معرفی یکی از نویسندگان مدفون در حرم مطهر رضوی؛
سعید تشکری؛ خادم فرهنگی با قلم امام رضایی
خبرگزاری رضوی - آزیتا ذکاء؛ عشق و ارادتی که سعید تشکری به امام رضا(ع) داشت منجر شده بود، همه کارهای انتشارات بهنشر با موضوع امام رضا(ع) به جریان بیفتد و همین عشق و ارادت سبب شد که وی توفیق خادمی حضرت را نیز در بخش کفشداری نصیب خود کند. هرچند که او قبل از اینکه به صورت رسمی خادم این امام همام باشد، خادم فرهنگی امام رئوف بود و بارها اعلام کرده بود که عشق من به حضرت رضا(ع) این است که در حوزه نویسندگی و تألیف، خادم فرهنگی این حضرت باشم و در نهایت نتیجه اخلاص این نویسنده سرشناس خراسانی به امام هشتم(ع) این شد که وی در جوار سلطان خراسان به خاک سپرده شود.
هفته هنر انقلاب اسلامی بهانهای شد تا این هفته در معرفی یکی از مشاهیر مدفون در حرم مطهر رضوی به سراغ این نویسنده برجسته خراسان برویم که برای آشنایی بیشتر با این خادم فرهنگی امام رضا(ع)، گزارش پیشرو از نظرتان میگذرد.

ستارهای از خطّه خراسان
سعید تشکری در سال ۱۳۴۱ در شهرستان قوچان از توابع خراسان رضوی متولّد شد. او از سال ۱۳۶۰ در نخستین سالهای پیروزی انقلاب اسلامی که جوانی ۱۹ ساله بود به نویسندگی و کارگردانی روی آورد.
نویسندگی در عرصههای مختلف
سعید تشکری در عرصههای مختلف قلم زد و عضو کانون ملی منتقدان تئاتر، عضو بینالمللی کانون جهانی تئاتر، مدرس ادبیات نمایشی و داستاننویسی بود.
رماننویسی، مقالهنویسی مطبوعاتی در حوزه ادبیات و هنر، ساخت فیلم و نگارش سریالهای تلویزیونی، نگارش نمایشنامههای رادیویی در ادارهکل نمایش رادیو و انتشار بیش از ۴۰ عنوان کتاب در کارنامه درخشان نویسندگی این فرهیخته دیار قوچان وجود دارد.

مجاهد فرهنگی
سعید تشکری در دوره غربت ادبیات انقلاب اسلامی، کارهای بر زمین مانده فرهنگی بسیاری را برداشت که مصداق بارز آن کتاب «اوسنه گوهرشاد» روایتی از کشتار مردم توسط رژیم منفور پهلوی در مسجد گوهرشاد حرم مطهر رضوی است.
وی نور حقیقت جاودانه را مشاهده میکرد از همین رو عَلَم معرفی قهرمانان و حماسهآفرینان ملت ایران را همچون مجاهد فرهنگی بر دوش استوار نگاه داشت و با دوراندیشی خویش شاگردان بسیاری در عرصه نویسندگی تربیت کرد.

عصرانه داستاننویسان رضوی
یکی از اتفاقات بابرکتی که در طی سالها همکاری سعید تشکری و بهنشر به وقوع پیوست، شکلگیری کرسی آموزش داستاننویسی رضوی با عنوان «عصرانه داستاننویسان رضوی» بود که از زمستان سال ۱۳۹۶ در شعبه شماره یک فروشگاه به نشر آغاز شد و هر سهشنبه علاقمندان به نویسندگی را گردهم میآورد. مرحوم تشکری که حضور در عصرانه داستاننویسان رضوی را خدمت و اقامت در محضر مولا و آقای ضعیفان میدانست، ساعتها در این محفل ادبی مینشست و با حوصله به شاگردانش درس نویسندگی میداد.
ماحصل ۱۰۰ جلسه عصرانه داستاننویسان رضوی، نقد و بررسی کتابهای مختلف حوزه ادبیات دینی، تولد کتاب «به صرف عصرانه» و «قصههای آمین»، داستانهای با ارزش رضوی و پرورش نویسندگان جوان و با استعدادی شد که هماکنون هر کدام از آنها دارای تالیفهای متعدد شدهاند و از شاگردان موفق این کلاسها به شمار میرفتند.
.jpg)
دو دهه خادم فرهنگی امام رضا(ع)
استاد تشکری طی دو دهه گدشته جزو معدود و کمتر نویسندگان پرکار در قالبهای مختلف نمایشنامه، فیلمنامه، رمان و داستان در حوزه مفاهیم رضوی است. او از اواسط دهه هشتاد شمسی هیچگاه جز برای امام رئوف ننوشت.
این خادم فرهنگی امام رضا(ع) پیش از اینکه خادم و کفشدار حرم مطهر شود، بدونشک با قلم، ذهن و نگارشش خادم این درگاه سراسر نور و برکت بود.
وی بزرگترین اتفاق زندگیاش را خادمی امام رضا(ع) میدانست و معتقد بود خدمت در آستان قدس رضوی در قالب نوشتن به زائر آقا بینظیر است و زائران وقتی میفهمند نوکر این خانه نویسنده کتابهای امام رضایی است انگار احساس امنیت میکنند.
بخش عظیمی از اهالی ادب کشور معتقدند که گفتمانسازی رضوی در حوزه داستان و رمان معاصر را «سعید تشکری» باب کرد.

