ولادت اباعبدالله(ع)، مطلع نهضت ماندگار کربلاست

خبرگزاری رضوی. زهرا مرادوند؛ سومین شب شعبان است و هنگام طلوع خورشیدی از تبار علی و فاطمه س؛ امشب مدینه سراسر غرق نور و سرور است تا حسین ع زاده شود.
همان حسینی که با تولدش، حماسه را معنا می‌بخشد و آزادگی را به تجسم می‌رساند.
امشب ملائک، نوید آمدن مولودی را میدهند که اهل آسمان هم به جایگاه والایش رشک می‌برند و اهل زمین تا قیامت وامدار ایثار و حماسه عاشورایی او خواهند ماند .
رسول خدا فرمود:( مقام حسین بن علی(ع) در آسمان بالاتر از مقام او در زمین است. بحارالأنوار، ج 36، ص205، ح8]
در عظمت شعبان همین بس که سومین روزش گره خورده با نام اباعبدالله‌الحسین(ع) است؛ همان کسی که با ولادتش، ایثار و شهادت هویت گرفت و عاشورا در تقویم زمین به اعتبار رسید.
امشب خانه‌ی دخت پیامبر، مأمن امن گهواره ایست که نوزادش خلاصه عدل و عدالت علی مرتضی و صلابت و شکوه فاطمه اطهر است.
کسی که گلویش، بوسه ‏گاه پیغمبر (ص) می‌شود و، خانه محقر علی، در آفتاب جمال نورانی اش، به مرکزیّت عالم بدل خواهد شد.
حسین ع متولد می‌شود تا کشتی نجات و چراغ هدایتی باشد برای تمام تاریخ همانگونه که پیغمبر ص فرمود:( به درستی که حسین بن علی(ع) چراغ هدایت و کشتی نجات است.)[بحارالأنوار، ج 36، ص205، ح8]
هلهله و سرور ملائک و افلاکیان  نشان از ولادتی بزرگ و واقعه‌ای عظیم دارد چرا که در این روز کسی متولد شد که سرنوشت آئین محمدی و ولایت علوی به مجاهدت، ایثار، قیام و فداکاری بی‌مانند او گره خورده است‌.
و چه زیبا فرمود پیامبر(ص)؛ که : "مقام حسین بن علی(ع) در آسمان بالاتر از مقام او در زمین است. " [بحارالأنوار، ج 36، ص205، ح8-]
از چنین مقام و منزلتی است که در این ساعات زمین و زمان به تماشا ایستاده و شعف جهان را فرا گرفته تا عرشیان چنین مولودی را به خانه علی مرتضی(ع) هدیه کنند و در زیارت ماه رویش به صف شوند.
آری علی(ع) بار دیگر طعم ناب پدر شدن را با حضور حسین(ع) خواهد چشید و مولودی را در آغوش خواهد گرفت که به معنای تام کلمه، مظهر عزت و شرف و شرافت برای اسلام است.
مولودی که با حضور سراسر رحتمش، کشتی‌بان «سفینة‌النجاه»  اهل زمین خواهد شد تا آرامش را به دل‏‌های بی‌قرار عاشق هدیه کند  می‏‌آورد.
از همین روست که پیغمبر اکرم فرمودند :"به درستی که حسین بن علی(ع) چراغ هدایت و کشتی نجات است." [بحارالأنوار، ج 36، ص205، ح8-]
امشب حتی شکوفه‌های بهشت هم به پاس این میلاد، رنگ گرفتند و مدینه شادمانه ترین روز را در خاطره روزگارش ثبت می‌کند چرا که قدوم این مولود کوچه‌های این شهر را متبرک خواهد کرد.
حسین ع می‌آید تا همچون پدرش علی(ع)،  دین جدّش را زنده کند و به اصلاحِ خلق برخیزد و حماسه ساز کربلایی باشد که تا همیشه تاریخ، نهضتی زنده است.
او که حتی بع دشمنان هم درس آزادگی داد و فرمود:(اگر دین ندارید و از قیامت نمی هراسید دست کم در دنیای خود آزادمرد باشید. )[بحارالأنوار، ج 45، ص51،]
و حال او متولد می‌شود تا همچون ابراهیم خلیل نه تنها خود، بلکه فرزندانش را به مذبح عشق ببرد تا پاداش این شهادت طلبی را در بهشت نظاره‌گر باشند.
او که پاسدار عشق و مکتب رسول الله می‌شود و آئینه‌ی تمام نمای شهادت و ایثار....
می‌آی تا خاک، به برکتِ خونِ پاکش، رحمت و «شفا» باشد و تربت معنا گیرد.
و حال در ماه شعبان، سرخ‌ترین آیه خلقت، با دستان کبریایی پروردگار، به نمایش گذاشته می‌شود تا مظلومان را حامی باشد و عطر شهادت را در زمین به ودیعه بگذارد.
و حال خاک مدینه با این قدوم مبارک، به راه بهشت پیوند می‌خورد و ضمیمه آسمانی خواهد شد که حسین را به زمین بدرقه کرده...
تولد حسین ابتدای قصه کربلا و مطلع عاشوراست و اینک در این شب قیامی متولد می‌شود که احیاکننده امر به معروف و نهی از منکر خواهد بود.
او آمده است که  خالق حماسه ای بی تکرار در تاریخ باشد و گهواره اش رو به ضریح شش گوشه کربلا متمایل شود‌ .
ای عطشان ...
از چشمه جوشان وجودت بر دل‌های خشکیده و اسیر تاریکی مان ببار تا روح‌ تشنه‌ی بصیرت ما را از زلال نگاه پر مهرت سیراب کنی...

میلاد مسعود اباعبدالله الحسین علیه السلام و روز پاسدار گرامی باد