در شب میلاد امام رضا(ع) صورت گرفت؛
شعرخوانی عاشقان امام رضا (ع) در محفل شعر ارادت
به گزارش خبرنگار خبرگزاری رضوی، در شب میلاد امام رضا(ع) میدان شهدای مشهد، جایی که شهدای گمنام آرام گرفته اند، به محفل باشکوهی از شعر و هنر و ارادت تبدیل شد.به همت بنیاد بین‌المللی امام رضا (ع) و دفتر شعر این بنیاد، جمعی باشکوه از شاعران، زائران و عاشقان اهل‌بیت (ع) در کنار هم گرد آمدند تا میلاد امام رضا (ع) را با زبان شعر و هنر جشن بگیرند. بیش از ۲۱۰ شاعر از مشهد، خراسان رضوی و شهرهای سراسر ایران، زن و مرد، جوان و پیشکسوت، در این محفل حضور داشتند؛ هر یک با دلی سرشار از محبت و کلماتی که از عمق جانشان برمی‌آمد.
استادان بزرگ شعر و ادب کشور، همچون استاد مجاهدی و استاد غفورزاده شفق، نیز در جمع حضور داشتند. نگاه‌های عمیق و مهربانشان بر صحنه دوخته شده بود؛ شعرهای جوان‌ترها را با دقت گوش می‌دادند و با تجربه گرانقدر خود، حضورشان گرمای خاصی به مجلس بخشیده بود.
شاعران یکی پس از دیگری پشت تریبون می‌آمدند. نام‌های آشنایی چون سید محمدجواد شرافت، سید احمد حسینی، عاطفه سادات موسوی، عالیه محرابی، سعید سلیمان‌پور و دیگر شاعران برجسته کشور، دل‌های مشتاق را به وجد می‌آوردند. شعرهایی که خوانده می‌شد، گاه از دلتنگی می‌گفت، گاه از کرامت امام رضا (ع)، گاه از معجزه و عنایت، و گاه از غربت و مظلومیت امام. هر شعر پلی بود میان دل شاعر و دل شنونده؛ پلی از نور و ایمان.
جمعیت پرشور حاضر، زائران و مجاوران حرم امام رضا (ع)، با هر بیت، با هر مصرع، واکنش نشان می‌دادند. گاهی با لبخند، گاهی با اشک، گاهی با صلوات و کف زدن. فضا چنان پر از معنویت و شور بود که انگار ستاره‌های آسمان هم پایین آمده بودند تا شریک این لحظه‌ها شوند.
شاعران جوان با شوق می‌خواندند و نگاهشان پر از احترام به پیشکسوتان بود. هر کدام داستانی داشتند؛ خاطره‌ای از زیارت، حسرتی برای سفر، آرزویی در دل. پیشکسوتان با شعرهای پخته و پرمعنا، دل‌ها را آرام می‌کردند و نسلی تازه را به عمق شعر آیینی دعوت می‌نمودند.
اما این شب، تنها یک محفل ادبی نبود. شبی بود که شعر و ایمان، هنر و عشق در هم تنیده شد. در کنار مزار شهدای گمنام، هر واژه انگار نوری می‌شد و از دل میدان شهدا رو به سوی گنبد طلایی می‌رفت؛ تا شاید سهمی از نگاه مهربان حضرت رضا (ع) بگیرد.
حجت‌الاسلام سید حسین سیدی، مدیر دفتر شعر بنیاد بین‌المللی امام رضا (ع) در این محفل بیت شعری گفت که «چه باک از آتش قهر خدا دارم؟ به دریای بلایت هم هرگز نمی‌ترسم که من هم کشتی و هم ناخدا دارم؛ رضا دارم.» این ابیات به زیبایی فضای مجلس را شاعرانه و معنوی کرد.
وی بیان داشت: امروز مفتخر هستیم که در خدمت بیش از ۲۱۰ شاعر بلندمرتبه هستیم. از این جمع ارزشمند، حدود ۲۰ نفر برای شعرخوانی دعوت شده‌اند تا در محضر عاشقان اهل‌بیت (ع) شعرهای خود را تقدیم کنند.
وی در ادامه سخنانش بر اهمیت مردمی‌بودن این مراسم تأکید کرد و گفت: آنچه این محفل را برای ما لذت‌بخش‌تر کرده، حضور صمیمانه مردم عادی است. این جمعیت پرشور که از دل و جان آمده‌اند، به ما انرژی مضاعف داده‌اند. برنامه امشب به همت مردم برگزار شد، بدون وابستگی به تشریفات رسمی، و این رمز موفقیت و اثرگذاری چنین رویدادهایی است.
حجت‌الاسلام سیدی در بخشی دیگر از سخنانش بر اهمیت پیوند هنر و اندیشه تأکید کرد و گفت: مقام معظم رهبری همواره بر نقش بی‌بدیل هنر در انتقال مفاهیم عمیق اعتقادی تأکید دارند. ما وظیفه داریم با زبان هنر، مفاهیم عمیق و ارزشمند دینی و معرفتی را به دل‌ها برسانیم. این محافل، نه‌تنها گردهمایی شاعران که جشن اندیشه، عشق و ایمان هستند.
این محفل نشان داد که شعر و هنر همچنان از قدرتمندترین ابزارها برای رساندن پیام ایمان و عشق هستند؛ ابزاری که می‌تواند دل‌ها را به هم نزدیک کند، مرزها را بردارد و شعله محبت اهل‌بیت (ع) را زنده نگه دارد.
بنیاد بین‌المللی امام رضا (ع) و دفتر شعر آن با برگزاری چنین برنامه‌هایی، رسالتی ارزشمند را به دوش می‌کشند؛ رسالتی که بدون شک در سال‌های آینده نیز ثمرات شیرین و ماندگار خود را نشان خواهد داد.