شاگردپرور حرفهای
مرحوم تشکری تبحر خاصی در تدریس، کلاسداری و برگزاری کارگاه داشت. یکی از بارزترین استعدادهای وی، شاگردپروری حول محور امام رضا(ع) و ادبیات دینی و به ویژه رضوی بود.
با وجود بیماری اما عاشقانه و متعهدانه چراغ کلاسهای آموزشیاش را بصورت منظم و مستمر روشن نگه میداشت. کم نیستند داستاننویسان و نویسندگان جوان و غیرجوانی که پای کارگاههای او رشد کردند، یاد گرفتند، نوشتند و منتشر کردند.
اخلاق خاص او در مسیر آموزش بینظیر بود. داستانهای شاگردانش را موشکافانه میخواند، گوش میکرد، نکاتش را یادداشت برمیداشت و نظراتش را صریح و دغدغهمندانه بیان میکرد. او معلمی حرفهای و مهربان اما دقیق و بدون تعارف بود. کار و خروجی کلاس برایش از هر چیزی اولویت داشت هرچند که با تکتک داستانهای شاگردانش زندگی میکرد. او از یک نویسنده جوان اما علاقمند و پرتلاش، اثری وزین و درخور متوّلد میکرد.
دارنده جوائز ملی و بینالمللی
این نویسنده و منتقد توانسته به عنوان نمایشنامهنویس، کارگردان تئاتر و فیلمنامهنویس برتر، برنده جایزه شده و با حضور در جشنوارههای ملی و بینالمللی همچون جشنواره فجر، یونیسف و غیره در کارنامه سی ساله خود در حوزههای ادبی و هنری عناوین بسیاری را کسب کند.

خادم فرهنگ رضوی
سعید تشکری یکسال قبل وفاتش، در تیرماه سال ۱۳۹۹ همزمان با دهه کرامت به عنوان خادم فرهنگ رضوی معرفی شد و از سوی بنیاد بینالمللی امام رضا(ع) از دو دهه فعالیت او در ادبیات رضوی تجلیل بعمل آمد.
مدفون در رواق حضرت زهرا(س)
این نویسنده ارزشمند کشورمان سالها به بیماری اماس مبتلا بود. در ایام کرونا دچار این بیماری واگیردار نیز شد و چند روزی در بیمارستان رضوی بستری گشت و عاقبت چراغ عمر پربرکت او در روز دوشنبه ۱۸ بهمنماه سال ۱۴۰۰ خاموش شد و پیکر او بعد از تشییعجنازه و قرائت نماز میّت توسط آیتالله سیداحمد علمالهدی در جوار امام رئوف و در رواق حضرت زهرا(س) آرام گرفت.

هفته هنر انقلاب اسلامی بهانهای شد تا این هفته در معرفی یکی از مشاهیر مدفون در حرم مطهر رضوی به سراغ این نویسنده برجسته خراسان برویم که برای آشنایی بیشتر با این خادم فرهنگی امام رضا(ع)، گزارش پیشرو از نظرتان میگذرد.

ستارهای از خطّه خراسان
سعید تشکری در سال ۱۳۴۱ در شهرستان قوچان از توابع خراسان رضوی متولّد شد. او از سال ۱۳۶۰ در نخستین سالهای پیروزی انقلاب اسلامی که جوانی ۱۹ ساله بود به نویسندگی و کارگردانی روی آورد.
نویسندگی در عرصههای مختلف
سعید تشکری در عرصههای مختلف قلم زد و عضو کانون ملی منتقدان تئاتر، عضو بینالمللی کانون جهانی تئاتر، مدرس ادبیات نمایشی و داستاننویسی بود.
رماننویسی، مقالهنویسی مطبوعاتی در حوزه ادبیات و هنر، ساخت فیلم و نگارش سریالهای تلویزیونی، نگارش نمایشنامههای رادیویی در ادارهکل نمایش رادیو و انتشار بیش از ۴۰ عنوان کتاب در کارنامه درخشان نویسندگی این فرهیخته دیار قوچان وجود دارد.

مجاهد فرهنگی
سعید تشکری در دوره غربت ادبیات انقلاب اسلامی، کارهای بر زمین مانده فرهنگی بسیاری را برداشت که مصداق بارز آن کتاب «اوسنه گوهرشاد» روایتی از کشتار مردم توسط رژیم منفور پهلوی در مسجد گوهرشاد حرم مطهر رضوی است.
وی نور حقیقت جاودانه را مشاهده میکرد از همین رو عَلَم معرفی قهرمانان و حماسهآفرینان ملت ایران را همچون مجاهد فرهنگی بر دوش استوار نگاه داشت و با دوراندیشی خویش شاگردان بسیاری در عرصه نویسندگی تربیت کرد.

