گزارش خبرگزاری رضوی از مقاومت و ایثار شهدای جوان مدافع امنیت:
حماسه سازی نسل پنجم انقلاب و نقش برآب شدن توطئه های دشمن
خبرگزاری رضوی- الهام اسماعیلی؛ این روزها دهه هفتادی و دهه هشتادی‌ها نامشان را به فهرست قهرمانان وطن افزوده‌اند، هنوز بیست سالشان نشده اما با شهادت خود نشان دادند که خون شهیدان «حسین فهمیده» و «بهنام محمدی» از شهدای دفاع مقدس تا «محسن حججی» شهید مدافع حرم پس از چندین سال در حال جوشش است.
شهید اولادی در استان فارس، یا شهید علی اصغر قورت بیگلو متولد 1381 و بسیجی فعال شهر کرج که در جریان مقابله با آشوبگران و اغتشاشگران در شهر کرج مجروح شد و پس از چند روز در کما بودن، سرانجام به شهادت رسید.
شهید محمد فلاح که در اغتشاش‌های آمل به درجه رفیع شهادت نائل شد، پرستار بود. عباس فاطمیه، یکی از بسیجیان و مدافعان امنیت بود که در اغتشاشات ارومیه مجروح شد و پس از بستری شدن در بیمارستان، سرانجام به شهادت رسید. شهید حسین تقی‌پور از بسیجیان تهران نیز که بر اثر حمله آشوبگران دچار جراحت شدید شد، در بیمارستان بقیه‌الله به شهادت رسید.
همچنین شهید محمدحسین سروری که در میدان شهدای گرمسار مورد اصابت گلوله قرار گرفت. شهید رسول دوست محمدی بسیجی شهر مشهد که در جریان آتش سوزی موکب سیدالشهدا(ع) به ضرب چاقو به شهادت رسید. شهید حسین اوجاقی در تبریز برای مقابله با آشوب گران در مقابل مصلی شهید شد. شهید عباس خالقی جوان بسیجی 23 ساله شهر الوند که به ضرب گلوله به درجه رفیع شهادت نائل آمد. همچنین شهید مسلم جاویدی مهر در قوچان و شهیدان دانیال رضا زاده و حسین زینال زاده در مشهد از شهدای مدافع امنیت بودند که توسط اراذل و اغتشاشگران دعوت حق را لبیک گفتند و به شهادت رسیدند. اینان جوانانی بودند که از نفس افتادند تا ما از نفس نیفتیم، قامت راست کردند تا ما قامت خم نکنیم، به خاک افتادند تا ما به خاک نیفتیم.
خیابان‌های کشور امروز عطر شهادت این جوانان را به خود گرفته است. به خون شهدای مدافع امنیت که به اغتشاش گران اجازه نداند به ایجاد ناامنی و رعب و وحشت دامن بزنند. در روزهای اولیه، اغلب شهدا با استفاده از سلاح‌های سرد به شهادت رسیدند، اما هرچه آشوب‌ها بیشتر جنبه امنیتی گرفت و گروهک‌ها با برنامه ریزی وارد صحنه شدند، تعداد شهدا نیز فزونی یافت.
از این‌رو است که مظلومیت شهدای مدافع امنیت در جمهوری اسلامی، ویژگی‌های منحصر به فردی دارد. به عنوان مثال، شهید مدافع امنیت آرمان علی وردی که 4 آبان ماه در شهرک اکباتان تهران یک ساعت و نیم به اسارت درآمد و یکی دو روز بعد بر اثر جراحت و شدت ضربه‌ها به شهادت رسید، از این جمله است.
یک روز پس از هجوم اغتشاشگران به شهید علی وردی، یعنی پنجشنبه 5 آبان ماه، در سوی دیگر ایران، نیروهای مدافع امنیت شهید دیگری تقدیم نظام و ملت کردند. شهید بسیجی مدافع امنیت حمزه علی‌نژاد به همراه همسر و فرزند سه ساله خود در حال تردد بود که هدف حمله اغتشاشگران قرار گرفت و به شهادت رسید. نحوه شهادت این بسیجی مدافع امنیت، نشان می‌دهد که او، صرفا به جرم صیانت از امنیت مردم، نشان شده بود و زمانی که همراه خانواده خود در حال تردد بود، مورد حمله واقع شد.
شهید اولادی در استان فارس، یا شهید علی اصغر قورت بیگلو متولد 1381 و بسیجی فعال شهر کرج که در جریان مقابله با آشوبگران و اغتشاشگران در شهر کرج مجروح شد و پس از چند روز در کما بودن، سرانجام به شهادت رسید.
