گزارش رضوی؛
راههای بهرهمندی از شفاعت امام حسین (ع)
خبرگزاری رضوی- الهام اسماعیلی، شفاعت یکی از مفاهیم بنیادین در اسلام است که بهویژه در فرهنگ شیعه جایگاه ویژهای دارد. اهلبیت (ع) بهعنوان واسطههای فیض الهی، شفاعت بندگان گناهکار را بر عهده دارند. در میان ایشان، امام حسین (ع) به دلیل فداکاری عظیم در راه احیای دین، جایگاهی منحصربهفرد دارد. داستان شفاعت «پطروس ملک» یکی از نمونههای برجسته شفاعت امام حسین (ع) است که نشان میدهد چگونه عنایت آن حضرت، سبب نجات انسان از گرفتاریها میشود.
داستان شفاعت پطروس ملک
پطروس یکی از فرشتگان مقرب الهی بود که بر اثر سرپیچی از فرمان خداوند، مقام خود را از دست داد و از درگاه الهی رانده شد. او برای مدتی طولانی در رنج و عذاب بود تا اینکه هنگامی که حضرت جبرئیل (ع) مأمور شد تا پیام تولد امام حسین (ع) را به پیامبر اکرم (ص) برساند، پطروس فرصت را غنیمت شمرد و از جبرئیل درخواست کرد که او را نزد پیامبر ببرد.
وقتی جبرئیل این ماجرا را به پیامبر (ص) گزارش داد، حضرت فرمودند: "پطروس را به گهواره فرزندم حسین (ع) ببر." پطروس خود را به گهواره امام حسین (ع) مالید و در همان لحظه، مورد بخشش الهی قرار گرفت و مقام خود را باز یافت. از آن زمان، او به یکی از خدمتگزاران و پاسداران حریم امام حسین (ع) تبدیل شد.
این داستان، تجلی روشن مفهوم شفاعت است که نشان میدهد حتی فرشتگان نیز برای بازگشت به مقام قرب الهی، به شفاعت امام حسین (ع) نیازمندند.
مفهوم شفاعت در اسلام و جایگاه امام حسین (ع)
شفاعت در لغت به معنای "واسطهگری" و "میانجیگری" است. در فرهنگ اسلامی، شفاعت به معنای درخواست رحمت الهی از سوی اولیای الهی برای بندگان است. قرآن کریم در آیات متعددی به شفاعت اشاره کرده است، از جمله: آیه ۲۸ سوره انبیا که می فرماید: "وَلا یَشْفَعُونَ إِلَّا لِمَنِ ارْتَضَىٰ وَهُمْ مِنْ خَشْیَتِهِ مُشْفِقُونَ"
"و شفاعت نمیکنند مگر برای کسی که خدا از او راضی باشد، و خودشان از ترس او بیمناکاند."
امام حسین (ع) به دلیل فداکاری عظیم در راه دین، یکی از بزرگترین شفیعان روز قیامت است. احادیث بسیاری از پیامبر (ص) و امامان معصوم (ع) نقل شده که بر نقش ویژه امام حسین (ع) در شفاعت تأکید دارند. پیامبر اکرم (ص) فرمودهاند: "حسین کشتی نجات و چراغ هدایت است." این حدیث نشان میدهد که هر کس به امام حسین (ع) تمسک جوید، از گمراهی و عذاب رهایی یافته و مشمول رحمت الهی میشود.
چگونه مشمول شفاعت امام حسین (ع) شویم؟
اگرچه امام حسین (ع) شفیع همه محبان و دوستدارانش خواهد بود، اما برخی اعمال و رفتارها باعث افزایش بهرهمندی از شفاعت ایشان میشود. در ادامه، برخی از راههای دستیابی به شفاعت امام حسین (ع) را بررسی میکنیم:
۱. محبت و ولایت امام حسین (ع)
محبت حقیقی به امام حسین (ع) فراتر از یک احساس درونی است. این محبت باید در عمل نیز نمود داشته باشد. پیامبر اکرم (ص) فرمودند: "هر کس مرا دوست دارد، باید حسین را نیز دوست بدارد."
محبت واقعی به امام حسین (ع) یعنی تبعیت از سیره ایشان، حرکت در مسیر حق و تلاش برای زنده نگه داشتن ارزشهای عاشورا.
۲. زیارت امام حسین (ع) و گریه بر او
زیارت امام حسین (ع) از جمله اعمالی است که در روایات فراوانی بر آن تأکید شده است. امام صادق (ع) میفرمایند: "هر کس حسین (ع) را در کربلا زیارت کند، خداوند گناهان گذشته و آیندهاش را میبخشد."
همچنین گریه بر مصائب امام حسین (ع) نشانهای از پیوند قلبی با ایشان است. امام رضا (ع) میفرمایند: "هر کس در مصیبت حسین (ع) بگرید یا دیگران را بگریاند، بهشت بر او واجب میشود."
۳. پیروی از اهداف و آرمانهای امام حسین (ع)
شفاعت تنها یک رابطه عاطفی نیست، بلکه ارتباطی مبتنی بر عمل و پیروی از ارزشهای حسینی است. امام حسین (ع) برای اقامه حق، مبارزه با ظلم و احیای دین قیام کرد. کسانی که در زندگی فردی و اجتماعی خود، راه ایشان را دنبال کنند، بیشترین بهره را از شفاعت خواهند برد.
۴. کمک به نیازمندان و عمل به اخلاق حسینی
یکی از صفات بارز امام حسین (ع) سخاوت و دستگیری از نیازمندان بود. کسانی که در زندگی خود این ویژگی را در پیش گیرند، در زمره دوستداران واقعی ایشان قرار میگیرند. رسول خدا (ص) فرمودند: "محبوبترین شما نزد خدا، کسی است که بیشتر به مردم نفع برساند."
۵. خواندن دعای توسل و درخواست شفاعت
در منابع اسلامی، دعاهای متعددی برای طلب شفاعت از امام حسین (ع) ذکر شده است. یکی از معروفترین این دعاها، زیارت عاشورا است که در آن از خداوند طلب میکنیم که ما را در دنیا و آخرت در زمره یاران و شفاعتشدگان امام حسین (ع) قرار دهد.
داستان شفاعت پطروس ملک توسط امام حسین (ع) نشان میدهد که عنایت و شفاعت آن حضرت حتی شامل فرشتگان نیز میشود، چه رسد به انسانهایی که به دنبال هدایت و رهایی از گناهان هستند. شفاعت امام حسین (ع) برای همه ممکن است، اما کسانی که محبت او را در دل دارند، راه و روش او را دنبال میکنند و در عمل به سیره ایشان پایبند هستند، بهره بیشتری از این رحمت الهی خواهند برد.
اگر میخواهیم مشمول شفاعت امام حسین (ع) شویم، باید زندگی خود را بر اساس آموزههای او بسازیم، محبت او را در دل زنده نگه داریم، به زیارت او برویم، به اهداف و آرمانهایش پایبند باشیم و در راه حق و عدالت گام برداریم. تنها در این صورت، میتوانیم امیدوار باشیم که در دنیا و آخرت، مورد شفاعت آن حضرت قرار بگیریم.