عصرانه داستاننویسان رضوی
یکی از اتفاقات بابرکتی که در طی سالها همکاری سعید تشکری و بهنشر به وقوع پیوست، شکلگیری کرسی آموزش داستاننویسی رضوی با عنوان «عصرانه داستاننویسان رضوی» بود که از زمستان سال ۱۳۹۶ در شعبه شماره یک فروشگاه به نشر آغاز شد و هر سهشنبه علاقمندان به نویسندگی را گردهم میآورد. مرحوم تشکری که حضور در عصرانه داستاننویسان رضوی را خدمت و اقامت در محضر مولا و آقای ضعیفان میدانست، ساعتها در این محفل ادبی مینشست و با حوصله به شاگردانش درس نویسندگی میداد.
ماحصل ۱۰۰ جلسه عصرانه داستاننویسان رضوی، نقد و بررسی کتابهای مختلف حوزه ادبیات دینی، تولد کتاب «به صرف عصرانه» و «قصههای آمین»، داستانهای با ارزش رضوی و پرورش نویسندگان جوان و با استعدادی شد که هماکنون هر کدام از آنها دارای تالیفهای متعدد شدهاند و از شاگردان موفق این کلاسها به شمار میرفتند.
.jpg)
دو دهه خادم فرهنگی امام رضا(ع)
استاد تشکری طی دو دهه گدشته جزو معدود و کمتر نویسندگان پرکار در قالبهای مختلف نمایشنامه، فیلمنامه، رمان و داستان در حوزه مفاهیم رضوی است. او از اواسط دهه هشتاد شمسی هیچگاه جز برای امام رئوف ننوشت.
این خادم فرهنگی امام رضا(ع) پیش از اینکه خادم و کفشدار حرم مطهر شود، بدونشک با قلم، ذهن و نگارشش خادم این درگاه سراسر نور و برکت بود.
وی بزرگترین اتفاق زندگیاش را خادمی امام رضا(ع) میدانست و معتقد بود خدمت در آستان قدس رضوی در قالب نوشتن به زائر آقا بینظیر است و زائران وقتی میفهمند نوکر این خانه نویسنده کتابهای امام رضایی است انگار احساس امنیت میکنند.
بخش عظیمی از اهالی ادب کشور معتقدند که گفتمانسازی رضوی در حوزه داستان و رمان معاصر را «سعید تشکری» باب کرد.

شاگردپرور حرفهای
مرحوم تشکری تبحر خاصی در تدریس، کلاسداری و برگزاری کارگاه داشت. یکی از بارزترین استعدادهای وی، شاگردپروری حول محور امام رضا(ع) و ادبیات دینی و به ویژه رضوی بود.
با وجود بیماری اما عاشقانه و متعهدانه چراغ کلاسهای آموزشیاش را بصورت منظم و مستمر روشن نگه میداشت. کم نیستند داستاننویسان و نویسندگان جوان و غیرجوانی که پای کارگاههای او رشد کردند، یاد گرفتند، نوشتند و منتشر کردند.
اخلاق خاص او در مسیر آموزش بینظیر بود. داستانهای شاگردانش را موشکافانه میخواند، گوش میکرد، نکاتش را یادداشت برمیداشت و نظراتش را صریح و دغدغهمندانه بیان میکرد. او معلمی حرفهای و مهربان اما دقیق و بدون تعارف بود. کار و خروجی کلاس برایش از هر چیزی اولویت داشت هرچند که با تکتک داستانهای شاگردانش زندگی میکرد. او از یک نویسنده جوان اما علاقمند و پرتلاش، اثری وزین و درخور متوّلد میکرد.
دارنده جوائز ملی و بینالمللی
این نویسنده و منتقد توانسته به عنوان نمایشنامهنویس، کارگردان تئاتر و فیلمنامهنویس برتر، برنده جایزه شده و با حضور در جشنوارههای ملی و بینالمللی همچون جشنواره فجر، یونیسف و غیره در کارنامه سی ساله خود در حوزههای ادبی و هنری عناوین بسیاری را کسب کند.

خادم فرهنگ رضوی
سعید تشکری یکسال قبل وفاتش، در تیرماه سال ۱۳۹۹ همزمان با دهه کرامت به عنوان خادم فرهنگ رضوی معرفی شد و از سوی بنیاد بینالمللی امام رضا(ع) از دو دهه فعالیت او در ادبیات رضوی تجلیل بعمل آمد.
مدفون در رواق حضرت زهرا(س)
این نویسنده ارزشمند کشورمان سالها به بیماری اماس مبتلا بود. در ایام کرونا دچار این بیماری واگیردار نیز شد و چند روزی در بیمارستان رضوی بستری گشت و عاقبت چراغ عمر پربرکت او در روز دوشنبه ۱۸ بهمنماه سال ۱۴۰۰ خاموش شد و پیکر او بعد از تشییعجنازه و قرائت نماز میّت توسط آیتالله سیداحمد علمالهدی در جوار امام رئوف و در رواق حضرت زهرا(س) آرام گرفت.
