خبرگزاری رضوی-زهرا رفعتی؛ روز گذشته بود که مدیرکل مشاوره و امور روانشناختی سازمان بهزیستی کشور از پاسخ به بیش از ۳ میلیون و ۱۸۹ هزار تماس با خط مشاوره تلفنی ۱۴۸۰ از ابتدای شیوع ویروس کرونا تا اول دی‌ماه سال جاری خبر داد و گفت:بیشتر تماس‌ها در حوزه مشکلات خانوادگی، اختلالات خلقی و مشکلات مرتبط با کودکان و نوجوانان بوده است.
نگاهی به تک تک این آمار نشان میدهد با معضلی به نام مشکلات فرهنگی در خانواده ها روبرو هستیم که اگر متولیان امر راهکاری برای آن اتخاذ نکنند و خانواده ها با روش های مختلف از جمله مشاوره های آموزشی پیش روند شاهد افزایش آمار از هم‌پاشیدگی خانواده ها خواهیم بود.

کرونا و تاثیر سوء بر بنیان خانواده
در عصری زندگی می کنیم که انواع مشکلات اقتصادی و فرهنگی هرکدام از ما را به نوعی احاطه کرده است و به واسطه آن آستانه صبر و تحمل مان کم شده و با کوچکترین تنش و بحثی از کوره به در می رویم و در اوج عصبانیت برای تمام زندگی تصمیم می گیریم. تصمیماتی که در اکثر موارد مخرب است و تیشه بر ریشه زندگی که با چنگ و دندان در این دنیای درهم و برهم آن را ساختیم میزند.
درحالی هم در دین مبین اسلام و هم در کلام روانشناسان و جامعه شناسان به صراحت آمده در زمان عصبانیت محل را ترک کنید و اجازه فروکش کردن خشم را به خود دهید و بعد از آن در کمال آرامش موضوع را بررسی کنید و تصمیم بگیرید. 
اهمیت این موضوع را نمی توان انکار کرد و یک دلیل اصلی درگیری های خیابانی هم کنترل نکردن خشم است که تبعات زیادی را در پی دارد.
البته ذکر این مطلب ضروری است که اکثریت غریب به اتفاق مردم بر تاثیرات مثبت مشاوره در موضوعات مختلف پی برده اند و به این علم رسیده اند که با گفتگو و طرح مشکل جلوی خیلی از آسیب ها را می توان گرفت، از طرفی نمی توان منکر این قضیه شد که کرونا ضربه سهمگینی بر روح و روان و آرامش مردم زد و یک دلیل اصلی افزایش مشکلات شخصی و خانوادگی و فرهنگی ریشه در کرونا دارد.
قرنطینه طولانی مدت خانگی، ترس از بیماری، از دست دادن عزیزان، افرایش مشکلات اقتصادی در پی کرونا، همه اینها به نوبه خود می تواند به سلب آرامش منجر شود و به موازات آن مشکلات دیگر را به وجود آورد. 

بی احترامی عاملی برای مشکلات بعدی
نمیتوان فراموش کرد که ریشه برخی از مشکلات فرهنگی خانواده ها در بی احترامی و حرمت نگه نداشتن است. در فرهنگ ایرانی، برخی نقص‌های فرهنگی، باعث ایجاد مشکلات و اختلافات زیادی در خانواده‌ها می‌شود؛ از جمله این نقص‌ها می‌توان به جهیزیه سنگین، مراسم عروسی مجلل، دخالت اطرافیان در زندگی زناشویی، دخالت خانواده‌ها در تربیت فرزند و... اشاره کرد.
همچنین یکی از مهمترین علل دعوا و مشاجرات در خانواده‌ها، نداشتن مهارت حل مسئله است. پدر، مشکل خود با پسرش را با کتک، حل می‌کند و زن و شوهر اختلاف نظرشان را با قهر!
این بین نداشتن مهارت حل مسئله به فرزندان نیز آسیب زده و در آینده، زندگی اجتماعی و زناشویی‌شان، آثار مخرب کمبود این مهارت دیده می‌شود. 

باورهای غلط
یک باور غلطی که در بین افراد شایع است این است که می­گویند من قرار است با خودش ازدواج کنم نه با خانواده اش. این باور غلط است. در حقیقت اتفاقا مهم ترین و سخت ترین مشکلی که پیش می­آید با خانواده دو طرف است زیرا خود افراد احتمالا همدیگر را قبول کرده اند که به نقطه ازدواج رسیده اند اما این مورد در ارتباط با خانواده صدق نمی­کند و ممکن است خانواده شما شریک شما را نپذیرد و یا بالعکس. وقتی این اتفاق بیوفتد در حقیقت بین خانواده و طرف مقابلتان می­مانید. یکی دیگر از دلایلی که ممکن است باعث ایراد شود تغییر رفتار و فرهنگ شما به دلیل طرف مقابلتان است که ممکن است خانواده نپذیرد. بنابراین یا از اول باید به فکر خانواده ها هم باشید، و یا باید رابطه­ تان را کلا با خانواده ها قطع کنید. 

دو فرهنگ متفاوت و دو رفتار
وقتی دو فرهنگ متفاوت با هم برخورد می­کنند، معمولا می­توان یک نقطه اعتدال پیدا کرد و مشکلات را حل کرد اما در ابتدا شناسایی موانع، مشکلات احتمالی و چالش ها مهم است که بالا به آن پرداختیم. در ادامه به این می­پردازیم که چه باید کرد تا مشکلات اختلاف فرهنگی در ازدواج به کمترین حد ممکن برسد.
به این نکته دقت کنید، شما طوری زندگی می­کنید که تربیت شده اید، مگر اینکه خودتان یک گزینه دیگری را انتخاب کنید و آن را ترجیح دهید. حال زمانی که آداب و رسوم به شما و همسرتان ارزش های متفاوتی داده است، زمان این است که هر دوی شما یاد بگیرید چگونه می­توان انعطاف پذیر بود و طرف مقابل را درک کرد، فهمید و گاهی هم ارزش ها را تغییر داد. 

ایجاد راهکار
دکتر محمد اسحاقی، فعال حوزه فرهنگی راهکارهایی را برای حل مشکلات خانواده ها عنوان کرده است.وی گفته است: ما باید در گام اول سازمان های مردمی فعال در حوزه خانواده را شناسایی کنیم و ظرفیت هایی که دارند کاملا مشخص شود. مرحله بعدی این است که این گروه های مردم نهاد ساماندهی شوند که هر کدام در چه حوزه ای فعالیت می کنند پس از آن نوبت به به کارگیری و تقسیم کار است  که به آنها بگوییم هر کدام از شما چه مسئولیتی دارید. دولت و حاکمیت نقش هدایت، حمایت و بسترسازی را دارد و در نهایت نقش مکمل نه نقش جایگزینی. باید نگرش ها اصلاح شود که دولت نمی تواند جایگزین شود، این نقش دولت نیست. این نسخه شفابخش همه مشکلات کشور است. میل مشارکت مردم بالای ۹۵ درصد است پس باید با شناسایی ظرفیت آنها، گردآوری نخبگان و برنامه ریزی کمک های آنها از افراد قابل اعتماد در این حوزه دعوت کرد.