خبرگزاری رضوی گزارش می دهد؛
نور هدایت از پشت دیوار های زندان/مبارزه امام عسکری(ع) با جعل حدیث و شبه افکنی در آیات قرآن
خبرگزاری رضوی- زهرا رفعتی؛ امروز مصادف با هشتم ربیع الثانی سالروز ولادت امام حسن عسکری، یازدهمین خورشید آسمان امامت و ولایت است، امامی که در اوان جوانی و وقتی فقط ۲۸ سال سن داشتند به شهادت رسیدند و دوران امامتشان تنها 6 سال طول کشید.
در واقع و به طور کلی دوران عمر ۲۹ ساله امام حسن عسکری (ع) به سه دوره تقسیم میگردد: دوره اول ۱۳ سال است که زندگی آن حضرت در مدینه گذشت. دوره دوم ۱۰ سال در سامرا قبل از امامت. دوره سوم نزدیک ۶ سال امامت آن حضرت میباشد.
امام حسن عسکری (ع) از شش سال دوران امامتشان ، سه سال را در زندان گذرانید. زندانبان آن حضرت صالح بن وصیف دو غلام ستمکار را بر امام گماشته بود، تا بتواند آن حضرت را - به وسیله آن دو غلام - آزار بیشتری دهد، اما آن دو غلام که خود از نزدیک ناظر حال و حرکات امام بودند تحت تأثیر آن امام بزرگوار قرار گرفته به صلاح و خوش رفتاری گراییده بودند.
مادر بزرگوار حضرت، پاکترین، پارساترین، پاکدامن ترین و والاترین بانوی زمان خود بودند و راویان، ایشان را از بانوان عارفه و صالحه برشمردهاند. نام مادر امام را حُدَیث یا حدیثه گفتهاند. برخی منابع مهم نام وی را حدیث یا سلیل که ممکن است لقب او باشد، ذکر کردهاند.
دوران بابرکت زندگی و امامت حضرت را از حساس ترین دوران تاریخ اسلام برشمرده اند زیرا فرقه های گوناگون و مکاتب انحرافی در این عصر گسترش یافته بودند و تلاش بسیاری برای گمراهی مسلمانان از سوی دشمنان به انجام می رسید. اقداماتی از جمله جعل حدیث و روایات و شبهه افکنی در خصوص آیات قرآن کریم موجب شد تا ایشان به تبیین دقیق اصول اعتقادی پرداخته و تفسیر محکمی از قرآن ارائه دهند.
ویژگی های منحصر به فرد امام
امام حسن عسکری (ع) در سنین کودکی (سال ۲۳۳ یا ۲۳۶ قمری) به همراه پدرشان توسط حاکم وقت به عراق فراخوانده شد و در شهر سامرا آن ها را تحت نظر قرار دادند. ایشان بیشتر عمر خود را در این شهر به سر برد و تنها امامی هستند که نتوانستند در طول عمرشان به سفر حج برود.
دربارۀ ویژگیهای آن حضرت آوردهاند: با آن که جوان بودند، بزرگان قریش و دانشمندان زمان خود را تحت تاثیر و نفوذ قرار میدادند به صورتی که دوست و دشمن به برتری ایشان در دانش، بردباری، بخشش، پارسایی، پروای الهی و دیگر مکارم اخلاقی باور داشتند.
برخی از کرامات امام حسن عسکری علیه السلام
در کشف الغمه فی معرفه الائمه جلد 3، آمده است که محمدبن ربیع شبستانی گفته است: «روزی در اهواز با یکی از ثنوی ها (دوگانه پرستان) به مباحثه و مناظره پرداختم، پس از این که به سامرا رفتم متوجه شدم مقداری حرف های وی در دلم من تاثیر گذاشته است و در این حال در منزل «احمدبن خصیب» نشسته بودم که امام عسگری (ع) از مراسمی عمومی برگشتند و بدون اینکه بدانند من با چه کسی صحبت می کرده ام، به من نگریستند و با انگشت مبارک خود به من اشاره کردند و فرمدند: «اَحَدٌ احَدٌ، فَوَحِّدهُ؛ (خدا) یکتاست، یکتاست، پس او را یکی بدان» و پس از این که امام این را فرمودند من از هوش رفتم.»
حضرت سفارش خاصی به نمار شب میکنند که تأثیر خاصی در رسیدن انسان به حقتعالی دارد؛ چنانچه خداوند به بیداری شب سفارش میکند، تا انسان به مقام محمود برسد. امام این حقیقت را با تعبیر شفافتری بیان میکنند، و آن سیر معنوی را میتوان از کلام امام استفاده کرد و عرفان عملی نیز به این امر تأکید میکند.
