یوم القدرِغدیر و طراحی اجتماعی امام رضا(ع)

خبرگزاری رضوی-غلامرضا بنی اسدی؛ روز برطرف شدن اندوه‎ها و فرو ریختن گناهان و روز عطاها و بخششهاست و روز نشر علم و روز مژده و بشارت و عید اکبر است، و روزاستجابت دعا و روز موقف عظیم و روز پوشیدن جامه نیکو و درآوردن لباسهاى سیاه، و روز شرط مشروط و زدودن غمها و گذشت از شیعیان گناهکار امیر‏المؤمنین علیه السلام است.این تعریفی است روشن از عالم آل محمد در باره غدیر تا تمایز آن را با دیگر ایام به روشنی تبیین شود با این نگاه حضرت ایشان است که می توان گفت، غدیر، عید بشکوه انسان است.
روزی که خداوند، ادامه راه را بعد از رسالت، با ولایت و امامت، چراغ گذاری کرد و راهی را فراروی خلق خویش، گشود که تا همیشه باز و امن خواهد بود. غدیر، حکایت یک فرد نیست حتی اگر به عظمت مولا علی باشد. تحریر تقدیر همه انسان هاست از آن روز تا قیامت تا به حریت و آزادگی برسند. از این روست که غدیر را ارجی چنان است که افضل اعیاد امت رسول اعظم الهی شمرده می شود. ما ارزش زمان را پیش از این آموخته ایم آنجا که "لیله القدر" را ارزشی چون "الف شهر" بیان می شود آن هم نه فقط هزار ماه که هزاران ماه و این "الف" عدد کثرت است به معنای فراوانی این مقایسه. غدیر را هم می توان از این منظر نگاه کرد و خیر من الف شهر خواند و الف را ، هزار را، عدد کثرت گرفت برای بیان ارزش روزی که انسان از اوجی به اوج دیگر منتقل می شود تا رسالت به ولایت پیوند بخورد.
امام رضا علیه السلام در توصیف روز غدیر نسبت به دیگر اعیاد از ماه و ستاره استفاده می کنند و این عظمت غدیر را معنایی لطیف است؛ هنگامى که روز قیامت برپا شود، چهار روز را زینت می‎دهند همانطور که عروس را برای حجله آرایش می‎کنند، گفته شد: این چهار روز کدام ایام هستند؟ فرمود: روز عید قربان، روز فطر، روز جمعه و روز غدیر، اما روز غدیر در بین قربان و فطر و روز جمعه مانند ماه در بین ستارگان است و " آن همان روزیست که خداوند دین را کامل کرد، زمانیکه حضرت رسول صلی الله علیه و آله و سلم، على علیه السلام را به عنوان نشانه برای مردم منصوب و فضیلت و وصایت او را آشکار کرد." حضرت رضا که به خطبه خوانی کلمات را انتخاب می کنند برای بیان فضایل روز غدیر، مردمان را به نیک رفتاری و انفاق هم توجه می دهند به این عبارت که ؛ " آن همان روزیست که خداوند بر {وسعتِ  روزی و تعالی}حال کسی که در آن روز عبادت کنند و یا بر خود و اهل و عیالش و برادرانش انفاق کند، می‎افزاید و او را از آتش آزاد می‎کند." و اینگونه کارکرد اجتماعی یک مناسبت معرفتی را تبیین می فرمایند تا بدانیم که ماموریت همه ما نیک کرداری و دستگیری از یکدیگر است. و حتی سبقت گرفتن از یکدیگر برای این امر چنان که در فرازی دیگر از امام مهربانی ها می خوانیم؛ غدیر روزى است که در آن نسبت به کارهاى خیر باید سبقت گرفت. فاستبقواالخیرات، نقشه راهی است که در این روز باید مورد توجه قرار گیرد و در دیگر ایام سال هم زندگی انسان را به عرصه ای بر مسابقه خیرات تبدیل کند که باورمند ولایت و درس آموخته غدیر باید به نیک کرداری و نیکو رفتاری، معرف مکتبی باشد که بدان باور دارد چه می دانیم که هر درخت را از میوه آن باید شناخت و مومن غدیری باید همه لحظاتش به خدمت مردمان، باعث شهد کامی شود تا بدانند که غدیری، دستی گره گشا، سینه ای پر سخاوت، لبی به لبخند زیبا شده و نگاهی پر حلاوت و پر امید دارد و زینت امام خویش و مکتب خود است.
این نکته ای است که به ظرافت باید دریافت و غدیر می تواند "یوم الشروع" این سلوک رفتاری باشد. ان شاالله