خبرگزاری رضوی- بهمن دهستانی؛ ماه گذشته بود که ناگهان نشریه فرانسوی شارلی ابدو اعلام کرد تصمیم دارد دوباره کاریکاتورهای موهن به مقام نبی مکرم اسلام(ص) را منتشر سازد. این هفته نامه فرانسوی درست یک روز پیش از محاکمه کسانی که به مشارکت در حمله پنج سال پیش به دفتر این مجله و قتل اعضای تحریریه آن متهم بودند بار دیگر کاریکاتورهای موهن خود را منتشر ساخت.
سردبیر شارلی در توجیه تکرار این اقدام و هتک دوباره مقام حضرت رسول اسلام(ص) اظهار داشت بازنشر این کاریکاتورها برای یادآوری دفاع این نشریه از آزادی بیان بوده و نشان می دهد که آنان از آزادی بیان دست نکشیده اند و تشکیل دادگاه و محاکمه عناصر حمله خونین به این نشریه هم دلیل خوبی برای این کار بوده است.

ماجرا از کجا آغاز شد؟
پنج سال پیش، پس از اینکه این نشریه فکاهی کاریکاتورهای رسول رحمت را که پیش‌تر در یک روزنامه دانمارکی چاپ شده بودند منتشر کرد، دو برادر مسلمان به نام های سعید و شریف کوآشی مسلحانه به دفتر این نشریه حمله بردند و دوازده نفر از جمله سردبیر را از پای درآوردند.
یک هفته بعد از این حمله خونین، نشریه شارلی شماره بعد از حادثه را با کاریکاتوری از پیامبر اکرم(ص) در هشت میلیون نسخه منتشر کرد و در سراسر اروپا توزیع کرد و تعدادی از سیاستمداران فرانسوی و غربی این شماره موهن را بصورت نمادین به همراه خود در دست می گرفتند.
اقدامات نشریه فرانسوی شارلی ابدو در تحریک مسلمانان به این موارد محدود نیست و سابقه زیادی در اهانت به مقدسات مسلمانان دارد و جالب آنکه هر بار هم با واکنش هایی از ناحیه جامعه مسلمان فرانسه مواجه بوده است.
اما سیر اسلام ستیزی در فرانسه و اروپا ابعاد بسیار گسترده تری از یک هفته نامه طنز دارد. جمهوری فرانسه که در نیمه دوم قرن بیستم میلادی مهد آزادی بیان و تحمل بالای انواع ایدئولوزی ها شناخته می شد و خود را پرظرفیت ترین کانون تضارب آراء در جهان عنوان میکرد با رشد جامعه مسلمانان در این کشور جهت دیگری به خود گرفت.
مطابق آمارها فرانسه در میان تمام کشورهای اروپایی دارای بیشترین جمعیت مسلمان است و تنها ساکنان مسلمان حومه پاریس بالغ بر یک میلیون نفر برآورد می شوند.
تاریخ استعمار فرانسه در آفریقا و آسیا این کشور را از مناسبات گسترده با جهان اسلام برخوردار کرده است. عملکرد فرانسه در قبال استقلال الجزایر و رفتار این کشور با مسلمانان مبارز این کشور نماد رابطه جمهوری فرانسه با جهان اسلام تلقی میگردد.
سال ها است که الجزایری ها خواستار عذرخواهی رسمی مقامات پاریس بخاطر کشتارهای سال های استقلال این کشور از فرانسه هستند.
همزمان مهاجرت مسلمانان کشورهای شمال آفریقا در طول سال های قرن بیستم به فرانسه و نیز موج جدید مهاجرت ها از خاورمیانه به اروپا در طول دو دهه قرن حاضر نسل های جدید از مهاجران مسلمان را در دو کشور بزرگ فرانسه و آلمان ساکن کرده است.

