آزادمردانی که صبر و استقامت را معنا کردند

خبرگزاری رضوی- الهام اسماعیلی؛ 26 مردادماه 1369، ساعتی به یاد ماندنی و منظره ای فراموش ناشدنی بود. چشم ها سخن می گفت، اما زبان ها ساکت و آرام بود. دست ها بی اختیار گشوده می شد و یار و رفیق تنهایی ها و شریک لحظه های غم و اندوه را به آغوش می کشید.حس غریبی در دل ها موج می زد و عشق خودنمایی می کرد. انتظار پایان یافته بود و بازگشت پرستوها، سخنی بود که هر پیر و جوانی ورد زبان خود کرده بود.

این روز، میهن اسلامی شاهد حضور آزادگان سرافرازی بود که پس از سال ها اسارت در زندان ها و اسارتگاه های مخوف رژیم بعث عراق، قدم به خاک پاک میهن اسلامی خود گذاشتند. در این میان ستاد رسیدگی به امور آزادگان که در ۲۲ مرداد ۶۹ تشکیل شده بود و به تبادل انبوه اسرا پرداخت. این ستاد با مساعدت و همراهی دیگر دستگاه ها، تبادل حدود چهل هزار آزاده را با همین تعداد اسیر عراقی انجام داد.

اسراى سرافراز ایرانى از چند نقطه مرزى با تشریفات وارد کشور شدند و نخستین واکنش آنان، بوسه بر خاک ایران و ریختن اشک شوق بود. زیارت مرقد مطهر حضرت امام خمینى(ره) و هم‏چنین بیعت با جانشین خلف وى حضرت آیت ‏الله خامنه ‏اى، از نخستین برنامه ‏ها و اقدامات مشترک آزادگان سرافراز ایرانى بود. در این روز به یادماندنی تمام  خیابان ها و کوچه و پس کوچه های کشور چراغانی بود و شعف و سروری وصف ناپذیر از حضور این رسولان انقلاب و جنگ، سراسر ایران را فراگرفته بود.
 
مقام معظم رهبرى درباره آزادگان چنین فرموده ‏اند: «یکى از چیزهایى که شما را، دلهایتان را زنده نگه میداشت، پر امید نگه می‏داشت، یاد آن چهره و روحیه پرصلابت امام عزیزمان بود. آن ‏بزرگوار هم خیلى به یاد اسرا بودند. حال پدرى را که فرزندانش به این شکل از او دور شده باشند، راحت میشود فهمید....
 
آزادگان، با ایمان راسخ خود در برابر همه فشارهای جسمی و روحی دشمنان ایستادند و نسبت به شکنجه های مزدوران بعث هراسی به خود راه ندادند. آزادگان، صبورتر از سنگ صبور و راضی ترین افراد به قضای الهی بودند. سینه های آنان به وسعت اقیانوس بود که از همه جا و همه کس بریده و به خدا پیوسته بودند، آنان آزاده نامیده شدند چون از قید نفس و نفسیات رهایی یافته بودند.  

آزادگان؛ وارثان شهیدان این مرزو بوم

عرصه پر برکت دفاع مقدس، صحنه حضور مردان و زنان با ایمانی بود که با پیروی از تعالیم اسلام و تحت رهبری حکیمانه حضرت امام خمینی (ره) توانستند حماسه ای به یادماندنی و جاودان از خود به بادگار بگذارند. اینان اگر چه در بازگشت از اسارت، مقتدا و امام خویش را ندیدند، اما با نایب بر حق وی میعادی همیشگی بستند و بر عهد خویش با خون شهیدان پایبند ماندند. 

آزادگان دلاور و سرافراز با الهام از مکتب انسان ساز اسلام و سیره ائمه اطهار(ع) و با درس گرفتن از زندگی انقلابی و حماسه ساز حضرت زینب (س) که اسوه صبر و پایداری بود، توانستند دوران دشوار اسارت را پشت سر بگذارند و شکوه مقاومت و سرافرازی را در تاریخ ایران اسلامی ثبت کنند. بی شک سال ها محرومیت این سرو قامتان تاریخ باعث شد که آنان امروز بیش از هر فرد دیگری در مسیر سبز موفقیت گام بردارند و الگو، اسوه و افتخار میهن خویش باشند.

ضرورت انتقال فرهنگ انسان سازی به نسل جوان

آزادگان، هیچ‌گاه متعلق به یک مقطع از تاریخ نیستند. آنان گنجینه های ارزشمندی هستند که در درون خود فرهنگ انسان سازی را نهفته اند لذا بیان و انتقال این فرهنگ امرى حیاتى براى جامعه جوان ماست؛ چرا که  اگر امروز جمهوری اسلامی امن‌ترین و مقتدرترین کشور در سطح منطقه است این اقتدار بیش از هر عاملی متاثر از فداکاری ایثارگران و آزادگان قهرمان کشور است؛ بنابراین نظام اسلامى باید از همه امکانات موجود در این حرکت ارزشى فرهنگى استفاده کند.