۱
تاریخ انتشار
پنجشنبه ۳ تير ۱۴۰۰ ساعت ۰۸:۲۷
گفت‌وگو با عباس جلیلیان‌کهن یکی از دربانان حرم رضوی؛

آمیختگی اخلاق رضوی و مرام پهلوانی در خدمت به زائران امام مهربانی‌ها

آمیختگی اخلاق رضوی و مرام پهلوانی در خدمت به زائران امام مهربانی‌ها
خبرگزاری رضوی ـ آزیتا ذکاء؛ ما در کشوری زندگی می‌کنیم که همه آموزه‌هایش بر اساس ادب، گذشت و مرام است که ورزشکاران باید با الگوگیری از این آموزه‌ها، منش پهلوانی را در جامعه نشر دهند. اگر این مرام پهلوانی با اخلاق رضوی آمیخته شود، می‌توان خدمتی در خور شأن یک زائر حضرت به منضه ظهور گذاشت.
عباس جلیلیان‌کهن که یکی از قهرمانان کشورمان در رشته ورزشی زورخانه‌ای است سال 1352 در شهر مشهدمقدس دیده به جهان گشود و از همان دوران کودکی به این رشته ورزشی روی آورد و اکنون با سابقه حدود 43 سال تجربه به عنوان داور بین‌المللی شناخته می‌شود. او در همان سنین طفولیت با حرم امام مهربانی‌ها نیز خو گرفته و جمعه‌های خود را در حرم می‌گذارند و به سهم خود کمکی به زائران می‌کرد. او اکنون در جایگاه ورزشکار و خادم امام رضا(ع) سعی دارد اخلاق رضوی و مرام پهلوانی را با هم در خدمت به زائران امام هشتم(ع) به کار بندد.
چهارشنبه‌های امام رضایی فرصتی را برای ما به وجود آورد تا به سراغ این ورزشکار زوزخانه‌ای برویم و با او گفت‌ووی انجام دهیم که مشروح آن را در ادامه می‌خوانید.
 
کودکی انسی خاص با حضرت داشتم
کودکی که با عشق و ارادت به مکتب دینی و اهل‌بیت(ع) سپری شود در ذهن نهادینه شده و در بزرگسالی می‌توان آن را به منصه‌ظهور نشاند و با الگوبرداری از سیره و روش ائمه‌اطهار(ع) در این مسیر مستدام ماند. عباس جلیلیان‌کهن یادی از کودکی خود و علاقه‌اش به امام رضا(ع) کرده و چنین به خبرنگار خبرگزاری رضوی می‌گوید: «در سنین کودکی‌ روزهای جمعه را به عشق امام رضا(ع) از منزل‌مان واقع در مطهری شمالی با دوچرخه رکاب می‌زدم و برای زیارت به حرم می‌آمدم. از خادمان پرس‌وجو می‌کردم که چگونه می‌توانم خادم شوم فقط در جواب می‌شنیدم باید بزرگ شده و ازدواج کنم، سپس برای خادمی اسم بنویسم. اما من بر حسب علاقه حدمت به زائران امام رضا(ع) کاسه‌های آبی که آن زمان برای آبخوری در حرم مورد استفاده بود را پر آب کرده و به دست زائران می‌دادم. به این شیوه می‌خواستم خدمتی به حضرت بکنم».

 
آمیختگی اخلاق رضوی و مرام پهلوانی
ورزش زورخانه‌ای میراث ورزشی چند هزارساله بازمانده از ایرانیان قدیم است. ورزشکاران با اقتدا به مولا و مقتدای خود امیرمومنان(ع)، در کنار پرورش جسم، آداب و رسوم پهلوانی و جوانمردی را از بزرگ‌ترهای خود می‌آموزند. آقای جلیلیان که از همان کودکی با ورزش به پرورش روح و جسم خود پرداخته، در این‌باره می‌گوید: «مرام پهلوانی سرلوحه هر ورزشکاری باید باشد در ورزش زورخانه‌ای قدیم لنگ که می بستند یعنی محرم شده‌اند. در ورزش زورخانه‌ای یک ورزشکار باید هشت صفت داشته باشد که از جمله آنها می‌توان به گذشت، فتوت، جوانمردی، ایثار، میهن‌دوستی، وفا، تواضع و فروتنی اشاره کرد که هر کس این صفات را دارا باشد گفته می‌شود مرام پهلوانی دارد. اما باید گفت مرام پهلوانی با اخلاق رضوی قابل قیاس نیست اما می‌توان برای یک خدمت خوب و در شأن امام رضا(ع) و زائرانش این دو را با هم درآمیخت».  
 
حرمت لباس خادمی واجب است
هزاران نفر در بارگاه ملکوتی امام هشتم(ع) به خدمت مشغولند و همه در این نظر موافقند که خدمت به ساحت مقدس علی‌بن‌موسی‌الرضا(ع) فقط در این مضجع شریف خلاصه نمی‌شود. دبیر ورزش‌های زورخانه‌ای و کشتی پهلوانی خراسان رضوی با سابقه یک دهه خدمت در حرم مطهر رضوی داشتن یک خانواده خوب مثل همسر و فرزندان را عنایت حضرت به خود می‌داند و معتقد است: «لباس خادمی حضرت حرمت دارد و حفظ آن واجب است. پوشیدن این لباس وظیفه را برای خادمان این بارگاه ملکوتی بیشتر می‌کند. یک خادم باید از خیلی کارها که در شأن او نیست، پرهیز کند و خودش را نوکر زائر و مجاور بداند. من مدت 10 سال است که در بخش دربانان توفیق خدمت دارم، هر وقت برای خدمت در صحن حضور می‌یابم اغلب پاسخگوی سوالات متفاوت زائران هستم و این وظیفه من را بیشتر می‌کند تا اطلاعاتم را در مورد حرم‌شناسی بالا ببرم و همچنین صحه‌صدری در راهنمایی زائران داشته باشم».



جشن‌های زیر سایه خورشید
جشن‌های زیر سایه خورشید هر ساله با همکاری تشکل‌های مردمی در هزاران نقطه جغرافیایی برگزار می‌شوند و تعدادی خادم، مبلغ مذهبی و مدیر در قالب کاروان بستر شادی مومنانه را در اکثر نقاط کشور حتی در شرایط بحران جهانی کرونا فراهم می‌کنند. آقای جلیلیان هم که در کنار خدمت خود در حرم مطهر رضوی همرمان با دهه کرامت با این کاروان‌ها همراه بوده در این‌باره چنین می‌گوید: «من همراه کاروان زیر سایه خورشید به شهرهای مازندران، بوشهر و یزد رفته‌ام. این حرکت فرهنگی کار بسیار بزرگی از سوی آستان قدس است. خیلی از زائران که در سال نمی‌توانند به مشهد بیایند با رفتن خدّام و بردن پرچم به محافل و جاهایی که تعیین شده، موجب خشنودی آنها می‌شود. گاهی که در بیمارستان‌ها بالای سر مریض‌ها می‌رویم آنها بسیار خوشحال شده و از شوق اشک شادی می‌ریزند».
https://www.razavi.news/vdcewe8f.jh8xoi9bbj.html
razavi.news/vdcewe8f.jh8xoi9bbj.html
کد مطلب ۷۳۴۹۲
ارسال نظر
نام شما

آدرس ايميل شما