گزارش رضوی در سالروز وفات عبدالعظیم حسنی؛
امام رضا(ع) به واسطه عبدالعظیم حسنی چه پیامی را برای شیعیان فرستاد؟
زهرا مرادوند: به گزارش رضوی؛ سالروز وفات "سیدالکریم" عالم برجسته سادات حسنی است همان بزرگ مردی از سلاله پاکان که با وفاتش، عطر کربلا از شهرری به مشام میرسد و زیارتش همسنگ نینوا قلمداد میشود همانطور که در برخی روایات ثواب زیارت قبر او برابر با ثواب زیارت قبر امام حسین(ع) دانسته شده است.
کسی که از سادات حسنی و از راویان حدیث این مرز و بوم؛ بود و نسب او با چهار واسطه ، به امام حسن مجتبی(ع) میرسد.در زهد و پارسائی ایشان بزرگان دین معترفند و نقل است که عبدالعظیم حسنی با ادب، خضوع، حیا و تواضع به مجلس امام جواد(ع) یا امام هادی(ع) وارد میشد و امام نیز او را کنار خویش مینشاند و از احوالش سؤال میکرد؛ که این حجم از محبت امامان به ایشان نشان از جایگاه معنوی و اخلاقی عبدالعظیم دارد.
او به شاه عبدالعظیم و سیدالکریم شهرت دارد و عظمت و صدق روایاتش از آن جهت است که ایشان در زمان حیات خود، امام رضا(ع) و امام جواد(ع) را درک کرده و نقل است که ایمان خویش را بر امام هادی(ع) عرضه داشت و در زمان آن امام همام وفات یافت تا حرمش در شهر ری و زیارتگاه شیعیان و عاشقان اهل بیت علیهم السلام باشد.
شیخ مفید در کتاب خویش، پیام جامع، آموزنده و جالبی را از امام رضا علیهالسلام آورده است؛ امام(ع) این پیام را به وسیله حضرت عبدالعظیم حسنی(ع) به شیعیان و دوستداران اهل بیت(ع) فرستادهاند.
متن پیام این است:
بسم الله الرحمن الرحیم
ای عبدالعظیم! سلام گرم مرا به دوستدارانم برسان و به آنان بگو: در دلهای خویش برای شیطان راهی نگشایند.
و آنان را به راستگویی در گفتار و ادای امانت و سکوت پرمعنا و ترک درگیری و جدال در کارهای بیهوده و بی فایده فراخوان.
و به صله رحم و رفت و آمد با یکدیگر و رابطه گرم و دوستانه با هم دعوت کن، چرا که این کار باعث تقرب به خدا و من و دیگر اولیاء اوست.
دوستان ما نباید فرصتهای گرانبهای زندگی و وقت ارزشمند خود را به دشمنی با یکدیگر تلف کنند. من با خود عهد کردهام که هر کس مرتکب اینگونه امور شود یا به یکی از دوستانم و رهروانم خشم کند و به او آسیب رساند از خدا بخواهم که او را به سختترین کیفر دنیوی مجازات کند و در آخرت نیز اینگونه افراد از زیانکاران خواهند بود.
به دوستان ما توجه ده که خدا نیکوکرداران آنان را مورد بخشایش خویش قرار داده و بدکاران آنان را جز، آنهایی که بدو شرک ورزند و یا یکی از دوستان ما را برنجانند و یا در دل نسبت به آنان کینه بپرورند، همه را مورد عفو قرار خواهد داد اما از آن سه گروه نخواهد گذشت و آنان را مورد بخشایش خویش قرار نخواهد داد.
جز اینکه از نیت خود بازگردند و اگر از این اندیشه و عمل زشت خویش بازگردند، مورد آمرزش خواهند بود اما اگر همچنان باقی باشند، خداوند روح ایمان را برای همیشه از دل آنان خارج ساخته و از ولایت ما نیز بیرون خواهد برد و از دوستی ما اهل بیت(ع) نیز بی بهره خواهند بود و من از این لغزشها به خدا پناه می برم.
آری، سیدالکریم به شیوایی راوی حدیث و روايات متقن از امامان همعصر خود بوده و در تمام مراحل زندگی به تربیت شاگردان و تعلیم شیعیان پرداخت و شیخ صدوق، مجموعه روایات وی را با عنوان جامع اخبار عبدالعظیم گردآوری کرده تا سندی محکم برای تمام نسلها باشد.
در عظمت و بزرگی شأن همین بس که امام هادی(ع) در سفری که عبدالعظیم به سامرا داشت، او را تصدیق کرد. امام هادی(ع) وی را اینگونه خطاب میکند: یا اباالقاسم! تو به حق ولی ما هستی... تو همان دینی را که پسندیده خداست، انتخاب کردهای... خداوند تو را با گفتار ثابت در دنیا و آخرت تثبیت کند.
که این گفتگو میان امام و عبدالعظیم به حدیث عرض دین مشهور است پس بیجهت نیست که زیارت مرقد و بارگاه ایشان ثوابی همسان کربلای اباعبداللهالحسین(ع) دارد.
