پرونده شعرخوانی عاشورا - 1
ناخوانده‌ها و کمترخوانده‌های شعر عاشورا/ غزلی از حسین منزوی
نیلوفر بختیاری: از زمان واقعه عاشورا تاکنون شاعران بسیاری به سرایش شعر در مرثیه و تعزیت شهدای کربلا پرداخته‌اند. شاید بتوان اوج این مرثیه‌ها را ترکیب‌بند عاشورایی محتشم کاشانی، شاعر قرن دهم دانست. اما در دوره معاصر موج وسیعی از شاعران به سرایش شعر با موضوع این واقعه که محتشم از آن با عنوان «رستخیز عام» یاد می‌کند پرداخته‌اند که زمینه شکل‌گیری جریانی به نام شعر عاشورایی را ایجاد نموده است.
شاعرانی که تنها به بیان مصیبت و ابراز سوگ بسنده نکرده‌‌اند، بلکه حماسه عاشورا را به تصویر کشیده‌اند. هر سال در ایام عزاداری محرم کتیبه‌نویسان تنها به نوشتن بند اول ترکیب‌بند محتشم اکتفا می‌کنند و متاسفانه بسیاری از اشعار عاشورایی ناب هنوز از جانب مخاطب عام شعر پارسی و دوستداران فرهنگ و ادب عاشورایی خوانده نشده است.
خبرگزاری فرهنگ رضوی قصد دارد در این ایام گامی در راستای معرفی و خوانده شدن اشعار عاشورایی ناب بردارد و در معرفی این آثار از گزینش علیرضا قزوه در کتاب « من می‌گویم شما بگریید» بهره برده است.
اشعار عاشورایی که گاه بر کتیبه‌ها و کتاب‌ها نقش بسته‌اند اما همچنان نیاز به تعمق و دوباره‌‌خوانی دارند. به عنوان اولین مطلب از این پرونده، شعری از حسین منزوی، غزل‌سرای برجسته معاصر را تقدیم خوانندگان می‌کنیم: «ای خون اصیلت به شتک‌ها ز غدیران افشانده شرف‌ها به بلندای دلیران جاری شده از کرب و بلا آمده وآنگاه آمیخته با خون سیاووش در ایران تو اختر سرخی که به انگیزه تکثیر ترکید بر آیینه خورشید ضمیران ای جوهر سرداری سرهای بریده وی اصل نمیرندگی نسل نمیران خرگاه تو می‌سوخت در اندیشه تاریخ هر بار که آتش زده شد بیشه شیران آن شب چه شبی بود که دیدند کواکب نظم تو پراکنده و اردوی تو ویران؟ و آن روز که با بیرقی از یک سر بی تن تا شام شدی قافله سالار اسیران تا باغ شقایق بشوند و بشکوفند باید که ز خون تو بنوشند کویران تا اندکی از حق سخن را بگزارند باید که به خونت بنگارند دبیران حد تو رثا نیست عزای تو حماسه ست ای کاسته شأن تو از این معرکه گیران»
شاعرانی که تنها به بیان مصیبت و ابراز سوگ بسنده نکرده‌‌اند، بلکه حماسه عاشورا را به تصویر کشیده‌اند. هر سال در ایام عزاداری محرم کتیبه‌نویسان تنها به نوشتن بند اول ترکیب‌بند محتشم اکتفا می‌کنند و متاسفانه بسیاری از اشعار عاشورایی ناب هنوز از جانب مخاطب عام شعر پارسی و دوستداران فرهنگ و ادب عاشورایی خوانده نشده است.
خبرگزاری فرهنگ رضوی قصد دارد در این ایام گامی در راستای معرفی و خوانده شدن اشعار عاشورایی ناب بردارد و در معرفی این آثار از گزینش علیرضا قزوه در کتاب « من می‌گویم شما بگریید» بهره برده است.
اشعار عاشورایی که گاه بر کتیبه‌ها و کتاب‌ها نقش بسته‌اند اما همچنان نیاز به تعمق و دوباره‌‌خوانی دارند. به عنوان اولین مطلب از این پرونده، شعری از حسین منزوی، غزل‌سرای برجسته معاصر را تقدیم خوانندگان می‌کنیم: «ای خون اصیلت به شتک‌ها ز غدیران افشانده شرف‌ها به بلندای دلیران جاری شده از کرب و بلا آمده وآنگاه آمیخته با خون سیاووش در ایران تو اختر سرخی که به انگیزه تکثیر ترکید بر آیینه خورشید ضمیران ای جوهر سرداری سرهای بریده وی اصل نمیرندگی نسل نمیران خرگاه تو می‌سوخت در اندیشه تاریخ هر بار که آتش زده شد بیشه شیران آن شب چه شبی بود که دیدند کواکب نظم تو پراکنده و اردوی تو ویران؟ و آن روز که با بیرقی از یک سر بی تن تا شام شدی قافله سالار اسیران تا باغ شقایق بشوند و بشکوفند باید که ز خون تو بنوشند کویران تا اندکی از حق سخن را بگزارند باید که به خونت بنگارند دبیران حد تو رثا نیست عزای تو حماسه ست ای کاسته شأن تو از این معرکه گیران»
