یادداشت؛
تاسوعا، آغاز عطشناک نهضت حسینی و مکتب زینبی
زهرا مرادوند؛ تاسوعا، نهمین روز از ماه محرم، نه فقط یک روز در تقویم، بلکه نبض تپنده‌ی حماسه‌ای است که هر لحظه ما را به کربلای خونین نزدیک‌تر می‌کند.
این روز، تصویر تمام‌نمای مردانگی، غیرت، و برادری است که در وجود حضرت ابوالفضل العباس (ع) متجلی شد و تا ابد، چراغ راه آزادگان جهان خواهد بود.
در این روز، سپاه سیاهی و ظلم به اوج خود رسید و در برابر نور مطلق حقیقت و عدالت، صف‌آرایی کرد. اما این عباس (ع) بود که با حضورش، نه تنها حامی و یاور برادر و امام خود، حسین (ع) بود، بلکه روشنایی‌بخش راه کاروان او نیز شد.
بصیرت نافذ و ایمان راسخ او، که امام صادق (ع) نیز بر آن شهادت داده‌اند، در لحظات سرنوشت‌ساز تاسوعا، به اوج خود رسید.
امام صادق (ع) در تجلیل از عموی بزرگوارشان فرمودند: «عمویم عباس بن علی (علیه السلام) بصیرتی نافذ و ایمانی محکم داشت. همراه برادرش حسین جهاد کرد، به خوبی از بوته آزمایش بیرون آمد و شهید از دنیا رفت.» این کلام امام، نشان از جایگاه والای حضرت عباس (ع) در نزد اهل بیت (ع) و اهمیت نقش او در واقعه کربلا دارد.
اهمیت تاسوعا به اهداف قیام کربلا معطوف است
ابوالفضل عابدینی استاد تاریخ اسلام و عضو هیات علمی دانشگاه تهران در خصوص ویژگی هایی تاسوعا که باعث شده تا به امروز همچنان نقطه پررنگ قیام امام حسین(ع) و یاران ایشان به شمار آید، می گوید: اهمیت روز تاسوعا به هدف های قیام کربلا یعنی اخلاص، ایثار، شهامت و شجاعت بازمی گردد.
وی می‌گوید:این نهضت از جهت های مختلف قابل توجه است. ایشان برای احیای سنت پیامبر اکرم(ص) به مبارزه با دشمن مبادرت ورزید. این مهم سبب شد تا سیدالشهدا(ع) با همه اهل بیت(ع) به رویارویی با لشگر یزید بپردازد تا اهمیت نهضت خویش را به همگان یادآور شود.
رویارویی با باطل و تایید امر به معروف و نهی از منکر از ویژگی های قابل توجه قیام حسینی
این استاد تاریخ اسلام متذکر می‌شود که باید دانست در کنار مبارزه با یک حکومت خلاف شرع، رویارویی با باطل و تایید امر به معروف و نهی از منکر از ویژگی های قابل توجه این قیام محسوب می شود.
به زعم او؛ این ویژگی ها در واقع سبب ماندگاری این نهضت بزرگ در طول سده های متمادی شده است و باعث شد، آزادگان تاریخ و انسان های آزاد اندیش با پیروی از ویژگی های واقعه عاشورا به هدایت و ارشاد ملت ها همت گمارند.
رویارویی با استعمار، ظلم و باطل درس بزرگ مکتب حسینی
عابدینی خاطرنشان می‌کند که به عنوان نمونه «ماهتما گاندی» یک هندو و غیر مسلمان بود اما در مبارزه علیه انگلیسی ها از امام حسین(ع) درس گرفت و به رویارویی با استعمار، ظلم و باطل شتافت؛ این مساله که رهبران بزرگ دنیا نیز از قیام امام سوم شیعیان(ع) درس گرفته و راه آنان را الگوی هدف های مبارزاتی خویش قرار داده اند، گویای ارزش های بی نظیر قیام کربلا است.
