عاشورا به قرائت اربعین

خبرگزاری رضوی- غلامرضا بنی اسدی؛ اعجاز کلمه در ماندگاری آن است و معجزه ماندگار اهل بیت(ع) تولید پیام های ماندگار است که بعد عاشورا، انجام شد. اما قبلا از پرداختن به این فرایند باید به عاشورا برگشت و شاهد بود که کلمات، گاه به کنایه، صریح تر از "تصریح" انتقال پیام می کنند. مثل این فراز؛ ....همین قدر بدان که این زنان بجز من و تو محرمی ندارند.....این جمله ای است که می گویند امام حسین(ع) به حضرت سجاد(ع) فرمود. این هم جواب همه پرسش هایی بود که علی بن حسین از پدر می پرسید در باره خویشان و یاران. اهل روضه از این فراز برای بیان غربت و تنهایی امام استفاده می کنند. این ماجرا یک روی دیگر هم دارد که کمتر بدان پرداخته شده است و می توان آن را چنین باز خواند که سید الشهدا می خواهد جغرافیای ادامه نهضت و سرداران لشکر امام سجاد را تبیین و معرفی کند.
نهضتی که کربلا را به همه پهنه جغرافیایی ترجمه کرد با سردارانی که هیچ کدامشان شمشیر نداشتند. در نیام دهانشان اما زبانی بود برنده تر از شمشیر. گویا اگر ذوالفقار علی در کربلا به خاک افتاده بود، نهج البلاغه اش در زبان زینب و ام کلثوم و دیگر زنان و حتی کودکان کاروان، رویشی نو یافته بود. اگر مردان ذوالفقار در کربلا گرد حریم حسینی و در رکاب سید الشهدا زندگی را در شهادت یافتند، زنان و حتی کودکان نهج البلاغه هم تکلیف را در زیستن بر مدار شهادت ذیل هدایت های امام سجاد یافتند و خانوادگی ترین نهضت را برای حراست از جهانی ترین انقلاب، به پیش بردند تا جایی که به رغم همه تلاش خلافت جور و همراهی خلافت باوران ناصواب اندیش، حق، آشکار شد و رژیم حاکم و همراهان و تریبون داران و شاعران و خطیبانش نتوانستند جای شهید و جلاد را عوض کنند. زلزله در افکار عمومی کوفه و ادامه آن تا شام و وقوع زلزله اصلی در آن دیار، همه و همه نتیجه نهضتی بود که با هدایت و امامت حضرت سجاد به خانوادگی ترین شکل اتفاق افتاد چه اگر در کربلا ما شاهد حماسه آفرینی مردان بزرگی در رکاب حسین هستیم که از هاشمی تا نومسلمان، تا حتی گرایش خوارج-که به حق گرویدند- داریم در حماسه پیام رسانی، جز از اهل بیت سخنی به میان نیامده است. آنچه تاریخ به یاد سپرده است، جهاد کلام دختران علی(ع) و اهل حرم حسین(ع) است.
بدین نگاه است که می توان امام سجاد(ع) را راهبر خانوادگی ترین جریان تبلیغی و فکری شمرد که آثار و برکات آن نیز از شمار بیرون است. در این ماجرا، امام «یک تن» بود اما به تعداد اهل کاروان، « زبان» داشت. زبان هایی صریح و صادق که در استخدام واژه های موثر چونان سرداران شهید کربلا بودند در به کارگیری شمشیر و زدن ضرباتی که خصم را در هم می شکست. درهم کوبیدن هژمونی ابن زیاد در کوفه و اقتدار یزید در شام اتفاق بسیار بزرگی بود که حادث شد. به این اضافه کنید در هم شکستن باور مردمان به خلافت، و ضرورت ماندن در بیعت هر خلیفه و جنگ در رکاب او به هر قیمت و نتیجه را که عملا آرمان های حسینی را محقق کرد. باری، حضرت سجاد(ع) راهبر راهبردساز خانوادگی ترین نهضت بودند برای تبیین و حراست جهانی ترین انقلاب. نتایج این نهضت هم در امتداد کربلا و زنده ماندن قیام و تازه ماندن پیام سید الشهدا، آشکار تر از آن است که به تبیین نیاز داشته باشد. بیان را باید به بازخوانی اش تبرک بخشید و همه مجالس و محافلی هم که بر پا می شود برای همین تبرک جستن است و الا قیام جهانی حسین را نهضت خانوادگی پور رشیدش، علی بن الحسین با نقش آفرینی بی بدیل شیر دختر های علی(ع) در تاریخ ماندگار ترین است. ما خود را با بازخوانی آن احیا می کنیم، همین!