توسعه اسلام سلفی وهابی در فرانسه
این ظرفیت ها برخی کشورهای اسلامی همچون عربستان سعودی، ترکیه، قطر و امارات را به فکر سرمایه گذاری بر روی این جوامع انداخت و حمایت های مالی فراوانی را به تأسیس مساجد و مراکز اسلامی در اروپا اختصاص داد.
در یک طرح چند صدها میلیون یورویی در دوره ریاست جمهوری نیکلاس سارکوزی، امیر قطر متعهد شده بود به نوسازی محلات فقیر مسلمان نشین حومه پاریس بپردازد.
همزمان عربستان با اعزام مستمر و پیاپی مبلغان و امامان جماعت سلفی و وهابی به مساجد و مراکز تازه تأسیس توسط پادشاه سعودی، سعی در حفظ نام و نفوذ خود در میان جامعه مسلمان فرانسه میکرد.
این فرایند موجب وابسته شدن حیات اجتماعی و دینی مسلمانان فرانسوی به برنامه ها و رویکردهای کشورهای بزرگ اسلامی رقیب می شد.
در این رابطه عبدالرحمن مکاوی استاد مسلمان روابط بین الملل دانشگاه در فرانسه هفته گذشته به شبکه فرانس24 گفت مساجد فرانسه هر کدام تبدیل به مراکز تبلیغات با رویکرد و وابستگی های ویژه خود شده اند و بر این اساس اسلام سعودی، یا اماراتی یا ترکی یا آفریقایی را نمایندگی و ترویج میکنند و دولت فرانسه برای غلبه بر این بحران باید با شدت با اسلام سلفی مقابله نماید.

دلایل ظاهری و ریشه های واقعی ستیز در فرانسه
بر این اساس مهم ترین دلیل اصرار فرانسه به ادامه توهین به مقدسات اسلامی بنا بر ادعای مقامات پاریس مبارزه با افراط گرایی اسلامی یا رادیکالیسم بوده است. در این مسیر امانوئل ماکرون ماه گذشته با بکار بردن اصطلاح "تروریسم اسلامی" واکنش های زیادی را برانگیخت تا آنجا که شیخ الأزهر خواستار عدم استفاده از این اصطلاح اشتباه توسط دولتمردان فرانسه شد و آن را خطای بزرگی توصیف کرد.
اما در فاصله اندکی از آن تعبیر، امانوئل مکرون در جریان مراسم تجلیل از معلم به قتل رسیده توسط جوان کم سن و سال مسلمان چچنی تبار ضمن دفاع از آنچه آزادی بیان می خواند و مجاز شمردن انتشار کاریکاتورها، گفت: "اسلام در بحران عمیقی به‌سر می‌برد".
اگر براستی دلیل فرانسه برای ادامه و اصرار بر توهین به مقدسات پیروان دین بزرگ اسلام که پرشتاب ترین آیین در سراسر اروپا و غرب به شمار می رود دفاع از ارزش هایی همچون آزادی بیان و مقابله با افراط گرایی باشد باید اذعان نمود این کشور در گردابی از افراط و تعصب و تعمیق رفتارهای خشوت بار گرفتار آماده است که بر وخامت آن روز به روز افزوده می گردد آنچنان با گذشت 5 سال از قتل 12 نفر روزنامه نگار باز هم این سیر متوقف نشده بلکه ابعاد دردناک بیشتری یافته است.
به نظر می رسد سکولاریسم متعصب و سلفی ایسم خشن بطور متقابل در حال بازتولید و توسعه و دامن زدن به رفتارهای یکدیگر هستند.
شاید بیان دکتر محمدجواد ظریف وزیر خارجه ایران در واکنش به واقعه اهانت دوباره به نبی رحمت(ص) خطاب به دولتمردان فرانسه ناظر به یادآوری خطای بزرگ اروپا و غرب در این مسئله باشد.
وزیر خارجه جمهوری اسلامی ایران در توئیتی متذکر شد: "مسلمانان، قربانیان اصلی «فرقه نفرت» [وهابیت] هستند؛ فرقه‌ای که رژیم‌های استعمارگر به آن‌ قدرت بخشیدند و توسط عمالشان به همه‌جا صادر کردند. توهین به ۱.۹ میلیارد مسلمان- و مقدسات آن‌ها- به واسطه جنایات شنیع این افراط‌گرایان، سوءاستفاده‌ای فرصت‌طلبانه از آزادی بیان است. این‌چنین اقداماتی تنها بر آتش افراط‌گرایی می‌دمد".