گره خورده در نام قمر بنی‌هاشم است
آری، تاسوعا قصه‌ای متفاوت دارد، چرا که با نام قمر بنی‌هاشم گره خورده است؛ کسی که غیرت و وفاداری‌اش، ادب و مردانگی‌اش، و ولایت‌مداری‌اش در پیروی از امام حسین (ع)، تابلویی بی‌بدیل را بر تارک تاریخ رقم زد؛ او نه فقط یک سردار و علمدار، بلکه نماد ایثار و فداکاری بود.
تاسوعا، آغاز عطشناک نهضت حسینی و مکتب زینبی است. شهادت جانسوز علمدار کربلا، مرثیه‌ای حزن‌انگیز را برای این سرزمین رقم زد. لحظاتی که مشک آبش هدف تیر قرار گرفت و دستانش در راه دفاع از امام و کودکان تشنه، فدا شد، تا ابد در تاریخ ثبت گردید.
امام زمان (عج) در وصف عموی بزرگوارشان، ابوالفضل العباس (ع)، می‌فرمایند: «سلام بر ابوالفضل، عباس بن امیرالمؤمنین، هم درد بزرگ برادر که جانش را فدای او ساخت و از دیروز بهره فردايش را برگزيد، آنكه فدايي برادر بود و از او حفاظت كرد و برای رساندن آب به او كوشيد و دستانش قطع گشت. خداوند قاتلانش، «یزید بن رقاد» و «حیکم بن طفیل طایی» را لعنت کند...» این کلام، نشان از عمق ارادت و جایگاه والای حضرت عباس (ع) در نزد امام عصر (عج) دارد.
آری، خط سرخ عاشورا با واژه‌های تاسوعا، با وفاداری و ایثار عباس (ع) به حقیقت پیوست.
کربلا، یادگاری از عشق، فداکاری، ایمان، و ولایت‌مداری شد؛ ساعاتی تب‌دار که دل‌ها پر از غم و چشم‌ها بارانی رشادت و شهامت و شرمندگی می‌شوند.
شرمندگی از اینکه چگونه عباس (ع) جان خود را فدا کرد تا ما امروز، در آسایش و امنیت، راه حق را بپیماییم.
تاسوعا، قصه پر غصه‌ی گام‌های عباس (ع) به سوی فرات است و افتادن دست‌هایش کنار مشکی پاره پاره. همان روزی که غیرت هاشمی عباس (ع) با حسرت و شرمندگی درآمیخت تا امروز از خود بپرسیم: "عباس (ع) برای چه جان خود را فدا کرد؟ آیا فقط برای رساندن آب به خیمه‌ها؟ یا برای اثبات وفاداری و ایستادگی در برابر ظلم؟"
آری در حقیقت خط سرخ عاشورا با واژه‌های تاسوعا و وفاداری عباس(ع) به حقیقت پیوست تا کربلا را یادگاری از عشق و فداکاری و ایمان و ولایت‌مداری جلوه دهد.
و این ساعات تب‌دار تاسوعاست؛ همان روزی که دل‌ها پر از غم و چشم‌ها بارانی رشادت و شهامت و شرمندگی عباس می‌شوند در آن هنگامی که مَشک آبش هدف تیر و شمشیر شد...
تاسوعا قصه پر غصه‌ی گام‌های عباس بسوی فرات است و افتادن دست‌هایش کنار مشکی پاره پاره...
بی‌شک، عباس (ع) به ما آموخت که در راه حق و ولایت و دفاع از مظلوم، باید از همه چیز گذشت، حتی از جان خود. علمدار کربلا با منش هاشمی و غیرت علوی‌اش به ما نشان داد که بندگی خدا و پیروی از امام حق، تمام راه سعادت و رستگاری است.