خواندن نوشته ی بدون رنگ
در مناقب به نقل از محمدبن عیاش آمده است که وی می گوید: «چند نفر بودیم که در مورد معجزات امام عسگری (ع) با هم گفتگو می کردیم، در این بین فردی ناصبی نیز حاضر بود و گفت: من نوشته ای بدون مرکب می نویسم، اگر امام توانست پاسخ آن را بدهد من می پذیرم که او برحق است.
ما سؤالاتی داشتیم که نوشتیم و ناصبی نیز بدون مرکب روی برگه ای مطلب خود را نوشت و آن را جزو نامه ها به خدمت امام عسگری (ع) فرستادیم. در اندک زمانی امام پاسخ سوالات ما را نوشتند و بر روی برگه ی مربوط به آن فرد ناصبی، اسم او و اسم پدر و مادرش را نوشتند، آن فرد ناصبی چون آن نوشته ها را بر روی کاغذ سفید خود دید از هوش رفت و هنگامی که به هوش آمد به حق اعتقاد پیدا کرد و در زمره ی شیعیان امام قرار گرفت.»
تو مالِک خانه ی همسایه ات می شوی
در کشف الغمه جلد 3 آمده است که عمربن ابی مسلم روایت کرده است که: «سمیع مسمعی همسایه دیوار به دیوار من بود و من را بسیار آزار می داد؛ به امام عسگری (ع) نامه ای نوشتم و تقاضا کردم دعایی بفرمایند تا خداوند فرجی عنایت کند. پس از آن امام پاسخ دادند: تو را به گشایشی سریع بشارت می دهم، تو (به زودی) مالک خانه ی همسایه ای که ذکرش را کردی خواهی شد!
وپس گذر مدتی همسایه ام فوت نمود و من منزل او را خریدم و پیشگویی امام نیز به حقیقت پیوست.
کتاب های شاخص در مورد امام
کتاب زندگانی امام حسن عسکری (ع) از ولادت تا شهادت نوشته سید محمد کاظم قزوینی فرزند مرحوم آیتاللَّه حاج سید محمد ابراهیم موسوی حایری قزوینی از مشاهیر خطباء، محدثین، مبلغین، مروجین و نویسندگان معاصر در سال ۱۳۰۸ش به دنیا آمد و در سال ۱۳۷۳ در گذشت. او هفت سال در کویت اقامت کرد و به خدمات تبلیغی و تألیفی اشتغال داشت و پس از بازگشت به ایران و چند بار برای ارشاد و تبلیغ دین، به استرالیا سفر کرد.
وفاه الامام الحسن بن علی العسکری (ع)، نوشته محمدبنعبدالله خطیبحرانی، از فقهای شیعه بحرین در قرن یازده و دوازده قمری است که به سرگذشت امام حسن عسکری (ع) امام یازدهم شیعیان پرداخته و و آن را تدوین کرده است. در این اثر نخست ابعاد زندگی امام عسکری (ع) را بر شمرده و کنیهها و القاب ایشان را ذکر کرده و کلمات حکمتآمیز آن حضرت را بیان میکند. بخش بعدی مربوط به زندگینامه اهلبیت (ع) است و در پایان نوشتار با آوردن متن اصلی کتاب وفات امام حسن عسکری (ع) محتویات این اثر را مورد بررسی قرار میدهد. متن زیارت امام ابی محمد، حسن بن علی العسکری (ع) در این مجموعه از مطالب ارزشمند به حساب میآید.
وفاه الامام الحسن بن علی العسکری (ع)، نوشته محمد بن عبدالله خطی بحرانی، با تحقیق ابراهیم سید صالح شریفی، به زبان عربی در ۱۴۰ صفحه توسط انتشارات دار زینالعابدین در قم به چاپ رسیده است.
کتاب زندگی امام حسن عسکری (ع)، اثر دیگری برگرفته از کتاب شیخ عباس قمی با گردآوری شیما امین است که با زبانی ساده و بیانی روان به رشته تحریر درآمده است. این کتاب در ۴۲ صفحه توسط نشر زرینآرا به چاپ رسیده است.
کتاب زندگینامه امام حسن عسکری (ع)، نوشته مجتبی عبدی اسکندری تربقان، شعر مریم جباری و تصویرگری زهره سیدمراغه، در ۱۲ صفحه توسط نشر آفرینگل منتشر شده است.