شهید محمد فلاح که در اغتشاش‌های آمل به درجه رفیع شهادت نائل شد، پرستار بود. عباس فاطمیه، یکی از بسیجیان و مدافعان امنیت بود که در اغتشاشات ارومیه مجروح شد و پس از بستری شدن در بیمارستان، سرانجام به شهادت رسید. شهید حسین تقی‌پور از بسیجیان تهران نیز که بر اثر حمله آشوبگران دچار جراحت شدید شد، در بیمارستان بقیه‌الله به شهادت رسید.
همچنین شهید محمدحسین سروری که در میدان شهدای گرمسار مورد اصابت گلوله قرار گرفت. شهید رسول دوست محمدی بسیجی شهر مشهد که در جریان آتش سوزی موکب سیدالشهدا(ع) به ضرب چاقو به شهادت رسید. شهید حسین اوجاقی در تبریز برای مقابله با آشوب گران در مقابل مصلی شهید شد. شهید عباس خالقی جوان بسیجی 23 ساله شهر الوند که به ضرب گلوله به درجه رفیع شهادت نائل آمد. همچنین شهید مسلم جاویدی مهر در قوچان و شهیدان دانیال رضا زاده و حسین زینال زاده در مشهد از شهدای مدافع امنیت بودند که توسط اراذل و اغتشاشگران دعوت حق را لبیک گفتند و به شهادت رسیدند. اینان جوانانی بودند که از نفس افتادند تا ما از نفس نیفتیم، قامت راست کردند تا ما قامت خم نکنیم، به خاک افتادند تا ما به خاک نیفتیم.
خیابان‌های کشور امروز عطر شهادت این جوانان را به خود گرفته است. به خون شهدای مدافع امنیت که به اغتشاش گران اجازه نداند به ایجاد ناامنی و رعب و وحشت دامن بزنند. در روزهای اولیه، اغلب شهدا با استفاده از سلاح‌های سرد به شهادت رسیدند، اما هرچه آشوب‌ها بیشتر جنبه امنیتی گرفت و گروهک‌ها با برنامه ریزی وارد صحنه شدند، تعداد شهدا نیز فزونی یافت.
از این‌رو است که مظلومیت شهدای مدافع امنیت در جمهوری اسلامی، ویژگی‌های منحصر به فردی دارد. به عنوان مثال، شهید مدافع امنیت آرمان علی وردی که 4 آبان ماه در شهرک اکباتان تهران یک ساعت و نیم به اسارت درآمد و یکی دو روز بعد بر اثر جراحت و شدت ضربه‌ها به شهادت رسید، از این جمله است.
یک روز پس از هجوم اغتشاشگران به شهید علی وردی، یعنی پنجشنبه 5 آبان ماه، در سوی دیگر ایران، نیروهای مدافع امنیت شهید دیگری تقدیم نظام و ملت کردند. شهید بسیجی مدافع امنیت حمزه علی‌نژاد به همراه همسر و فرزند سه ساله خود در حال تردد بود که هدف حمله اغتشاشگران قرار گرفت و به شهادت رسید. نحوه شهادت این بسیجی مدافع امنیت، نشان می‌دهد که او، صرفا به جرم صیانت از امنیت مردم، نشان شده بود و زمانی که همراه خانواده خود در حال تردد بود، مورد حمله واقع شد.
در واقع شهدای مدافع امنیت، از جمله نکات برجسته آشوب‌ها و اغتشاش‌های اخیر هستند؛ چهره‌هایی از مردم که با دستان خالی و بدون سلاح رزمی، در کوچه و خیابان حاضر می‌شوند تا امنیت شهروندان و ایران اسلامی را در برابر آشوب و تخریب حفظ کنند، اما در کمین ضدانقلاب قرار می‌گیرند و به شهادت می‌رسند. در اغلب موارد، این شهدا، وسیله‌ای جدی برای دفاع از خود در اختیار نداشتند و صرفا به ابزارهای مقابله با اغتشاش مجهز بودند، درحالی که گویی برخی جریان‌های معاند و ضدانقلاب، با هدف به شهادت رساندن و با گذراندن دوره‌های آموزشی خاص پا به میدان آشوب‌ها گذاشته بودند.
بدیهی است، قریب به 35 شهید مدافع امنیت در اغتشاش‌های اخیر، نشان دهنده شدت خشونت به‌کار رفته از سوی آشوبگران است، آشوبگرانی که اگر در آشوب‌های گذشته در لفافه، این بار با صراحت و آشکارا از ضرورت استفاده از ابزارهای خشونت و کشتار همچون کوکتل مولوتف صحبت می‌کردند.
بدیهی است، قریب به 35 شهید مدافع امنیت در اغتشاش‌های اخیر، نشان دهنده شدت خشونت به‌کار رفته از سوی آشوبگران است، آشوبگرانی که اگر در آشوب‌های گذشته در لفافه، این بار با صراحت و آشکارا از ضرورت استفاده از ابزارهای خشونت و کشتار همچون کوکتل مولوتف صحبت می‌کردند.