در این روز بزرگ، بیایید با خود عهد ببندیم که راه عباس (ع) را ادامه دهیم و در برابر ظلم و ستم ایستادگی کنیم. بیایید با تأسی به او، وفادار به ارزش‌های الهی باشیم و در راه دفاع از حق، از هیچ کوششی دریغ نکنیم.
این روز، تصویر تمام‌نمای مردانگی، غیرت، و برادری است که در وجود حضرت ابوالفضل العباس (ع) متجلی شد و تا ابد، چراغ راه آزادگان جهان خواهد بود.
در این روز، سپاه سیاهی و ظلم به اوج خود رسید و در برابر نور مطلق حقیقت و عدالت، صف‌آرایی کرد. اما این عباس (ع) بود که با حضورش، نه تنها حامی و یاور برادر و امام خود، حسین (ع) بود، بلکه روشنایی‌بخش راه کاروان او نیز شد.
بصیرت نافذ و ایمان راسخ او، که امام صادق (ع) نیز بر آن شهادت داده‌اند، در لحظات سرنوشت‌ساز تاسوعا، به اوج خود رسید.
امام صادق (ع) در تجلیل از عموی بزرگوارشان فرمودند: «عمویم عباس بن علی (علیه السلام) بصیرتی نافذ و ایمانی محکم داشت. همراه برادرش حسین جهاد کرد، به خوبی از بوته آزمایش بیرون آمد و شهید از دنیا رفت.» این کلام امام، نشان از جایگاه والای حضرت عباس (ع) در نزد اهل بیت (ع) و اهمیت نقش او در واقعه کربلا دارد.
اهمیت تاسوعا به اهداف قیام کربلا معطوف است
ابوالفضل عابدینی استاد تاریخ اسلام و عضو هیات علمی دانشگاه تهران در خصوص ویژگی هایی تاسوعا که باعث شده تا به امروز همچنان نقطه پررنگ قیام امام حسین(ع) و یاران ایشان به شمار آید، می گوید: اهمیت روز تاسوعا به هدف های قیام کربلا یعنی اخلاص، ایثار، شهامت و شجاعت بازمی گردد.
وی می‌گوید:این نهضت از جهت های مختلف قابل توجه است. ایشان برای احیای سنت پیامبر اکرم(ص) به مبارزه با دشمن مبادرت ورزید. این مهم سبب شد تا سیدالشهدا(ع) با همه اهل بیت(ع) به رویارویی با لشگر یزید بپردازد تا اهمیت نهضت خویش را به همگان یادآور شود.
رویارویی با باطل و تایید امر به معروف و نهی از منکر از ویژگی های قابل توجه قیام حسینی
این استاد تاریخ اسلام متذکر می‌شود که باید دانست در کنار مبارزه با یک حکومت خلاف شرع، رویارویی با باطل و تایید امر به معروف و نهی از منکر از ویژگی های قابل توجه این قیام محسوب می شود.
به زعم او؛ این ویژگی ها در واقع سبب ماندگاری این نهضت بزرگ در طول سده های متمادی شده است و باعث شد، آزادگان تاریخ و انسان های آزاد اندیش با پیروی از ویژگی های واقعه عاشورا به هدایت و ارشاد ملت ها همت گمارند.
رویارویی با استعمار، ظلم و باطل درس بزرگ مکتب حسینی
عابدینی خاطرنشان می‌کند که به عنوان نمونه «ماهتما گاندی» یک هندو و غیر مسلمان بود اما در مبارزه علیه انگلیسی ها از امام حسین(ع) درس گرفت و به رویارویی با استعمار، ظلم و باطل شتافت؛ این مساله که رهبران بزرگ دنیا نیز از قیام امام سوم شیعیان(ع) درس گرفته و راه آنان را الگوی هدف های مبارزاتی خویش قرار داده اند، گویای ارزش های بی نظیر قیام کربلا است.