در واقع عبدالعظیم حسنی عالمی برجسته و فقیهی جانعالاشراف در موازین شرعی و دین اسلام بودند که در راه کسب فیض و بینش شیعی مجاهدت کرده و از هیچ کوششی فروگذار نکردند به همین دلیل است که ابوتراب رویانی میگوید: شنیدم که ابوحماد رازی میگفت در سامرا بر امام هادی(ع) وارد شدم و از بعضی مسائل حلال و حرام پرسیدم. چون قصد وداع داشتم حضرت فرمود: چنانچه در امور دینی در [تشخیص] حلال و حرام، مسئلهای بر تو دشوار شد، از عبدالعظیم بن عبدالله حسنی سؤال کن و سلام مرا به او برسان
کسی که از سادات حسنی و از راویان حدیث این مرز و بوم؛ بود و نسب او با چهار واسطه ، به امام حسن مجتبی(ع) میرسد.در زهد و پارسائی ایشان بزرگان دین معترفند و نقل است که عبدالعظیم حسنی با ادب، خضوع، حیا و تواضع به مجلس امام جواد(ع) یا امام هادی(ع) وارد میشد و امام نیز او را کنار خویش مینشاند و از احوالش سؤال میکرد؛ که این حجم از محبت امامان به ایشان نشان از جایگاه معنوی و اخلاقی عبدالعظیم دارد.
او به شاه عبدالعظیم و سیدالکریم شهرت دارد و عظمت و صدق روایاتش از آن جهت است که ایشان در زمان حیات خود، امام رضا(ع) و امام جواد(ع) را درک کرده و نقل است که ایمان خویش را بر امام هادی(ع) عرضه داشت و در زمان آن امام همام وفات یافت تا حرمش در شهر ری و زیارتگاه شیعیان و عاشقان اهل بیت علیهم السلام باشد.
شیخ مفید در کتاب خویش، پیام جامع، آموزنده و جالبی را از امام رضا علیهالسلام آورده است؛ امام(ع) این پیام را به وسیله حضرت عبدالعظیم حسنی(ع) به شیعیان و دوستداران اهل بیت(ع) فرستادهاند.
متن پیام این است:
بسم الله الرحمن الرحیم
ای عبدالعظیم! سلام گرم مرا به دوستدارانم برسان و به آنان بگو: در دلهای خویش برای شیطان راهی نگشایند.
و آنان را به راستگویی در گفتار و ادای امانت و سکوت پرمعنا و ترک درگیری و جدال در کارهای بیهوده و بی فایده فراخوان.
و به صله رحم و رفت و آمد با یکدیگر و رابطه گرم و دوستانه با هم دعوت کن، چرا که این کار باعث تقرب به خدا و من و دیگر اولیاء اوست.
دوستان ما نباید فرصتهای گرانبهای زندگی و وقت ارزشمند خود را به دشمنی با یکدیگر تلف کنند. من با خود عهد کردهام که هر کس مرتکب اینگونه امور شود یا به یکی از دوستانم و رهروانم خشم کند و به او آسیب رساند از خدا بخواهم که او را به سختترین کیفر دنیوی مجازات کند و در آخرت نیز اینگونه افراد از زیانکاران خواهند بود.
به دوستان ما توجه ده که خدا نیکوکرداران آنان را مورد بخشایش خویش قرار داده و بدکاران آنان را جز، آنهایی که بدو شرک ورزند و یا یکی از دوستان ما را برنجانند و یا در دل نسبت به آنان کینه بپرورند، همه را مورد عفو قرار خواهد داد اما از آن سه گروه نخواهد گذشت و آنان را مورد بخشایش خویش قرار نخواهد داد.
جز اینکه از نیت خود بازگردند و اگر از این اندیشه و عمل زشت خویش بازگردند، مورد آمرزش خواهند بود اما اگر همچنان باقی باشند، خداوند روح ایمان را برای همیشه از دل آنان خارج ساخته و از ولایت ما نیز بیرون خواهد برد و از دوستی ما اهل بیت(ع) نیز بی بهره خواهند بود و من از این لغزشها به خدا پناه می برم.
آری، سیدالکریم به شیوایی راوی حدیث و روايات متقن از امامان همعصر خود بوده و در تمام مراحل زندگی به تربیت شاگردان و تعلیم شیعیان پرداخت و شیخ صدوق، مجموعه روایات وی را با عنوان جامع اخبار عبدالعظیم گردآوری کرده تا سندی محکم برای تمام نسلها باشد.
در عظمت و بزرگی شأن همین بس که امام هادی(ع) در سفری که عبدالعظیم به سامرا داشت، او را تصدیق کرد. امام هادی(ع) وی را اینگونه خطاب میکند: یا اباالقاسم! تو به حق ولی ما هستی... تو همان دینی را که پسندیده خداست، انتخاب کردهای... خداوند تو را با گفتار ثابت در دنیا و آخرت تثبیت کند.
که این گفتگو میان امام و عبدالعظیم به حدیث عرض دین مشهور است پس بیجهت نیست که زیارت مرقد و بارگاه ایشان ثوابی همسان کربلای اباعبداللهالحسین(ع) دارد.
در واقع عبدالعظیم حسنی عالمی برجسته و فقیهی جانعالاشراف در موازین شرعی و دین اسلام بودند که در راه کسب فیض و بینش شیعی مجاهدت کرده و از هیچ کوششی فروگذار نکردند به همین دلیل است که ابوتراب رویانی میگوید: شنیدم که ابوحماد رازی میگفت در سامرا بر امام هادی(ع) وارد شدم و از بعضی مسائل حلال و حرام پرسیدم. چون قصد وداع داشتم حضرت فرمود: چنانچه در امور دینی در [تشخیص] حلال و حرام، مسئلهای بر تو دشوار شد، از عبدالعظیم بن عبدالله حسنی سؤال کن و سلام مرا به او برسان