میهمانی افطار در حرم امام رضا (ع)؛ لحظاتی ناب از اخلاص و عشق

 

از نخستین روزهای ماه رمضان، شور و اشتیاق خاصی در میان زائران و خادمان حرم موج می‌زند. این روزها صحن‌ها و رواق‌های حرم رضوی مملو از افرادی است که با دل‌های سرشار از امید و عشق به اهل‌بیت (ع) به زیارت آمده‌اند. ساعت‌های نزدیک به اذان مغرب، حال و هوای حرم وصف‌ناشدنی است؛ زائرانی که با زبان روزه و دل‌های حاجتمند، دعاگوی لحظات افطار هستند و با اشک شوق، لحظه‌های نورانی را در جوار امام رضا (ع) سپری می‌کنند. 

 

 

یکی از زیباترین جلوه‌های ماه مبارک رمضان در حرم مطهر رضوی، پهن کردن سفره‌های افطار است. خادمان این آستان مقدس از ساعات اولیه روز با شور و اشتیاق خود را برای پذیرایی از مهمانان امام رضا (ع) آماده می‌کنند. آن‌ها با اخلاص و عشق، سفره‌های افطاری را در صحن‌های مختلف پهن می‌کنند و در گرمای روزه‌داری، خستگی را به جان می‌خرند تا زائران بتوانند روزه خود را با غذای متبرک حرم افطار کنند. 

 

هر روز پیش از اذان مغرب، خادمان با نظم و هماهنگی مثال‌زدنی، بسته‌های افطار را که شامل نان، پنیر، سبزی، خرما، آش و گاهی غذاهای گرم است، بین زائران توزیع می‌کنند. دست‌هایی که این بسته‌ها را دریافت می‌کنند، گاه لرزان از اشتیاق و گاه نمناک از اشک شکرگزاری است. برای بسیاری از زائران، افتخار حضور در سفره افطاری امام رضا (ع) آرزویی دیرینه است که در این ایام محقق می‌شود.

 

یکی از خادمان که بیش از ۱۵ سال است در ماه مبارک رمضان به خدمت مشغول است، با لبخندی بر لب می‌گوید: «افتخار بزرگی است که بتوانم در این ماه عزیز خدمتگزار زائران امام رضا (ع) باشم. حس و حالی که هنگام پذیرایی از روزه‌داران داریم، قابل توصیف نیست؛ گویی خودمان مهمان سفره کرامت امام هستیم و از این خوان گسترده بهره‌مند می‌شویم.» او ادامه می‌دهد: بیشترین لذت برای ما، دیدن لبخند رضایت زائران است. لحظه‌ای که یک زائر از صمیم قلب دعا می‌کند، تمام خستگی از تنمان بیرون می‌رود.

 

 

زائرانی که برای افطار به حرم مطهر مشرف می‌شوند، هر کدام داستانی در دل دارند. برخی برای نخستین بار قدم در این مکان مقدس گذاشته‌اند و برخی دیگر سال‌هاست که ماه رمضانشان را با افطار در جوار امام رضا (ع) گره زده‌اند. لحظه‌های نزدیک به اذان، فضایی آکنده از دعا و نیایش بر حرم حاکم است. زائران با دل‌هایی پر از امید، دست به دعا برمی‌دارند و حاجت‌های خود را از امام مهربانی‌ها طلب می‌کنند.

 

در میان این جمعیت، پیرزنی از راه دور آمده است. او که دستانش از سال‌ها کار لرزان شده، بسته افطار را با احترام در دست گرفته و با چشمانی اشک‌بار می‌گوید: «هر سال آرزو می‌کنم که ماه رمضان را کنار امام رضا (ع) باشم. امسال به لطف خدا و امام هشتم این آرزویم برآورده شد. این افطار برای من طعم بهشت دارد.»

 

جوانی دیگر که تازه از راه رسیده است، از تجربه حضورش در این سفره معنوی می‌گوید: «احساس می‌کنم قلبم سبک شده است. در اینجا انسان از هیاهوی دنیا فاصله می‌گیرد و فقط به خدا و امام رضا (ع) فکر می‌کند. افطار در کنار حرم، برای من بهترین لحظه ماه رمضان است.»

 

 

خادمان حرم امام رضا (ع) در ماه مبارک رمضان نقشی بی‌بدیل در خدمت‌رسانی به زائران ایفا می‌کنند. آن‌ها با عشق و ایمان، ساعت‌ها در گرما و شلوغی به فعالیت مشغولند و خستگی را به عشق امام و خدمت به مهمانانش فراموش می‌کنند. این خادمان که بسیاری از آن‌ها سال‌هاست به صورت افتخاری در این آستان مقدس فعالیت می‌کنند، خدمت به زائران را عبادت و برکت زندگی خود می‌دانند.

 

یکی از خادمان جوان درباره احساسش در این ایام می‌گوید: افتخار بزرگی است که در حرم امام رضا (ع) خدمت کنم. در این ماه، هر لحظه احساس می‌کنم که امام ناظر بر کار ماست. وقتی زائری با لبخند تشکر می‌کند یا برای ما دعا می‌فرستد، بهترین پاداش را دریافت کرده‌ایم.

 

ماه مبارک رمضان در حرم امام رضا (ع) تجلی‌گاه عشق، ایمان و کرامت است. زائران با دل‌هایی پر از امید و دعا به این مکان مقدس می‌آیند و خادمان با جان و دل به آن‌ها خدمت می‌کنند. لحظات افطار در این حرم نورانی، یادآور کرامت و مهربانی امام هشتم (ع) است که سفره‌اش برای همه گسترده است. بی‌شک، هر کس که در این ماه پربرکت مهمان حرم امام رضا (ع) شود، با دلی آرام و حاجتی روا شده از این مکان مقدس بازمی‌گردد و خاطره‌ای جاودان از این لحظات معنوی را در دل خود به یادگار خواهد داشت.