گره خورده در نام قمر بنی‌هاشم است
آری، تاسوعا قصه‌ای متفاوت دارد، چرا که با نام قمر بنی‌هاشم گره خورده است؛ کسی که غیرت و وفاداری‌اش، ادب و مردانگی‌اش، و ولایت‌مداری‌اش در پیروی از امام حسین (ع)، تابلویی بی‌بدیل را بر تارک تاریخ رقم زد؛ او نه فقط یک سردار و علمدار، بلکه نماد ایثار و فداکاری بود.
تاسوعا، آغاز عطشناک نهضت حسینی و مکتب زینبی است. شهادت جانسوز علمدار کربلا، مرثیه‌ای حزن‌انگیز را برای این سرزمین رقم زد. لحظاتی که مشک آبش هدف تیر قرار گرفت و دستانش در راه دفاع از امام و کودکان تشنه، فدا شد، تا ابد در تاریخ ثبت گردید.
امام زمان (عج) در وصف عموی بزرگوارشان، ابوالفضل العباس (ع)، می‌فرمایند: «سلام بر ابوالفضل، عباس بن امیرالمؤمنین، هم درد بزرگ برادر که جانش را فدای او ساخت و از دیروز بهره فردايش را برگزيد، آنكه فدايي برادر بود و از او حفاظت كرد و برای رساندن آب به او كوشيد و دستانش قطع گشت. خداوند قاتلانش، «یزید بن رقاد» و «حیکم بن طفیل طایی» را لعنت کند...» این کلام، نشان از عمق ارادت و جایگاه والای حضرت عباس (ع) در نزد امام عصر (عج) دارد.
آری، خط سرخ عاشورا با واژه‌های تاسوعا، با وفاداری و ایثار عباس (ع) به حقیقت پیوست.
کربلا، یادگاری از عشق، فداکاری، ایمان، و ولایت‌مداری شد؛ ساعاتی تب‌دار که دل‌ها پر از غم و چشم‌ها بارانی رشادت و شهامت و شرمندگی می‌شوند.
شرمندگی از اینکه چگونه عباس (ع) جان خود را فدا کرد تا ما امروز، در آسایش و امنیت، راه حق را بپیماییم.
تاسوعا، قصه پر غصه‌ی گام‌های عباس (ع) به سوی فرات است و افتادن دست‌هایش کنار مشکی پاره پاره. همان روزی که غیرت هاشمی عباس (ع) با حسرت و شرمندگی درآمیخت تا امروز از خود بپرسیم: "عباس (ع) برای چه جان خود را فدا کرد؟ آیا فقط برای رساندن آب به خیمه‌ها؟ یا برای اثبات وفاداری و ایستادگی در برابر ظلم؟"
آری در حقیقت خط سرخ عاشورا با واژه‌های تاسوعا و وفاداری عباس(ع) به حقیقت پیوست تا کربلا را یادگاری از عشق و فداکاری و ایمان و ولایت‌مداری جلوه دهد.
و این ساعات تب‌دار تاسوعاست؛ همان روزی که دل‌ها پر از غم و چشم‌ها بارانی رشادت و شهامت و شرمندگی عباس می‌شوند در آن هنگامی که مَشک آبش هدف تیر و شمشیر شد...
تاسوعا قصه پر غصه‌ی گام‌های عباس بسوی فرات است و افتادن دست‌هایش کنار مشکی پاره پاره...
بی‌شک، عباس (ع) به ما آموخت که در راه حق و ولایت و دفاع از مظلوم، باید از همه چیز گذشت، حتی از جان خود. علمدار کربلا با منش هاشمی و غیرت علوی‌اش به ما نشان داد که بندگی خدا و پیروی از امام حق، تمام راه سعادت و رستگاری است.
در این روز بزرگ، بیایید با خود عهد ببندیم که راه عباس (ع) را ادامه دهیم و در برابر ظلم و ستم ایستادگی کنیم. بیایید با تأسی به او، وفادار به ارزش‌های الهی باشیم و در راه دفاع از حق، از هیچ کوششی دریغ نکنیم.
