ایام الله است. از منظر قرآن پدیده یوم الله سنت جاری خداوند در جوامع است و همیشه قابلیت تحقق دارد و از این جهت روزهای سرنوشت ساز تاریخی
ملت ها را که تجلی گاه قدرت مطلق خداوند و شکست قدرت های شیطانی است «یوم الله» نامیده می شود و یاد آن زنده نگه داشته می شود.
ماه های رجب، شعبان، رمضان و ذوالحجه از ماه های پر مناسبت در جهان اسلام و تشیع است که شایسته است نسبت به آنها اهتمام ویژه ای داشت. عید مبعث در بیان برخی متفکران و رهبران بیداری اسلامی به روز سرنوشت ساز تاریخ بشر یاد می شود. این مناسبت ها که همگی دارای شعائر مخصوص به خود است بهترین زمنیه و عامل و منبع برای همبستگی جهان اسلام است که کمتر به آنها از این زاویه توجه شده است. حتی برخی مناسبت ها و شعائر جزئی تر مانند لیلة الرغائب یا شب نیمه شعبان در بسیاری از کشورهای اسلامی بزرگ داشته می شود که نشان از گستره و فراوانی مشترکات دینی میان مسلمانان دارد. در واقع جوامع اسلامی در عبادت و شریعت و اخلاق و عقاید دارای مظاهر مشترکی هستند که گاه خود توجهی به آن ندارند اما همین شعائر اسلامی مشترک مفهوم جهان اسلام در دنیا را بوجود آورده است. سال ها است که برخی مناسبت های مرتبط با ارزش های اسلامی نیز توسط خود مسلمانان بنیان گذاشته شده است مانند روز جهانی حجاب که بار دیگر اهمیت برنامه ریزی و بهره مندی از مناسبت های مذهبی را یادآور می شود. بازآرایی هویت دینی و احیای بیداری اسلامی و تمدن نوین برای مسلمانان با بازخوانی و اهتمام والا به مناسبت ها و شعائر الهی ممکن است که موجب تقویت بنیان های حیات طیبه پویا و پیشرو در جهان می شود.
https://www.razavi.news/vdcfc0dc.w6deyagiiw.html
razavi.news/vdcfc0dc.w6deyagiiw.html
کد مطلب ۸۷۲۱۸
ارسال نظر
نام شما

آدرس ايميل شما