شهادت
در اینباره که آیا امام به مرگ طبیعی بدرود حیات گفته یا به شهادت رسیده است، اختلاف نظرهایی وجود دارد؛ گرچه بنا به نقل طبرسی، برخی از علمای شیعه با استناد به این سخن امام صادق (ع) که فرمود: «ما منّا الّا مَسموم أو مَقتول» حتی درباره امامانی که روایتی درباره شهادتشان در دست نیست، بر این باورند که خلفای جور، آنان را به شهادت رساندهاند.
در واقع و به طور کلی دوران عمر ۲۹ ساله امام حسن عسکری (ع) به سه دوره تقسیم میگردد: دوره اول ۱۳ سال است که زندگی آن حضرت در مدینه گذشت. دوره دوم ۱۰ سال در سامرا قبل از امامت. دوره سوم نزدیک ۶ سال امامت آن حضرت میباشد.
امام حسن عسکری (ع) از شش سال دوران امامتشان ، سه سال را در زندان گذرانید. زندانبان آن حضرت صالح بن وصیف دو غلام ستمکار را بر امام گماشته بود، تا بتواند آن حضرت را - به وسیله آن دو غلام - آزار بیشتری دهد، اما آن دو غلام که خود از نزدیک ناظر حال و حرکات امام بودند تحت تأثیر آن امام بزرگوار قرار گرفته به صلاح و خوش رفتاری گراییده بودند.
مادر بزرگوار حضرت، پاکترین، پارساترین، پاکدامن ترین و والاترین بانوی زمان خود بودند و راویان، ایشان را از بانوان عارفه و صالحه برشمردهاند. نام مادر امام را حُدَیث یا حدیثه گفتهاند. برخی منابع مهم نام وی را حدیث یا سلیل که ممکن است لقب او باشد، ذکر کردهاند.
دوران بابرکت زندگی و امامت حضرت را از حساس ترین دوران تاریخ اسلام برشمرده اند زیرا فرقه های گوناگون و مکاتب انحرافی در این عصر گسترش یافته بودند و تلاش بسیاری برای گمراهی مسلمانان از سوی دشمنان به انجام می رسید. اقداماتی از جمله جعل حدیث و روایات و شبهه افکنی در خصوص آیات قرآن کریم موجب شد تا ایشان به تبیین دقیق اصول اعتقادی پرداخته و تفسیر محکمی از قرآن ارائه دهند.
ویژگی های منحصر به فرد امام
امام حسن عسکری (ع) در سنین کودکی (سال ۲۳۳ یا ۲۳۶ قمری) به همراه پدرشان توسط حاکم وقت به عراق فراخوانده شد و در شهر سامرا آن ها را تحت نظر قرار دادند. ایشان بیشتر عمر خود را در این شهر به سر برد و تنها امامی هستند که نتوانستند در طول عمرشان به سفر حج برود.
دربارۀ ویژگیهای آن حضرت آوردهاند: با آن که جوان بودند، بزرگان قریش و دانشمندان زمان خود را تحت تاثیر و نفوذ قرار میدادند به صورتی که دوست و دشمن به برتری ایشان در دانش، بردباری، بخشش، پارسایی، پروای الهی و دیگر مکارم اخلاقی باور داشتند.
برخی از کرامات امام حسن عسکری علیه السلام
در کشف الغمه فی معرفه الائمه جلد 3، آمده است که محمدبن ربیع شبستانی گفته است: «روزی در اهواز با یکی از ثنوی ها (دوگانه پرستان) به مباحثه و مناظره پرداختم، پس از این که به سامرا رفتم متوجه شدم مقداری حرف های وی در دلم من تاثیر گذاشته است و در این حال در منزل «احمدبن خصیب» نشسته بودم که امام عسگری (ع) از مراسمی عمومی برگشتند و بدون اینکه بدانند من با چه کسی صحبت می کرده ام، به من نگریستند و با انگشت مبارک خود به من اشاره کردند و فرمدند: «اَحَدٌ احَدٌ، فَوَحِّدهُ؛ (خدا) یکتاست، یکتاست، پس او را یکی بدان» و پس از این که امام این را فرمودند من از هوش رفتم.»
حضرت سفارش خاصی به نمار شب میکنند که تأثیر خاصی در رسیدن انسان به حقتعالی دارد؛ چنانچه خداوند به بیداری شب سفارش میکند، تا انسان به مقام محمود برسد. امام این حقیقت را با تعبیر شفافتری بیان میکنند، و آن سیر معنوی را میتوان از کلام امام استفاده کرد و عرفان عملی نیز به این امر تأکید میکند.
خواندن نوشته ی بدون رنگ
در مناقب به نقل از محمدبن عیاش آمده است که وی می گوید: «چند نفر بودیم که در مورد معجزات امام عسگری (ع) با هم گفتگو می کردیم، در این بین فردی ناصبی نیز حاضر بود و گفت: من نوشته ای بدون مرکب می نویسم، اگر امام توانست پاسخ آن را بدهد من می پذیرم که او برحق است.
