خبرگزاری رضوی-سید حسین مبارز؛ توجه به مضامین و معارف توحیدی و عرض ادب به آستان پاک پیامبر(ص) و خاندان ایشان در فرهنگ ما قدمتی دیرینه دارد. از روزگاری که منظومهی «علینامه» به عنوان یکی از اولین منظومههای شیعهی دوازده امامی در قرن پنجم هجری در سبزوار سروده شد، تا به امروز این عشق و ارادت همچنان در شعر آیینی شاعران جلوهگر است. جای تردیدی وجود ندارد که خواندن اشعار در مجامع گوناگون در همهی اعصار امری رایج و مهم بوده است؛ همچون شاعرانی که هر سال در بازار عکاظ که بازاری بزرگ در منطقهی مکه بود. این بازار در هر سال یک ماه پر از شلوغی و هیجان بود و داد و ستد فراوان در آنجا صورت میگرفت و شاعران شعر میخواندند. حکایت معلقات سبع آویخته بر دیوار کعبه نیز مکرر گفته شده است.
امروز در این زمانه و جغرافیایی که ما قرار داریم، شعر آیینی جایگاه ویژهای یافته است و اقبال به آن بیشتر از گذشته شده است. یکی از دلایل این اقبال را میتوان در گره خوردن شعر آیینی به آستان اهل بیت(ع) مشاهده کرد. برگزاری جلسات شعر آیینی در حرم مطهر رضوی که قدمتی دیرینه دارد، یکی از جاذبههای معنوی حرم مطهر است. آنجا که عشق و ارادت به آستان بلند اهل بیت پیامبر(ص) در لباس کلمات آشکار میشود.
ضرورت و اهمیت برگزاری جلسات شعر آیینی در حرم مطهر رضوی بر هیچکس پوشیده نیست. چرا که شعر آیینی در هر دو معنای عام و خاص آن همواره مورد تأیید پیامبر(ع) و خاندان ایشان بوده است و اشعار آیینی منسوب به آن بزرگواران بارها در قالب کتب گوناگون منتشر شده است. شعرخوانی شاعرانی همچون دعبل، فرزدق و کمیت در محضر آن بزرگواران، نشان از توجه ویژهی اولیاء دین به شعر آیینی دارد. بنابراین، برگزاری جلسات شعر آیینی در حرم، در واقع ادامه دادن سیرهی اهل بیت(ع) است و این سنت ارزشمند به ترویج مضامین متعالی در جامعه میپردازد. شعر آیینی با توجه به مضامین متعالیاش همواره مورد سفارش اهل بیت(ع) بوده است. یکی از مسائلی که معمولا در سیاستگذاریهای فرهنگی و ادبی مورد توجه قرار میگیرد، جذب مخاطب است. با توجه به گسترش فضای مجازی، خطر بیگانهتر شدن مردم با شعر بیش از پیش احساس میشود و برگزاری جلسات شعر آیینی در اماکن عمومی همچون حرم مطهر رضوی میتواند فاصلهی میان مردم و شعر را کمتر کند.
شاعر وقتی شعر آیینی میسراید و آن را در حرم مطهر رضوی میخواند، این احساس رضایت معنوی در او ایجاد میشود که شعر خود را در حضور امام رضا(ع) قرائت کرده است و شیرینی این احساس خوب همواره در جان او ماندگار خواهد شد. با توجه به اینکه حرم مطهر رضوی محل رفت و آمد جمع زیادی از زائران از کشورهای مختلف میباشد، برگزاری جلسات شعر آیینی در حرم مطهر باعث میشود که شعر آیینی به صورت رسمی ترویج گردد و دیگر نهادهای فرهنگی به شعر نگاه جدیتری داشته باشند. همچنین برگزاری محفل شعر آیینی در جغرافیای معنوی حرم مطهر میتواند به عنوان یک الگوی ارزشمند معنوی در دیگر شهرهای ایران و دیگر کشورهای مسلمان مورد توجه قرار بگیرد.
امروز در این زمانه و جغرافیایی که ما قرار داریم، شعر آیینی جایگاه ویژهای یافته است و اقبال به آن بیشتر از گذشته شده است. یکی از دلایل این اقبال را میتوان در گره خوردن شعر آیینی به آستان اهل بیت(ع) مشاهده کرد. برگزاری جلسات شعر آیینی در حرم مطهر رضوی که قدمتی دیرینه دارد، یکی از جاذبههای معنوی حرم مطهر است. آنجا که عشق و ارادت به آستان بلند اهل بیت پیامبر(ص) در لباس کلمات آشکار میشود.
ضرورت و اهمیت برگزاری جلسات شعر آیینی در حرم مطهر رضوی بر هیچکس پوشیده نیست. چرا که شعر آیینی در هر دو معنای عام و خاص آن همواره مورد تأیید پیامبر(ع) و خاندان ایشان بوده است و اشعار آیینی منسوب به آن بزرگواران بارها در قالب کتب گوناگون منتشر شده است. شعرخوانی شاعرانی همچون دعبل، فرزدق و کمیت در محضر آن بزرگواران، نشان از توجه ویژهی اولیاء دین به شعر آیینی دارد. بنابراین، برگزاری جلسات شعر آیینی در حرم، در واقع ادامه دادن سیرهی اهل بیت(ع) است و این سنت ارزشمند به ترویج مضامین متعالی در جامعه میپردازد. شعر آیینی با توجه به مضامین متعالیاش همواره مورد سفارش اهل بیت(ع) بوده است. یکی از مسائلی که معمولا در سیاستگذاریهای فرهنگی و ادبی مورد توجه قرار میگیرد، جذب مخاطب است. با توجه به گسترش فضای مجازی، خطر بیگانهتر شدن مردم با شعر بیش از پیش احساس میشود و برگزاری جلسات شعر آیینی در اماکن عمومی همچون حرم مطهر رضوی میتواند فاصلهی میان مردم و شعر را کمتر کند.
شاعر وقتی شعر آیینی میسراید و آن را در حرم مطهر رضوی میخواند، این احساس رضایت معنوی در او ایجاد میشود که شعر خود را در حضور امام رضا(ع) قرائت کرده است و شیرینی این احساس خوب همواره در جان او ماندگار خواهد شد. با توجه به اینکه حرم مطهر رضوی محل رفت و آمد جمع زیادی از زائران از کشورهای مختلف میباشد، برگزاری جلسات شعر آیینی در حرم مطهر باعث میشود که شعر آیینی به صورت رسمی ترویج گردد و دیگر نهادهای فرهنگی به شعر نگاه جدیتری داشته باشند. همچنین برگزاری محفل شعر آیینی در جغرافیای معنوی حرم مطهر میتواند به عنوان یک الگوی ارزشمند معنوی در دیگر شهرهای ایران و دیگر کشورهای مسلمان مورد توجه قرار بگیرد.