امام کاظم، معلمِ زندگیِ امروز

خبرگزاری رضوی- غلامرضا بنی اسدی؛ ما به "امامت" از همه ملت ها ممتازیم. به الگوهای تام و تمامی مفتخریم که در همه ساحت های زندگی برای مان سرمشقی نکویند. به هر خط، رسمی پی می افکنند که در زندگی به نظمی چنان بلند تبدیل می شود که از هیچ باد و بارانی گزند نمی بیند. ما با زیستن در کنارِ "انسانِ 250 ساله" و برکت یافتن در فصل به فصلی که برما می رود بزرگ می شویم. ما به این فهم رسیده ایم که هر امام، شرحِ مبارک اسم خویش است.
اسوه ای تمام برای آنانی که می خواهند مومنانه زندگی کنند. انگار خداوند می خواهد در هرعصر به وجود مبارکِ حجت بالغه خویش، کار را تمام کند. در این هندسه است که به مهندسی رب الارباب در ارائه الگویی فاخر به نام  موسی بن جعفر(ع) می رسیم که امامِ خویشتن داری در سخت ترین شرایط است. در هیئت پر شکوه اوست که شاهد قد کشیدن « کاظم» و پرچم افرازی « کظم غیظ» هستیم. با امت شدن در رابطه با این امام است که ارتقای تاب آوری به قرار ایمانی را شاهدیم. در این ساحت است که می توانیم با عبور از تندگویی و تند خویی، به شکیبایی برسیم.  بایستگیی که چون در انسان قد بکشد، سعه وجودی او را عظمتی دریایی می بخشد.من معتقدم امروز، بیش از همیشه به این درس و بایستگی اخلاقی نیازمندیم و بیش از پیش باید نگاه مان به امام کاظم (ع) به عنوان معلمِ زندگی امروز باشد،  تا بر بی تابی های فردی و اجتماعی غلبه کنیم.
ما باید راه را بر خشمِ بی منطق و غضبِ آتشناک ببندیم و آرام ترین، مهربان ترین و دریادل ترین باشیم نه این که نام ما را روی سکوهای عصبانیت و بی قراری بنویسند. این را کفران صریح نعمت کاظمی می دانم که چشم برکظم ببندیم و به غیظ بگشاییم. ناشکری تمام است این که بی طاقتی و تندگویی و مجادله و دعوا، صاحب بیشترین پرونده های قضایی باشد. نه، جایگاهی چنین کفران نعمت امامت حضرت کاظم(ع) و و هدایت گری های او است. باید به شکرانه اسوه ای چنین نیکو که در هیجانی ترین زمان و سخت ترین دوران که فرعونی به نام هارون خدایی می کردو تحمل سال ها زندان باز "کاظم" است،  رفتار ها را مناسب سازی کرد. همین هم اقتضا می کند تا از ورطه ناشکیبایی و خشم ورزیدن، دامن گیریم و خود را به ساحل آرامش مومنانه و کرانه امن و امان الهی برسانیم که امام کاظم(ع) می فرمایند: "هر کس خشم خود را از مردم بازدارد، خداوند عذاب خود را در روز قیامت از او بازمی دارد." در همین دنیا نیز صاحبان سکینه و آرامش و خوش رفتاری، به ترنم بهشت، در زندگی مفتخر می شوند. این عین تاسی به منهج رفتاری و نهج روشن کلام امام کاظم است. بکوشیم به این سنت نکو، زندگی خود را زیبا مهندسی کنیم تا جامعه ای بخرد و نیکو داشته باشیم که در نگاه جهانیان هم به تکریم بنشیند. احیای امر امامت و تبلیغ بلیغِ مکتب هم از همین مسیر، میسر است. بیان زیبایی های فرهنگ امامت هم فراتر از زبان، رفتار ما را طلب می کند. به عمل تبلیغ کننده مکتب امامت باشیم.