ما سؤالاتی داشتیم که نوشتیم و ناصبی نیز بدون مرکب روی برگه ای مطلب خود را نوشت و آن را جزو نامه ها به خدمت امام عسگری (ع) فرستادیم. در اندک زمانی امام پاسخ سوالات ما را نوشتند و بر روی برگه ی مربوط به آن فرد ناصبی، اسم او و اسم پدر و مادرش را نوشتند، آن فرد ناصبی چون آن نوشته ها را بر روی کاغذ سفید خود دید از هوش رفت و هنگامی که به هوش آمد به حق اعتقاد پیدا کرد و در زمره ی شیعیان امام قرار گرفت.»
تو مالِک خانه ی همسایه ات می شوی
در کشف الغمه جلد 3 آمده است که عمربن ابی مسلم روایت کرده است که: «سمیع مسمعی همسایه دیوار به دیوار من بود و من را بسیار آزار می داد؛ به امام عسگری (ع) نامه ای نوشتم و تقاضا کردم دعایی بفرمایند تا خداوند فرجی عنایت کند. پس از آن امام پاسخ دادند: تو را به گشایشی سریع بشارت می دهم، تو (به زودی) مالک خانه ی همسایه ای که ذکرش را کردی خواهی شد!
وپس گذر مدتی همسایه ام فوت نمود و من منزل او را خریدم و پیشگویی امام نیز به حقیقت پیوست.
کتاب های شاخص در مورد امام
کتاب زندگانی امام حسن عسکری (ع) از ولادت تا شهادت نوشته سید محمد کاظم قزوینی فرزند مرحوم آیتاللَّه حاج سید محمد ابراهیم موسوی حایری قزوینی از مشاهیر خطباء، محدثین، مبلغین، مروجین و نویسندگان معاصر در سال ۱۳۰۸ش به دنیا آمد و در سال ۱۳۷۳ در گذشت. او هفت سال در کویت اقامت کرد و به خدمات تبلیغی و تألیفی اشتغال داشت و پس از بازگشت به ایران و چند بار برای ارشاد و تبلیغ دین، به استرالیا سفر کرد.
وفاه الامام الحسن بن علی العسکری (ع)، نوشته محمدبنعبدالله خطیبحرانی، از فقهای شیعه بحرین در قرن یازده و دوازده قمری است که به سرگذشت امام حسن عسکری (ع) امام یازدهم شیعیان پرداخته و و آن را تدوین کرده است. در این اثر نخست ابعاد زندگی امام عسکری (ع) را بر شمرده و کنیهها و القاب ایشان را ذکر کرده و کلمات حکمتآمیز آن حضرت را بیان میکند. بخش بعدی مربوط به زندگینامه اهلبیت (ع) است و در پایان نوشتار با آوردن متن اصلی کتاب وفات امام حسن عسکری (ع) محتویات این اثر را مورد بررسی قرار میدهد. متن زیارت امام ابی محمد، حسن بن علی العسکری (ع) در این مجموعه از مطالب ارزشمند به حساب میآید.
وفاه الامام الحسن بن علی العسکری (ع)، نوشته محمد بن عبدالله خطی بحرانی، با تحقیق ابراهیم سید صالح شریفی، به زبان عربی در ۱۴۰ صفحه توسط انتشارات دار زینالعابدین در قم به چاپ رسیده است.
کتاب زندگی امام حسن عسکری (ع)، اثر دیگری برگرفته از کتاب شیخ عباس قمی با گردآوری شیما امین است که با زبانی ساده و بیانی روان به رشته تحریر درآمده است. این کتاب در ۴۲ صفحه توسط نشر زرینآرا به چاپ رسیده است.
کتاب زندگینامه امام حسن عسکری (ع)، نوشته مجتبی عبدی اسکندری تربقان، شعر مریم جباری و تصویرگری زهره سیدمراغه، در ۱۲ صفحه توسط نشر آفرینگل منتشر شده است.
شهادت
در اینباره که آیا امام به مرگ طبیعی بدرود حیات گفته یا به شهادت رسیده است، اختلاف نظرهایی وجود دارد؛ گرچه بنا به نقل طبرسی، برخی از علمای شیعه با استناد به این سخن امام صادق (ع) که فرمود: «ما منّا الّا مَسموم أو مَقتول» حتی درباره امامانی که روایتی درباره شهادتشان در دست نیست، بر این باورند که خلفای جور، آنان را به شهادت رساندهاند.